Rośliny wodne - odmiany, występowanie, uprawa i pielęgnacja w oczkach wodnych

Rośliny wodne bardzo często pojawiają się w ogrodach i na działkach. Są sadzone w niewielkich stawach czy oczkach wodnych. Stanowią doskonałą dekorację, lecz nie jest to ich jedyna funkcja. Wiele okazów potrafi oczyszczać i dotleniać wodę. Zapewnia też schronienie rybom żyjącym w zbiorniku. Dlatego też stworzyliśmy zestawienie obejmujące odmiany roślin wodnych. Opisujemy też jak wygląda ich uprawa.

Roślinność wodna i jej charakterystyka

Rośliny wodne wykształcają odnawiające się pączki zimujące w wodzie. Ta cech sprawia, że zalicza się je do grupy skrytopączkowych. Oprócz tego charakteryzują się słabo rozwiniętym systemem korzeniowym lub jego brakiem. Należy też zwrócić uwagę na podstawowy podział tych organizmów. Składa się z trzech grup, do pierwszej należą gatunki pływające, które unoszą się na powierzchni wody. Do drugiej zaliczane są rośliny przyczepiające się do podłoża. W trzeciej grupie sklasyfikowano okazy korzeniące się w glebie. Odmiany roślin wodnych różnią się też ze względu na głębokość sadzenia. Patrząc z tej perspektywy wyróżnia się trzy strefy głębokości.

Pierwsza to strefa bagienna i nadbrzeżna sięgająca 10-20 cm głębokości. Nie może zajmować więcej niż 30% powierzchni zbiornika. Kolejna strefa płytka sięga głębokości 30-50 cm. Natomiast ostatnia to strefa głęboka od 50 do 150 cm. Roślinność wodna zazwyczaj nie ma dużych wymagań uprawowych. Gatunki bagienno-nadbrzeżne lubią glebę piaszczysto-gliniastą z dodatkiem kompostu. Umieszcza się je w dołkach wyścielonych agrowłókniną. Rośliny z pozostałych strefach sadzi się w koszach z niewielkimi oczkami wyściełanych jutą lub agrowłókniną . Na takim podkładzie rozkłada się piaszczystą glebę i przykrywa ją żwirkiem i drobnymi kamieniami.

Czas wymienić popularne rośliny wodne strefy bagiennej. Jedną z nich jest polecany do dużych zbiorników tatarak zwyczajny. Jego liście dorastają do 120 cm długości, kwiaty przybierają formę zielonożółtych kolb. Równie znana jest pałka wąskolistna dorastająca do 200 cm wysokości. Jej kwiatostany również mają kształt kolby, lecz są brązowe. W zestawieniu musi pojawić się też trzcina pospolita mająca długie, wąskie i ostre liście. Ozdobne kwiaty wodne reprezentuje czermień błotna. Osiąga wysokość 35 cm, ma sercowate liście a w okresie kwitnienia wykształca białe, lejkowate kwiaty. Ciekawe okazy to także kroplik złoty, niezapominajka błotna, babka wodna.

Rośliny słodkowodne strefy płytkiej

Wspominane strefy głębokości mają dość płynne granice, szczególnie pomiędzy bagienną a płytką. Teraz zajmiemy się drugą z wymienionych, zwaną również średnio głęboką. W niej dobrze rozwija się, lubiąca nasłonecznienie, strzałka wodna. Tę roślinę sadzi się na głębokości 50-70 cm. Jej nazwa wzięła się od strzałkowatych liści nawodnych. Wytwarza też jasnozielone, podwodne liście. Strzałka wodna kwitnie latem a jej kwiaty są białe z charakterystycznym, ciemnym środkiem. Roślina lubi ziemie zasobne w składniki pokarmowe. Co ciekawe rozwinie się i w wodzie stojącej i płynącej.

Na naszej liście znajduje się również grzybień miniaturowy występujący w różnych odmianach. Sadzi się go na głębokości nieprzekraczającej 60 cm. Odmiany różnią się wysokością oraz kolorem kwiatów. Na rynku można odnaleźć okazy kwitnące na różowo i biało. Co ważne ich kwiaty mogą być pełne, półpełne lub pojedyncze. Trzeba dodać, że klasyczne odmiany grzybieni to rośliny rosnące w strefie głębokiej. O nich opowiemy nieco później. Na razie wymienimy pozostałe rośliny słodkowodne lubiące średnie zanurzenie. Należy do nich na przykład kosaciec żółty oraz gładki. Pierwszy to bylina kwitnąca od maja do czerwca.

Kosaciec żółty, jak już sugeruje, nazwa w okresie kwitnienia wykształca żółte, drobne kwiaty. Jego liście są sztywne, matowo zielone o mieczowatym kształcie. Mogą osiągać nawet 100 cm długości. Oczywiście nie jest to ostatnia roślina z tej strefy. Popularnością cieszy się rozpław sercowaty czy osoka aloesowata. Po posadzeniu w pojemniku osoka wytwarza krótkie, grube kłącza. Natomiast jej liście są sztywne i kolczaste, zebrane w gęstą, zieloną rozetę. Od maja do sierpnia, czyli w okresie kwitnienia, pojawiają się białe kwiaty z żółtym środkiem. Osoki mogą również rosnąć, jako kwiaty wodne pływające. Teraz właśnie opowiemy o takich roślinach i nie tylko o nich.

Rośliny nawodne i gatunki strefy głębokiej

Rośliny nawodne to te, które swobodnie pływają po tafli wody. Zdecydowanie największe walory dekoracyjne oferuje hiacynt wodny. Pokrywa się kwiatostanami złożonymi z 5-12, liliowych kwiatów. Jednakże w naszym klimacie rzadko zakwita. Dlatego też ciekawą alternatywą jest żabiściek pływający. Jest to bylina, której liście utrzymują się na wodzie a korzenie swobodnie zwisają. Ta roślina kwitnie regularnie, od maja do końca sierpnia. Pokrywają ją wtedy drobne, białe kwiaty z żółtym środkiem. Do gatunków pływających należy również rzęsa wodna, nie pasuje jednak do małych oczek wodnych.

Przed nami rośliny sadzone w zbiornikach wodnych na dużych głębokościach. Bardzo znane są lilie wodne zwane też grzybieniami białymi lub nenufarami. Mają duże, sercowate liście utrzymujące się na wodzie oraz liliowate kwiaty. Są koloru białego, pojawiają się w okresie kwitnienia trwającym od czerwca do września. Lilie wodne lubią stojące wody bez fontann. Kolejne miejsce w naszym zestawieniu zajmuje grążel żółty. Jego kwiaty pojawiają się jeszcze przed liśćmi, są żółte i wyrastają ponad taflę wody. Grążel to roślina trująca, jednakże jest ładna i dostarcza tlen do wody.

W ogrodowych zbiornikach wodnych uprawiany jest orzech wodny. Sadzi się go na głębokości 150 cm i więcej. Ma romboidalne liście z ząbkowanymi brzegami i drobne białe kwiaty. Co ważne ten gatunek wytwarza jadalne owoce. Można je jeść na surowo lub po ugotowaniu. W oczkach wodnych i niewielkich stawach sprawdzi się też rogatek sztywny. Sadzi się go w pojemnikach wypełnionych kamieniami. Jego pędy są silnie rozgałęzione i pokryte sztywnymi, widlastymi liśćmi. Rogatek doskonale natlenia wodę. Opisaliśmy tu tylko kilka przykładów roślin wodnych. Jest to, bowiem bardzo bogata grupa.