Rośliny cieniolubne do ogrodu - kwiaty krzewy i nie tylko

Może się wydawać, że brak nasłonecznionych miejsc w ogrodzie jest problemem. Bo jak uprawiać kwiaty czy krzewy, nie mając dostępu do promieni słonecznych? Odpowiedź na to pytanie jest bardzo prosta. Wystarczy wybrać i posadzić rośliny cieniolubne. Takie, które poradzą sobie w dużym zaciemnieniu a przy okazji będą ładnie wyglądać. W tym artykule opisujemy najpopularniejsze gatunki rozwijające się w półcieniu.

Byliny cieniolubne na rabaty

Zacząć należy od rozjaśnienia pewnej kwestii. Otóż rośliny cieniolubne, na rabaty czy też doniczkowe, przystosowały się do życia w zaciemnieniu. Do rozwoju nie potrzebują nasłonecznienia, dzięki temu nie mają dużej konkurencji w miejscach gdzie się rozwijają. Które gatunki warto sprowadzić do ogrodu? Na początek byliny cieniolubne. Jedną z nich jest żurawka ogrodowa, roślina dorastająca do 40 cm wysokości. Wytwarza zimozielone, bordowe i czerwone liście. W okresie kwitnienia trwającym od maja do sierpnia pokrywa się białymi kwiatami. Żurawka ogrodowa reprezentuje wieloletnie rośliny liściaste lubiące przepuszczalne i próchniczne podłoża.

Do kwiatów cieniolubnych zalicza się między innymi barwinek pospolity. Ma płożący pokrój, dorasta do około 30 cm a jego kwiaty są niebieskie. Barwinek kwitnie od kwietnia do sierpnia. Najbardziej lubi gleby żyzne i próchniczne. Warta uwagi jest też kokoryczka wielokwiatowa. Ma kępiasty pokrój i może dorastać do metra wysokości. Wytwarza dekoracyjne rozety liściowe i białe kwiaty. Najlepiej sobie radzi w cieniu i półcieniu. Kwitnie od maja do czerwca, preferuje gleby próchniczne i przepuszczalne o lekko kwaśnym lub obojętnym odczynie. Bardzo ciekawe kwiaty cieniolubne to również bergenie sercolistne.

Bergenie dorastają do około 60 cm wysokości i kwitną od kwietnia do maja. Najbardziej lubią umiarkowanie wilgotne ziemie o obojętnym odczynie. Ważne by podłoże było próchniczne i przepuszczalne. Kolejne ciekawe byliny do ogrodu to zawilec mieszańcowy, pierwiosnek, narcyz, funkia, śnieżyca wiosenna, kosaciec syberyjski, kosmatka śnieżna. To oczywiście tylko część gatunków. Istnieją też ciekawe rośliny wieloletnie, które mogą rosnąć i w słońcu i w cieniu. Jest to na przykład aster oraz floks wiechowaty. To tyle, jeśli chodzi o niewielkie byliny, przed nami krzewy cieniolubne.

Krzewy cieniolubne do ogrodu

Popularne rośliny cieniolubne to również krzewy, zarówno te iglaste jak i liściaste. Warto, więc wspomnieć o kilku gatunkach. Jednym z nich jest bukszpan wiecznie zielony. Co już sugeruje nazwa, reprezentuje rośliny zimozielone. Ma dekoracyjne ulistnienie a w okresie kwitnienia pokrywa się białymi lub żółtymi kwiatami. Bukszpan lubi żyzne ziemie o obojętnym lub lekko zasadowym odczynie. Równie ciekawy jest ostrokrzew kolczasty. Rośnie na piaszczysto-gliniastych, przepuszczalnych glebach. Dorasta do 3-6 metrów wysokości, kwitnie od maja do czerwca.

Na zacienionych stanowiskach doskonale sprawdza się różanecznik, czyli rododendron. Dorasta do 150-250 cm, wydaje duże, zimozielone liście oraz kwiatostany w kolorze bordowym, białym, kremowym, czerwonym itp. Różanecznik kwitnie w okresie od maja do czerwca, nadaje się do małych i dużych ogrodów. Preferuje ziemie wilgotne, przepuszczalne z kwaśnym odczynem. W poczet krzewów lubiących półcień można włączyć hortensję bukietową. Wyróżnia się pięknymi, białymi i różowymi kwiatami. Na nawodnionym, lekko kwaśnym podłożu hortensja dorośnie do około 150 cm wysokości.

Nie opisaliśmy wszystkich krzewów ogrodowych rozwijających się w półcieniu. Warto, więc wymienić, chociaż ich nazwy. Polecane rośliny to między innymi czary bez, aukuba japońska, trzmielina, kalina koralowa, bluszcz pospolity. Ciekawe walory dekoracyjne zapewnia mikrobiota syberyjska oraz żywotnikowiec japoński. W ogrodach pojawia się też cis pospolity, który w formie krzewiastej dorasta do trzech metrów wysokości. W naszym kraju może rozwijać się cis pośredni, choina kanadyjska. Do opisania pozostały jeszcze drzewa dobrze rozwijające się w cieniu.

Cieniolubne drzewa w ogrodzie

Część drzew rozwijających się w cieniu już wymieniliśmy. Jest to na przykład cis pospolity. Jako krzew osiąga 3 metry a jako drzewo dorasta do około 20 metrów wysokości. Ważne jest to, że rozwinie się na każdej glebie ogrodowej. Preferowane odczyny to zasadowy, lekko zasadowy, lekko kwaśny. Ten cis kwitnie od lutego do kwietnia, ma kolumnowy i stożkowaty pokrój. Podobny do niego jest cis pośredni pochodzący z Ameryki Północnej. Jest bardzo łatwy w formowaniu. Co ważne dobrze radzi sobie z zanieczyszczonym powietrzem. Kolejne ciekawe iglaki to jodła balsamiczna i koreańska.

Drzewem lub też krzewem polecanym do ogrodu jest wspomniana już choina kanadyjska. Osiąga wysokość 15 metrów, lecz do tego poziomu dochodzi latami. Lubi żyzne, wilgotne gleby znajdujące się w półcieniu, cieniu, ale też w słońcu. Ta choina nadaje się na żywopłoty, rośnie też, jako pojedyncze nasadzenie. Z drzew liściastych, w półcieniu najlepiej radzi sobie grab pospolity. Na wilgotnych, żyznych i próchnicznych ziemiach dorośnie do 20-25 metrów. Jeśli utrzyma się go na odpowiednim poziome może funkcjonować, jako żywopłot. Graby sadzi się też pojedynczo i w grupach w ogrodach i parkach.