Rosiczka przylądkowa (Drosera capensis) - uprawa, pielęgnacja, rozmnażanie, porady
Rosiczka przylądkowa z rodziny rosiczkowatych należy do gatunku tropikalnego spotykanego w Afryce Południowe, w okolicach Przylądka Dobrej Nadziei. W Polsce chętnie hodowana jest w domu, bowiem Drosera capensis należy do gatunków najłatwiejszych w uprawie. Początkującym hodowcom polecana jest zarówno rosiczka ‘Alba’, jak i rosiczka ‘All red’ – efektowne odmiany rosiczek, różniące się wybarwieniem czułek. Przeczytaj, jak hodować rosiczkę w warunkach domowych.
Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o roślinach mięsożernych.
Rosiczka przylądkowa Drosera capensis – uprawa i pielęgnacja
Ciekawe gatunki roślin owadożernych
Drosera capensis - rosiczka przylądkowa - dorasta do około 30 cm wysokości i 20 cm średnicy. Długie, 12-15 cm liście rosiczki, ujęte są w rozetę, wyrastającą z przyziemnej krótkiej łodygi, dobrze widocznej u starszych okazów. Korzenie, wyrastające z łodygi i wrastające w podłoże, podtrzymują roślinę i dostarczają jej potrzebnych składników odżywczych. Na liściach – pułapkach znajdują się gruczoły, wydzielające słodką i lepką ciecz, do której przylepiają się zwabione owady. Liść, reagując na ruch ofiary, zwija się i następuje proces trawienia. Z ciał owadów roślina czerpie związki azotu, niedostępne w ubogim mokrym podłożu, w jakim bytuje. Po około 3 godzinach niestrawione części owada wywiewa wiatr. Liście są bardziej okazałe przed kwitnieniem rosiczki, natomiast drobniejsze, gdy tworzą się kwiaty.
Ozdobą rosiczki, oprócz liści, są kwiaty o średnicy około 2 cm, ujęte w kwiatostan, o łukowatym kształcie. Wybarwiają się na purpurowo i biało. Ich charakterystyczną właściwością jest fototropizm, czyli obracanie się w kierunku słońca, co pozwala roślinie uzyskać jak największy dostęp do światła. Samopylne kwiaty pojawiają się wczesnym latem, na wysokiej łodydze, w naturze wyrastającej ponad otaczające trawy. Czas spoczynku - zimowanie w naturalnym tropikalnym środowisku nie jest roślinie potrzebne, ze względu na przyjazną temperaturę w ciągu całego roku. A może zainteresuje cię także ten artykuł o roślinach owadożernych?
Rynek oferuje wiele oryginalnych gatunków Drosera za niewielką cenę. Do najciekawszych należą:
- rosiczka okrągłolistna Drosera rotundifolia – w naturze można spotkać ją również w Polsce. Nie sprawia kłopotów uprawowych, a obserwacja jej rozwoju dostarczy pasjonatom wielu wrażeń. Cena rośliny to około 35 zł.
- RosiczkaAlicji Drosera Aliciae - roślina wyróżniająca się sporymi rozmiarami rozety, dochodzącymi do 8 cm średnicy. Fioletowe kwiaty ładnie prezentują się na tle czerwonych liści-pułapek. Cena rosiczki to około 17 zł.
- Muchołówka amerykańska Dionea muscipula – oryginalny kształt najeżonych złowieszczo liści pułapkowych i wybarwienie rośliny zachęcają pasjonatów mięsożernych roślin do domowej hodowli. Cena muchołówki to około 20 zł. Sprawdź także ten artykuł o hodowli rosiczki w domu.
Jak hodować rosiczkę przylądkową?
Hodowla rosiczki w warunkach domowych polega na zapewnieniu jej słonecznego stanowiska, najlepiej przy południowym oknie. W czasie letnich upałów zadbajmy, by nie przebywała w pełnym słońcu. Pojawienie się brązowych przebarwień, świadczy o poparzeniu delikatnej rośliny. Rosiczka przylądkowa będzie dobrze rosła w wilgotnym podłożu, które tworzy kwaśny wysokogatunkowy torf, przemieszany z perlitem. Wycięcie pędu kwiatostanowego, będzie skutkowało pojawieniem się dorodniejszych liści.
Ważne jest także właściwe podlewanie. Wodę nalewamy do podstawki, skąd będzie czerpała potrzebną wilgoć. Podlewanie przeprowadzamy przy użyciu miękkiej wody deszczowej, wody destylowanej lub w ostateczności odstałej przegotowanej wody z kranu. Rosiczka przylądkowa będzie rozwijała się w warunkach wilgotności, panującej w naszym mieszkaniu, wynoszącej około 60 %. Rosiczka jest rośliną tropikalną, zapewnijmy jej wyższą temperaturę powietrza, około 25 – 30 stopni Celsjusza. Rosiczka przylądkowa w naturze nie zimuje, więc zimowanie nie jest jej potrzebne. Jeśli latem przebywała na balkonie lub tarasie, przenosimy ją po prostu do mieszkania.
Rozmnażamy Drosera capensis przez podział rozety, z sadzonek korzeniowych oraz z nasion. Warto zaznaczyć, że nasionka są niewielkie i należy je położyć na torfowym podłożu, by miały stały dostęp do światła. Nasiona wzejdą po około 3 tygodniach. W pełni dojrzała rosiczka będzie zdobiła nasze mieszkanie po upływie dwóch lat. Przesadzamy rośliny co dwa lata, w okresie wiosennym. Wzrastanie rosiczki możemy przyspieszyć, dostarczając jej żywego pożywienia – po jednej muszce na liść. Nie stosujemy nawozów przeznaczonych dla typowych roślin ogrodowych. A może zainteresuje cię także ten artykuł o hodowli muchołówki amerykańskiej?
Rosiczka w domu - problemy uprawowe
Wiele dolegliwości rosiczki spowodowanych jest niewłaściwą pielęgnacją:
- brak słodkiej wabiącej rosy – uwidacznia się, gdy roślina nie przebywa w dostatecznie wilgotnym podłożu,
- barwne nacieki na podłożu – to wynik podlewania rosiczki wodą z kranu,
- gubienie liści – powodem najczęściej jest zbyt niska temperatura otoczenia, poniżej 15 stopni Celsjusza. Po przeniesieniu rośliny do ciepłego wnętrza nowe liście odbiją od korzeni.
Szkodnikami atakującymi rośliny mięsożerne są ziemiórki. Owady składają jaja w torfowym podłożu, a larwy atakują rośliny wówczas, gdy dochodzi do przesuszenia ziemi. Dorosłe osobniki – niewielkie muszki – zostaną upolowane przez rosiczkę. Nie jest zalecane używanie środków chemicznych do eliminacji szkodników, ze względu na potrzebę chronienia delikatnej rosiczki. Skutecznym sposobem na ziemiórki jest utrzymywanie stale wilgotnego podłoża.
Wilgoć i ciepło, których wymaga hodowla rosiczek - przy słabej wentylacji - to powód pojawienia się na torfie pleśni. Należy zebrać ją z doniczki, razem z warstwą ziemi. Przy nawracającym problemie, najlepiej przesadzić rosiczkę do nowego podłoża. Najważniejszą sprawą będzie zapewnienie odpowiedniej wentylacji, co uniemożliwi przebywanie rośliny w zastałym powietrzu, jednak zadbajmy o ochronę przed przeciągami. Z doniczki pozbywamy się uszkodzonych części roślin, by nie doszło do procesów gnilnych. Jeśli w pojemniku rośnie więcej roślin owadożernych, zapewnijmy pomiędzy nimi Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o kwiatach doniczkowych.