Psiząb - ciekawa roślina z rodziny liliowatych - uprawa, pielęgnacja, porady

Psiząb (Erythronium) - charakterystyka rodzaju

Psiząb (Erythronium), jest jednym z wielu rodzajów roślin, należących do rodziny liliowatych - Liliaceae. W obrębie gatunku wyróżnić można aż 30 gatunków roślin, które naturalnie występują na terenach chłodnych i żyznych lasach Ameryki Północnej, Korei, północnej części Chin, a także w Kazachstanie i bardziej azjatyckich rejonach Rosji. Warto wspomnieć o tym, że nazwa tych roślin nie jest nadana bez przyczyny. Otóż kwiat psiząb (Erythronium) nosi taką nazwę, ponieważ bardzo nawiązuje ona do tego, jak wyglądają jego cebule. Najbardziej charakterystycznym gatunkiem, a tym samym gatunkiem typowym tego rodzaju jest psiząb liliowy (Erythronium dens-canis).

Psiząb (Erythronium) znany jest również jako miniaturowa lilia, chociaż nie jest to prawidłowe określenie tych kwiatów. Jednak rośliny te w dość dużym stopniu przypominają nam miniaturowe lilie. Psiząb jest rozgałęzioną, delikatną i lekko pochyloną rośliną, która czasami również występuje w formie jednopędowej. Łodyga pojawia się z podziemnej cebulki, która w ciągu kolejnych lat, wytwarza przybyszowe cebulki.

Najważniejszą jednak cechą tych roślin, są z pewnością jej kwiaty, które charakteryzują się różową, czerwoną, fioletową, niebieską, a nawet białą barwą. Te pojedyncze kwiaty wyrastają na łodygach w okresie od IV-VI. Z kolei szerokie odziomkowe liście kwiatów bardzo szybko usychają, bo już po IV. Powinniśmy wiedzieć, że u tych roślin nie tylko kwiaty są ozdobą, ale także liście, które na zielonej barwie mają marmurkowe wzorki w kolorach czerwonych, dochodząc nawet do brązowej.

Jeśli decydujemy się na uprawę tych roślin, powinniśmy zapewnić im lekko ocienione stanowisko, na którym gleba będzie średnio wilgotna, a nawet wilgotna, ale nie mokra. Co więcej, podłoże powinno być żyzne, próchnicze, a jego odczyn musi być lekko kwaśny lub obojętny. A może zainteresuje cię także ten artykuł o odmianach i uprawie liliowców?

Psiząb liliowy - bardzo popularny gatunek

Gatunkiem cieszącym się bardzo dużą popularnością jest psiząb liliowy (Erythronium dens-canis), który tak samo jak inne gatunki kwiatów, należy do rodziny liliowatych. Kwiat naturalnie występuje na terenach południowej Europy, przede wszystkim na Płaskowyżu Murańskiego i Krasu Słowacko-Węgierskiego. Spotkać go można w prześwietlonych lasach liściastych, na trawiastych polanach oraz cienistych łąkach. Występuje też w górach do wysokości 1700 m.

Charakterystyczne dla tych roślin jest to, że ich pojedyncza łodyga jest w kolorze purpurowym i tak jak u rodzaju wyrasta z cebuli. Sinozielone liście o ozdobnym wzorku z purpurowych plamek, dorastają do 15 cm. Sześciopłatkowe, purpurowe, liliowe lub białe kwiatki pojawiają się w IV i V.

Warto wiedzieć, że kwiaty dobrze rosną na żyznych, najlepiej próchniczych glebach w stanowisku lekko ocienionym. Powinniśmy też wspomnieć o tym, że psiząb (Erythronium) powinien być wykopywany we IX, a od cebulki matecznej, oddziela się wtedy cebule przybyszowe. Tak rozdzielone cebule sadzi się od razu do ziemi.

Psiząb 'Pagoda' - popularna odmiana kwiatów

Decydując się na psiząb (Erythronium)w naszym ogrodzie, powinniśmy też wiedzieć, że istnieje możliwość uprawy innych odmian, które warto poznać. Psiząb 'Pagoda' (Erythronium hybrida 'Pagoda') jest właśnie jedną z tych odmian. 'Pagoda' jest mieszańcem, który został stworzony w połowie XX wieku. Już na wiosnę możemy zaobserwować dość duże liście, na których widoczne są brązowe plamki i siateczka nerwów, które wyrastają z wydłużonej cebuli.

Zaraz po liściach wyrastają kwiatostany. Pojedyncze kwiaty wybarwiają się na żółto, a w centrum ich płatków możemy zauważyć brązowy pierścień. Jeśli uprawa psizębu prowadzona jest prawidłowo, wtedy jego kwiaty pojawią się w IV lub V. Pamiętajmy jednak o tym, że po kwitnieniu bardzo szybko zacznie zamierać część nadziemna kwiatów.