Podbiał pospolity – właściwości, zastosowanie, działanie

Podbiał pospolity - charakterystyka i najważniejsze elementy

Podbiał pospolity – charakterystyka

Podbiał pospolity (tussilago farfara) to roślina wieloletnia zaliczana do rodziny astrowatych. Naturalnie występuje na obszarach Europy i dużej części Azji. Poza tymi obszarami podbiał rozprzestrzenił się również na innych kontynentach, w Ameryce Północnej. W Polsce jest gatunkiem bardzo pospolitym o szerokim występowaniu.

Podbiał lubi stanowiska słoneczne, wilgotne i bardzo dobrze radzi sobie na ciężkich, gliniastych glebach, na stanowiskach kamienistych, osuwiskach, na brzegach rzek. Podbiał pospolity charakteryzuje się długimi kłączami. W marcu na końcach zielonej łodygi pojawia się kwiat.

Łodyga podbiału pospolitego osiąga niewielką wysokość. Dorasta maksymalnie do około 30 centymetrów i przybiera kolor bladożółty lub zielonkawy. Kłącza natomiast są cienkie i dorastają do około 1 metra długości. Podbiał pospolity kwitnie w okresie od marca do maja. A może zainteresują cię także właściwości i uprawa anginowca?

Podbiał pospolity i jego najważniejsze elementy – liść podbiału i kwiat

Liść podbiału jest długoogonkowy, dosyć spory i przybiera okrągławo-sercowaty kształt. Jego brzeg jest postrzępiony. Od spodu pokryty jest meszkiem. Liście podbiału pojawią się dopiero pod koniec kwitnienia rośliny. Zawierają w sobie śluz, olejki eteryczne, garbniki, a także niewielkie ilości trującego alkaloidu pirolizydynowego.

Kwiat podbiału pospolitego jest niewielkich rozmiarów. To najczęściej złotawo-żółty koszyczek, który pojawia się na każdej łodydze. Podbiał zakwita już w marcu. W czasie nocy kwiaty zamykają się, natomiast w dzień, kiedy świeci słońce, pięknie rozkwitają. Tak samo, jak i w liściach, również i kwiat podbiału zawiera w swoim składzie różne związki flawonoidowe np. rutynę, kwas kawowy i ferulowy, karotenoidy, związki cukrowe oraz olejek eteryczny.

Dzięki wyżej wymienionym składnikom, zarówno liść podbiału, jak i kwiat stosowany do jest do produkcji odwarów. W tym celu dobrze rozwinięte liście zbiera się na wiosnę i suszy. Można też suszyć koszyczki podbiału.

Podbiał pospolity – jego niezwykłe zastosowanie lecznicze, właściwości i działanie podbiału

Ziele podbiału - zastosowanie lecznicze

Podbiał pospolity był znany już przed wiekami. W starożytności stosowano go jako lekarstwo na kaszel i duszności. Zalecało się wdychanie dymu ze spalonych liści podbiału. W średniowieczu natomiast stosowano tymianek z podbiałem, który służył jako ziołowy tytoń do fajek. W obecnych czasach tymianek z podbiałem jest głównym składnikiem tabletek do ssania, które łagodzą chrypkę i kaszel. Tymianek zawiera w sobie olejek, którego głównym składnikiem są organiczne związki chemiczne tymol i karwakrol. Dzięki ich obecności tymianek ma właściwości wykrztuśne, obkurczające, a także antyseptyczne, dzięki czemu niszczy szereg bakterii i grzybów. Zawarty w tymianku karwakrol zwalcza gorączkę, a także niweluje podrażnienie, co czyni go w połączeniu z podbiałem parę idealną na wiele dolegliwości. Sprawdź także właściwości nagietka lekarskiego.

Podbiał pospolity posiada wiele różnych właściwości o działaniu lekarskim. Dzięki temu stał się bardzo powszechnie wykorzystywany zarówno w medycynie, jak i w ziołolecznictwie. Dużą rolę odegrał w domowej produkcji naparów czy leków.

Kwiaty podbiału zawierają między innymi olejki eteryczne, śluzy, flawonoidy, garbniki, karoteny i gorycze, a w liściach mamy olejki eteryczne, śluzy, sole mineralne jak cynk, mangan czy potas oraz spore ilości wapnia, żelaza czy siarki. Dzięki temu podbiał stał się bardzo przydatną rośliną, która może wspomóc zdrowie i przyczynić się do zachowania dobrej kondycji całego organizmu.

Podbiał pospolity szczególnie polecany jest dla dzieci powyżej 12 roku życia i osób starszych. Pomaga w schorzeniach górnych dróg oddechowych przebiegających z uporczywymi napadami kaszlu. Znalazł też zastosowanie lecznicze w łagodzeniu objawów nieżytu oskrzeli czy astmie.

Oprócz korzystnych właściwości na drogi oddechowe, podbiał pospolity wykorzystywany jest również do kąpieli, które przeprowadzać można w liściach lub proszku z liści. Zastosowanie lecznicze podbiału może dotyczyć ponadto różnych schorzeń skórnych, takich jak rany, wrzody, odciski czy oparzenia. Mogą go również stosować kobiety karmiące, które mają problem z pękającymi brodawkami.

Właściwości i działanie podbiału

Dzięki wielu drogocennym składnikom, ziele podbiału stało się rośliną idealną w leczeniu przeziębień, kaszlu i astmy. Liście i kwiaty można z powodzeniem stosować w chorobach górnych dróg oddechowych, które dotyczą suchości w gardle, jego zapalenia, przy trudnościach w odkrztuszaniu lub zapaleniu oskrzeli.

Podbiał wykazuje właściwości wykrztuśne, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, ale również osłaniające drogi oddechowe. W tym wypadku najbardziej pożądane jest zastosowanie liści. Wykazują one również łagodne działanie w przypadku napięcia mięśni gładkich górnych dróg oddechowych, dzięki czemu ułatwiają wykrztuszanie. Kwiaty natomiast wywierają silniejsze działanie rozkurczowe. A może zainteresuje cię także krwawnik pospolity?

Pozytywne działanie podbiału można również odnaleźć przy anginie i zapaleniu błon śluzowych jamy ustnej. Podbiał zwiększa również produkcję śluzu w drogach oddechowych i pobudza ruchy rzęsek nabłonka oddechowego. Oprócz tego posiada właściwości oczyszczające i dezynfekujące drogi oddechowe, ułatwiając tym samym przepływ w nich powietrza.

Warto też dodać, że podbiał pospolity stosowany zewnętrznie wykazuje właściwości przeciwbólowe np. przy zwichnięciach czy zranieniach lub przy uporczywych bólach głowy.

Syrop z podbiału, sok, a może herbata z podbiału? Niezastąpione mikstury na leczenie dróg oddechowych

Herbata z podbiału

Podbiał jako lek na kaszel, a także na skórę był już stosowany przez Hipokratesa. Ziele podbiału ze względu na swoje szerokie właściwości, można stosować na różne dolegliwości i w różnych formach. Herbata z podbiału sprawdza się w przypadku zalegającej wydzieliny, chrypki lub gdy występują problemy z wykrztuszaniem. Była też polecana na oczyszczanie płuc przy skłonnościach do gruźlicy. Aby przyrządzić herbatę z podbiału, wsypujemy do naczynia trzy łyżki rozdrobnionych kwiatów lub liści, które zalewamy około pół litra wrzącej wody. Przez 5 minut należy podgrzewać napar na małym ogniu, a następnie zdjąć i odstawić pod przykryciem maksymalnie na pół godziny. Po tym czasie herbatkę możemy popijać np. między posiłkami, żeby rozrzedzić wydzielinę. Taka herbata doskonale działa wewnętrznie, ale można stosować ja również na dolegliwości zewnętrzne. Po ostygnięciu w takim odwarze można moczyć gazę, którą następnie przykładamy na zmienione chorobowo miejsca.

Syrop z podbiału

Innym rodzajem zawiesiny, jaką możemy wykonać z podbiału, jest syrop. Do wykonania syropu z podbiału potrzebne są kwiaty i łodygi, które drobno kroimy, a następnie zwilżamy alkoholem i odstawiamy na pół godziny w zamkniętym pojemniku. Do ziela podbiału dodajemy szklankę przegotowanej wody i odstawiamy, aby zioło mogło zacząć oddawać związki śluzowe. Następnie zioła przecedzamy, a masę rośliną wyciskamy i w proporcji 1:1 dosypujemy cukru. Dzięki temu syrop z podbiału można przechowywać bez pasteryzacji. Taki syrop można popijać w dawce około 10 ml klika razy dziennie.

Sok z podbiału

Kolejną bardzo dobrą miksturą jest sok z podbiału. Można go zrobić ze świeżych liści i kwiatów, dzięki specjalnym wyciskarkom. Tak pozyskany sok można wykorzystać od razu lub również zakonserwować w alkoholu. Dodatkowo warto wiedzieć, że sok z podbiału można podawać z dodatkiem cukru lub miodu. Ponieważ podbiał jest nieco gorzkawy, składniki te osłodzą jego smak. W aptekach znajdziemy gotowe soki z podbiału w buteleczkach, które można stosować 3 razy dziennie po około 5 mililitrów. Sok może być stosowany jako rozcieńczony w niewielkiej ilości wody, tradycyjnie przy lekkich stanach nieżytowych górnych dróg oddechowych.