Rojnik

Rojnik - odmiany, sadzenie, stanowisko, pielęgnacja, zastosowanie

Szukasz ciekawych roślin na skalniak lub rabatę żwirową? Twój wybór powinien paść na rojnik, niedużą roślinkę łatwą w uprawie, która świetnie nadaje się na suche kompozycje kwiatowe sadzone w gruncie lub w pojemniku. Rojnik murowy, ogrodowy, czy pajęczynowaty idealnie nadaje się do wypełniania przestrzeni między kamieniami, na skalniaki lub do sadzenia w doniczce. Przedstawiamy ten malutki ozdobny i wieloletni kwiat, którym warto się zainteresować. Doradzamy jak stworzyć mu najlepsze warunki do wzrostu.

Rojnik - ciekawa roślina na skalniak lub do hodowli w doniczce

Jak wygląda rojnik - popularne gatunki i odmiany

Rojnik jest wieloletnią rośliną zielną o grubych, mięsistych liściach, które tworzą symetryczną różyczkę. Przypomina kaktus i właśnie z kaktusami jest mylony. Należy do roślin gruboszowatych, które z kolei wchodzą w skład grupy sukulentów. Rojnik naturalnie porasta głównie regiony górskie na terenie Europy i Azji.

W Polsce występują 4 gatunki rojnika:

• rojnik górski,
• rojnik ogrodowy,
• rojnik pajęczynowaty,
• rojnik murowy.

Rojnik górski jest jedynym rodzimym gatunkiem rojnika i jest w Polsce objęty ochroną gatunkową. Najbardziej popularną rośliną na skalniaki jest rojnik murowy, który jest najbardziej okazały. Tworzy on duże rozety o średnicy do 20 cm. Jego kwiaty są purpurowe lub czerwone i wznoszą się na łodydze o długości do 40 cm. Sprawdza się szczególnie na pionowych murkach kwiatowych. Rojnik pajęczynowaty tworzy małe rozetki pokryte woskiem przypominającym pajęczynę. Latem wypuszcza różowe kwiaty na kilkunastocentymetrowej łodyżce. Wykorzystuje się go na skalniaki lub zielone dachy.

Czym się różni rojnik i rozchodnik

Podobnie jak rozchodnik, rojnik stanowi ulubione rośliny wielbicieli skalniaków i suchorostów. Rojnik jest łatwy w uprawie, ma niewielkie wymagania i świetnie nadaje się do porastania ogródków skalnych. Wciska się między kamienie wykorzystując niewielkie ilości ziemi. Jest przy tym odporny na suszę, mrozy, szkodniki i choroby. Niemniej ważny jest urok rojnika, który tworzy niskie porośla złożone z przyciśniętych do siebie rozet.

Rojnik i rozchodnik są często mylone. Rośliny te, należące do rodziny gruboszowatych, wyglądają jednak zupełnie inaczej. Rojnik to roślina w kształcie niskiej rozety, która rozrasta się wszerz, zaś jej wysokość nie przekracza 5 cm. Wysokie pędy pojawiają się wtedy, gdy następuje kwitnienie. Liście rojnika są nie tylko zielone, lecz przybierają kolory żółtawe, czerwone lub zielone z czerwonym obrzeżem. Niektóre gatunki są porośnięte włoskami lub oplecione jakby pajęczyną. Na zimę rozety nie zamierają i zdobią ogród, podobnie jak rośliny zimozielone. Kwitnienie rojników ma miejsce latem, kiedy to roślina wydaje kwiat osadzony na kilkunasto centrymetrowym pędzie. Gdy kwiat usycha, wydająca go rozeta zamiera, zaś jej miejsce zajmują małe rozety potomne.

Zupełnie inną rośliną jest rozchodnik, mimo, że ma podobne gruboszowate liście i podobne wymagania uprawowe. Rozchodnik początkowo wyrasta z małej rozety, lecz wyrasta na wysoki kwiat o różnych formach i pokroju. Niektóe gatunki rozchodnika są zimotrwałe i, podobnie jak rojnik, nie zamierają na zimę. Dlatego też rozchodniki są często sadzone na suchych rabatach żwirowych, skalniakach i na cmentarzach.

Rojniki mają ciekawy cykl rozwojowy. Najbujniej rozrastają się na wiosnę. Latem przechodzą w stan spoczynku. Wtedy też z najstarszych rozet wyrastają białe, żółte lub różowe kwiaty w kształcie gwiazdek, osadzone na łodyżce o różnej długości w zależności od gatunku. Jesienią roślina wznawia rozwój i przygotowuje się do zimy. Wtedy to w liściach pojawiają się substancję zapobiegające zamarzaniu liści, dzięki czemu roślina nie przemarza w czasie zimy.

Rojnik - zastosowanie w ogrodzie i w domu

Rojnik jest typową rośliną na skalniak. Ale nie jest to jedyne miejsce, gdzie można je posadzić. Doskonale wygląda także na trawniku czy na rabacie kwiatowej. Sadzi się go także na murkach kwiatowych, pomiędzy ozdobnymi kamieniami czy w pojemnikach.

Na rabatach rojnik tworzy pierwszą najniższą warstwę roślin. Warto pamiętać, że jest to mała roślinka. Dlatego też nie sadzimy w pobliżu większych, ekspansywnych roślin, które mogą zarosnąć i zagłuszyć małe rojniki. Jednak najlepszym miejscem dla rojnika jest skalniak lub rabata żwirowa, na której można tworzyć kompozycje kwiatowe z roślinami o podobnych upodobaniach, jak na przykład rozchodnik.

Przy pomocy rojników i rozchodników można stworzyć piękne i ciekawe kompozycje kwiatowe w ogrodzie w stylu górskim, skalnym, śródziemnomorskim. Rośliny te świetnie sprawdzają się w małych ogrodach, gdzie nie ma miejsca na duże rośliny. Można w nich zbudować piękny i ciekawy skalniak wznosi się do góry lub po pochyłości i nie zajmuje miejsca w ogrodzie.

Rojnik świetnie sprawdza się jako roślina posadzona w doniczce, zarówno na balkonie czy tarasie. Szczególnie pięknie wyglądają kolorowe kompozycje złożone z różnych gatunków rojników, w różnych kolorach, posadzone obok siebie w dużej, płytkiej donicy. Jest to roślina mrozoodporna, która przetrwa zimę w pojemniku bez okrycia, jednak warto zabezpieczyć pojemnik przed zimnem, na przykład przy pomocy styropianu. Warto pamiętać, że rojnik jest rośliną ogrodową, która rośnie w gruncie. Nadaje się do sadzenia w doniczkach, ale tylko na balkonie lub tarasie. Roślina ta wymaga bardzo dużo słońca, dlatego też nie nadaje się jako roślina doniczkowa trzymana w domu.

Rojnik ogrodowy - wymagania, stanowisko, podlewanie

Rojnik jest rośliną łatwą w uprawie i praktycznie bezobsługową. Nie trzeba go podlewać, z wyjątkiem dużego upału i suszy. Najważniejszą sprawą w uprawie rojników jest ich wrażliwość na nadmiar wilgoci. Wilgotność sprawia, że rośliny te padają ofiarą chorób grzybiczych.

Charakterystyczne cechy rojnika:

• nie znosi nadmiernej wilgoci, zastoisk wody,
• nie wymaga podlewania,
• nie wymaga nawożenia,
• nie znosi cienia,
• mrozoodporny,
• odporny na szkodniki i choroby.

Wymagania uprawowe rojnika:

• stanowisko słoneczne,
• ziemia przepuszczalna,
• gleba żwirowo-gliniasta,
• podłoże o odczynie obojętnym,
• podlewanie tylko w okresie silnego wzrostu i suszy.

Pielęgnacja rojnika polega na odmładzaniu roślin, które po 2 - 3 latach przestają ładnie wyglądać, a pomiędzy kępami robią się dziury. Najlepiej wczesnym latem wykopać kępy i rozdzielić je odrzucając stare i nieładne rośliny. Młode rośliny sadzimy w podłożu. Rojniki rozmnażamy przez podział kęp, sadzonki pędowo-liściowe lub przez odkłady. Najłatwiej jest ukorzeniać liście w skrzynkach z piaskiem.

Rojnik zimuje w gruncie. Rośliny uprawiane w doniczce można zostawić na zimę na balkonie, jednak warto zabezpieczyć doniczkę. Można włożyć ją w większą doniczkę wypełnioną ściółką, a przestrzeń między doniczkami zapełnić ściółką, korą lub liśćmi. Całość dobrze jest otoczyć styropianem. Rojnik w doniczce możemy także przechować w domu, w chłodnym, widnym miejscu. Warto jednak wiedzieć, że roślina ta potrzebuje dużo słońca, nawet jeśli zimuje. Dlatego też, jeśli nie mamy wewnątrz dobrze oświetlonego miejsca i nie zamierzamy rośliny doświetlać, lepiej jest zostawić donice z rojnikami na zewnątrz i zabezpieczając doniczkę przed zimnem.

Rojnik jest sukulentem o grubych, mięsistych liściach tworzących małe rozety. Szczególnie nadaje się na skalniaki, rabaty żwirowe, murki kwiatowe lub do sadzenia w donicach czy pojemnikach. Jest bardzo odporny na suszę, łatwy w uprawie i mrozoodporny.

Każdy ogród, nawet niewielki, daje spore pole do działań aranżacyjnych. Zajdzie się w nim miejsce dla rozmaitych roślin. Mogą być to kwiaty jednoroczne i wieloletnie, krzewy, drzewa ozdobne i owocowe. Spośród różnych gatunków są i takie, które nie wymagają skomplikowanej pielęgnacji. Do takich propozycji zalicza się rojnik pospolity i spokrewnione z nim sukulenty. Uprawia się je w gruncie, ale też w domu w doniczce. Opisujemy popularne odmiany i wymagania uprawowe tych ciekawych roślin.

Rojnik w ogrodzie na skalniak i nie tylko

Rojnik(sempervivum) to rodzaj wieloletnich roślin zielnych, który zalicza się do rodziny gruboszowatych. W zależności od ujęcia systematycznego ta liczna grupa obejmuje od 40 do 100 gatunków. Rojniki podobnie jak rozchodniki to sukulenty, czyli rośliny, które przystosowały się do życia w warunkach o ograniczonej dostępności do wody. Wykształciły specjalną tkankę wodną zdolną do magazynowania wody. Poza tym wytwarzają grube, mięsiste liście z wyraźnymi rzęsami na brzegach. Układają się w dekoracyjną różyczkę liściową. Najczęściej są zielone, choć mogą wybarwiać się na inne kolory.

Rośliny z gatunku sempervivum kwitną latem, najczęściej pomiędzy czerwcem a sierpniem. Wytwarzają wtedy czerwone, różowe, białe lub żółte kwiaty. Pędy kwiatostanowe osiągają 10-60 cm. Kwiaty są siedzące lub umieszczone na krótkich szypułkach. 

Gdy zamierają w ich miejsce pojawiają się nasiona. Rojniki występują między innymi w Europie, Afryce, na Bliskim Wschodzie. W uprawie mają kilka zastosowań. Przede wszystkim są to rośliny na skalniak, obsadza się nimi również obrzeża ogrodów skalnych. Mogą porastać rabaty lub rozwijać się w domu w doniczce. Po ogólnej charakterystyce opiszemy popularne gatunki rojników.

Rojnik w ogrodzie – najczęściej uprawiane gatunki

Wspomniany we wstępie rojnik pospolity porasta polskie wyżyny oraz Karpaty i Sudety. Spotyka się go również w uprawie ogrodowej. Jego rozetki liściowe osiągają około 5 cm średnicy. Same liście są jasnozielone z czerwonymi akcentami na brzegach. Do ogrodów skalnych sprowadzany jest także rojnik górski. Jego mięsiste liście zebrane w drobne, płaskie rozety są pokryte gruczołkowatymi włoskami. Pędy kwiatostanowe osiągają wysokość 5-8 cm. Rojnik górski kwitnie od czerwca do lipca. W tym czasie wytwarza nieliczne buroróżowe kwiaty. Po kwitnieniu roślina zamiera.

W ogrodzie często uprawiany jest rojnik pajęczynowaty. Jest to niewielki sukulent dorastający do 10 cm wysokości. Ma kilka znaków rozpoznawczych. Jednym z nich jest wyprostowana lub pochylona łodyga. Kolejnym są owalno lancetowate liście, mięsiste i owłosione. Układają się w gęste rozety. Na ich końcach wyrastają nitkowate wypustki łączące się między sobą. Rojnik pajęczynowaty kwitnie od lipca do sierpnia. Zdobią go wtedy drobne, czerwone kwiaty wyrastające na szczytach pędów. Osiągają do 2 cm średnicy i są zebrane w kwiatostany.

Do największych sukulentów opisywanego rodzaju należy rojnik murowy. Jego rozety liściowe osiągają maksymalnie 20 cm średnicy. Do tego może osiągać wysokość sięgającą 20 cm. Mięsiste liście są wypełnione śluzem. Ten rojnik kwitnie od czerwca do sierpnia. Pojawiają się na nim drobne, różowo purpurowe kwiaty. Są w zasadzie podobne do liści. Z opisywaną rośliną dobrze komponują się rozchodniki i skalnice. Warto wiedzieć, że rozchodnik murowy wykazuje właściwości lecznicze podobne do aloesu. Pomaga na przykład przy zwalczaniu problemów skórnych.

Rojnik ogrodowy – uprawa, pielęgnacja latem i zimą

Rojniki to rośliny odporne i na upały i na mrozy. Sadzi się je na stanowiskach nasłonecznionych w dużych skupiskach(15-30 okazów w zależności od odmiany). Nie mają szczególnych wymagań, co do gleby. Ważne tylko by była przepuszczalna. Jednakże uprawa najlepsze rezultaty przynosi na ziemiach żyznych. Jak już wiadomo rojniki doskonale poradzą sobie na podłożach umiarkowanie suchych i suchych. Rozmnaża się je na trzy sposoby. Najczęściej poprzez odrosty korzeniowe lub podział młodych, ukorzenionych rozetek. Można też przeprowadzić klasyczny wysiew. Sadzenie odbywa się wiosną na odchwaszczonej glebie.

Rojnik w ogrodzie nie wymaga szczególnej pielęgnacji. Nawożenie w zasadzie nie jest konieczne na żadnym etapie rozwoju rośliny. Podlewanie wykonuje się wyłącznie podczas długotrwałych suszy. W takim wypadku wodę dostarcza się rano i wieczorem. Podlewanie nie powinno być zbyt intensywne, przy nadmiarze wilgoci roślina zacznie gnić. Regularnym zabiegiem jest tymczasem pielenie. Trzeba usuwać chwasty, które stanowią konkurencję dla rojnika. 

Zimą, choć są mrozoodporne, należy zabezpieczyć rojniki przed niekorzystnymi warunkami pogodowymi. Najlepszym rozwiązaniem jest okrywanie ich agrowłókniną, liśćmi lub gałązkami dowolnych iglaków. Poza tym nie wymagają szczególnych prac. Każdy rojnik rosnący w ogrodzie to łatwy w uprawie sukulent. Nie trzeba go zbyt często podlewać ani nawozić. Za nieskomplikowaną pielęgnację odpłaca się ciekawym, dekoracyjnym wyglądem. Jest, więc idealną rośliną dla osób sporadycznie pojawiających się w ogrodzie.

Rojnik - podstawowe informacje dotyczące pochodzenia

Rojniki, tak jak i rozchodniki należą do rodziny gruboszowatych, która jest jedną z rzędu skalnicowców, doskonale nadających się na skalniaki. Do tej rodziny zalicza się około 1500 gatunków, które zazwyczaj występują w Afryce lub innych ciepłych krajach. Zarówno rojnik, rozchodnik, jak i inne rośliny z gruboszowatych, sukulentami liściastymi, naturalnie rosnącymi na terenach ubogich w wodę.

W Polsce można spotkać między innymi rojniki, różańce i rozchodniki. Liście tych roślin są bardzo grube, a wewnątrz znajduje się wodny miękisz. Sukulenty charakteryzują się również promienistymi kwiatami oraz owocami w postaci mieszek, a większość z nich, w tym i rojnik, bardzo szybko się rozrastają.

Łacińska nazwa rojnika to Sempervivum, co w dosłownym znaczeniu oznacza zawsze "żywe". Sam rodzaj obejmuje około 100 różnych gatunków, a z bardziej popularnych są to między innymi rojnik pajęczynowaty (Sempervivum arachnoideum), rojnik murowy (Sempervivum tectorum), rojnik ogrodowy (Sempervivum hybridum) czy rojnik górski (Sempervivum montanum).

Sempervivum - jak wygląda i jakie są jego polecane odmiany

Rojniki, bez różnicy czy są to rojniki murowe (Sempervivum tectorum), rojniki górskie (Sempervivum montanum), rojniki pajęczynowate (Sempervivum arachnoideum), czy też rojniki ogrodowe (Sempervivum hybridum), są to rośliny zielne i wieloletnie. Te sukulenty liściasty wyrastają wczesną wiosną, a wielkość ich rozet jest zróżnicowana. Dorosłe rośliny są w stanie wypuścić nowe rozety ze swoich odrostów korzeniowych, co wpływa na bardzo szybkie rozmnażanie się rojnika.

Jeśli chodzi o liście rojników, są one niepodzielne, bardzo grube i mięsiste, a ich brzegi są orzęsione. Wszystkie liście tworzą atrakcyjną różyczkę liściową. Liście mogą wybarwiać się na różne kolory. Niektóre są zielone, a inne przybierają ciemnoczerwoną barwę. Pamiętajmy, że barwa zależy od gatunku i tego, na jakim stanowisku rośnie rojnik, ponieważ na stanowiskach słonecznych liście ładniej się wybarwiają. Wyrastający z rozety pęd kwiatostanowy dosięga od 10 do 60 cm wysokości.

Kwiaty pojawiają się latem i możemy wtedy dostrzec je w postaci szczytowych wierzchotek. Mogą być one siedzące albo rosnąć na krótkich, sięgających do 5 mm szypułkach. Płatki korony wyrastają po 6-12 i zrastają się one ze sobą. Mogą być one koloru białego, żółtego, liliowego, różowego, a także czerwonego. Ciekawe jest to, że pręcików jest zazwyczaj 2 razy więcej niż całobrzegich płatków kwiatowych. W momencie, kiedy kwiaty zamierają, wydawane są nasiona, a z nasion wyrosnąć mogą nowe rośliny. Owocami Sempervivum są wyprostowane mieszki.

W Polsce uprawianych jest kilka roślin z tego rodzaju, które występują też naturalnie. Pierwszym z nich jest rojnik pajęczynowaty (Sempervivum arachnoideum), którego cechą charakterystyczną są malutkie rozetki pokryte włoskami, przypominającymi pajęczynkę. Kolejny jest dość pospolity rojnik górski (Sempervivum montanum), rojnik ogrodowy (Sempervivum hybridum), a także rojnik murowy (Sempervivum tectorum), który wyróżnia się dużymi i płaskimi rozetami. Z kolei ciekawymi odmianami są 'Glabrum' o purpurowobrązowych liściach, 'Mayor' z dużymi, płaskimi rozetami i szaro-białymi włoskami, 'Royanum' o żółtozielonkawych liściach i czerwonych wiechotkach, a także 'Atroviolaceum' z szaropurpurowymi rozetami.

Uprawa Sempervivum w domu i w ogrodzie

Jak uprawiać rojniki Sempervivum? Zanim zdecydujemy się na uprawę rojników w domach lub na skalniakach, warto dowiedzieć się, w jaki sposób rozmnażać, podlewać i uprawiać rośliny, a także co zrobić z nimi zimą. Znając tę informację, cała uprawa będzie przebiegała łatwiej i rośliny będą mniej narażone na choroby lub szkodniki.

Rojnik jest odporny na upały oraz na mrozy. Należy jednak pamiętać, że sadzi się je w skupiskach, ponieważ rośliny sadzone pojedynczo narażone są na przemarznięcia w suche i bezśnieżne zimy. Poza tym stanowisko powinno być dobrze nasłonecznione, a ze względu na to, że nie mają one wysokich wymagań co do zasobności gleby w składniki pokarmowe i jej rodzaju, nie są wymagane specjalistyczne podłoża, ale ważne, by były one przepuszczalne. Zdecydowanie lepiej jest jednak wybrać gleby żyzne i wilgotne.

Sukulenty te mogą być rozmnażane z odrostów korzeniowych, co robią samodzielnie, można je także rozmnażać poprzez podział, zwłaszcza młodych i ukorzenionych rozetek. Kolejną i bardzo często wykorzystywaną metodą jest wysiew z nasion. Pamiętajmy jednak, że w nasionach nie mogą znaleźć się patogeny i substancje chorobotwórcze, dlatego lepiej jest kupować nasiona od sprawdzonych sprzedawców. Młode i ukorzenione sadzonki sadzimy z około 3-4 cm ogonkiem w okresie od wiosny do sierpnia. Pamiętajmy, aby na 1 m² przypadało od 15 do 30 sztuk roślin. Ilość ta zależna jest od wielkości rojników oraz tego, ile miejsca mamy do wykorzystania.

Następnym punktem podczas uprawy jest pielęgnacja, a zwłaszcza podlewanie. To wykonywać powinniśmy przy dużych suszach w porach rannych lub wieczornych, ale pamiętając o tym, aby strumień wody nie był mocny, ponieważ taki może wypłukiwać glebę pod rośliną. Podlewać należy intensywnie, ale nie możemy zapomnieć o tym, że przy nadmiarze wilgoci zaczynają gnić. Jeśli chodzi o nawożenie, to z reguły nie jest ono konieczne, a w pierwszym roku w ogóle nie nawozi się roślin.

Rojnik to roślina, którą bardzo często stosuje się w uprawach doniczkowych, ale jeszcze częściej wybierana jest na skalniak i inne kamienne zakątki w ogrodach. Popularne jest również tworzenie kompozycji wielogatunkowych, ale pamiętajmy, że przy takim wyborze musimy wziąć pod uwagę wymagania wszystkich wykorzystanych roślin.