Róża Chopin – charakterystyka, uprawa, ceny sadzonek, porady

Róża Chopin – opis

Róża Chopin (Szopen) jest biała lub kremowo – biała. Posiada ciemnozielone i błyszczące liście. Uprawa tej odmiany nie jest trudna. Odmiana ta posiada dużą odporność na niskie temperatury, przez co jest polecana dla początkujących hodowców.

Biała Róża Chopin sprawdza się doskonale jako wolno rosnący krzew. Może być również sadzona w grupach, na rabatach lub niskich żywopłotach. Tak jak i inne róże, tak i tą konkretną, której patronem jest Fryderyk Chopin, może być również uprawiana w doniczce, na balkonie lub tarasach. Ze względu na swoją niewątpliwą urodę, róża ta doskonale prezentuje się na tle drzew iglastych. Doskonale tez komponuje się z bylinami.

Oprócz zastosowania róży jako kwiat rabatowy może być również wykorzystywana jako kwiat cięty. Róża Chopin jest bardzo chętnie stosowana w bukieciarstwie. Jeżeli chcemy róże hodować na kwiat cięty, to musimy pamiętać o intensywnym nawożeniu nawozami mineralnymi, począwszy już od wczesnej wiosny.

Kwitnienie i pielęgnacja Róży Chopin

Wielkokwiatowa, biała Róża Chopin kwitnie w okresie letnim, począwszy od czerwca. Warto pamiętać, że po przycięciu krzewu, róża potrafi jeszcze raz lub dwa razy zakwitnąć w czasie sezonu wegetacyjnego. Jednak to pierwsze kwitnienie jest najbardziej spektakularne i najbardziej okazałe.

Warto pamiętać, że na kwitnienie, jego intensywność i jakość ma bardzo duży wpływ pogoda. Im bardziej pogoda staje się gorąca i sucha – tym kwiaty róży wielkokwiatowej stają się mniejsze i mniej wybarwione. Krzewy Róży Chopin nie wymagają dodatkowych podpór. Wielkokwiatowa Róża Chopin nie bez kozery nazywana jest „królową róż” – jej bajeczny wygląd zapiera w piersi oddech wielbicielom pięknych kwiatów. Dlatego też róża ta wymaga odpowiedniej opieki i pielęgnacji niż inne odmiany.

Właściwa opieka i pielęgnacja zaczynają się już na etapie sadzenia krzewu. Tu ważne jest miejsce, w którym chcemy posadzić roślinę. Również ważna jest jakość gleby, do której chcemy sadzić różę. Róże wielkokwiatowe wymagają żyznego podłoża oraz przewiewnego i słonecznego stanowiska. Właściwa gleba może uchronić krzew przed chorobami grzybowymi. Jednak pomimo dobrych warunków glebowych należy mieć „Fryderyka” na oku i sprawdzać, czy nic niepokojącego nie dolega róży.

Róża wielkokwiatowa wymaga również przykrycia na zimę. Jednak nie należy się z tym zbytnio śpieszyć. Decyzja o przykryciu powinna zapaść dopiero wtedy, kiedy temperatura spadnie poniżej 5 stopni Celsjusza. Najlepszym zabezpieczeniem naszej róży na zimę jest usypanie wokół niej kopczyka około 20 – 30 cm z kory ogrodowej, torfu i kompostu i obornika, lub przykrycie jej gałęziami świerkowymi. Róże wielkokwiatowe nie lubią rosy.

Cięcie Róży Chopin

Oczywistą rzeczą jest odpowiednie cięcie krzewu. Aby róża pięknie kwitła co roku, należy dobrze poznać jej naturę. Cięcia róży dokonujemy wiosnę. Jak temperatury wzrosną rozkopujemy kopczyk, w jakim zimowały róże i przystąpić do odpowiedniego zabiegu.

Wszystkie gałązki przycinamy tak, aby na każdej pozostało po pięć pąków, a miejsce naszego przycięcia znajdowało się kilka centymetrów od oczka skierowanego do wewnątrz korony. W ten prosty sposób pozbędziemy się dzikich pędów wyrastających z róży. Należy pamiętać, że odpowiednim cięciem możemy stymulować wielkość pozyskanych kwiatów, długość pędu, a także zwiększamy obfitość kwitnienia na przyszłe lata. A może zainteresuje cię także ten artykuł o różach pnących w ogrodzie?

Róża Chopin na pniu

Róża na pniu, wielkokwiatowa, biała ma duże, pełne kwiaty o średnicy około 12 cm. Kwiaty wyrastają w gronach, po 3 do 5 sztuk na szczytach pędów. Krzew powtarza wielokrotnie kwitnienie w okresie od czerwca do października.

Stanowisko dla róż szczepionych na pniu wymagają dużej ilości słońca. Możemy je również sadzić na stanowisku lekko ocienionym. Ważne jest, aby było to stanowisko zaciszne, nienarażone na gwałtowne podmuchy wiatru.

Gleba powinna być piaszczysto – gliniasta, żyzna. Na słabszych glebach zalecane jest stosowanie nawozów organicznych, np.; kompostów, torfu lub dobrze rozłożonego obornika. Możemy również nawozić nawozami mineralnymi – do trzech razy w ciągu roku.