Rusałka admirał (Vanessa atalanta) - opis, występowanie, ciekawostki
Wielbiciele motyli z pewnością bezbłędnie potrafią rozpoznać tego ciekawego i pięknego motyla. Jego ubarwienie i wzór, który posiada na skrzydłach, sprawiają, że nie sposób go pomylić z żadnym innym motylem. Jest to jeden z największych motyli, które spotkać można w naszych ogrodach w ciągu dnia i zdecydowanie coraz częściej staje się interesującą żywą ozdobą. Zachwyca swym wyglądem, wędrującą po ogrodach osób, które zachęcają je, do obecności, przez stworzenie im idealnych warunków do rozwoju od jajka do dorosłej formy życia. Niektórzy bardziej wprawni ogrodnicy przykładają ogromną uwagę do wabienia tych latających piękności.
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły z ciekawostkami.
Motyl Rusałka admirał – wygląd, jak rozpoznać, czym się wyróżnia?
Rusałka admirał (Vanessa atlanta) - Należy do rodziny rusałkowatych (Nymphalidae). To bardzo popularny motyl wędrowny, który do Polski migruje późną wiosną z cieplejszych krajów Basenu Morza Śródziemnego. Część dorosłych osobników nie wyrusza w podróż i zimuje w Polsce, ukrywając się przed mrozem w suchych piwnicach, w komórkach i na strychach.
Wiosną dorosłe osobniki składają jaja na pokrzywach, które są ich roślinami żywicielskimi i na początku maja wylegają się pierwsze gąsienice. Jeśli temperatura sprzyja, rusałka admirał może cieszyć wzrok pasjonatów tego gatunku nawet do listopada. Warunkiem jest wyższa temperatura i słońce, które zachęca je do szukania pożywienia.
Inny ciekawy motyl, który z wyglądu jest bardzo podobny do rusałki admirała, to admirał indyjski (Vanessa indica). Występuje on na skrajnym na wyspie Madera i na Wyspach Kanaryjskich. Motyl ten jest dość duży, jego rozpiętość skrzydeł osiąga 60 mm. Ten stawonóg skrzydła ma koloru bardzo ciemnobrązowego lub czarnego z paskiem koloru ciemnopomarańczowego na przedniej parze i z ciemnopomarańczową linią brzegową na tylnej parze. Przy samej krawędzi dostrzec można wiele niebieskich i czarnych plamek. Jego spodnie ubarwienie umożliwia mu doskonałe maskowanie się, jednak nie jest już tak atrakcyjne dla ludzkich oczu, jak jego barwy wyjściowe. Od wewnętrznej strony jego skrzydła mają brązowo żółty wzorek.
Najczęściej spotkać go można w sadach, na łąkach, pod lasami i w ogrodach. Zdecydowanie unika otwartych przestrzeni, gęstych lasów i miejsc, w których na próżno szukać promieni słonecznych. Nie lubi też nadmiernie wilgotnych miejsc.
Rusałka admirał jak i każdy inny motyl składa się z głowy z dużymi oczami i mniejszych ommatidiów. Jednak charakterystyczne dla tej odmiany jest to, że są one nieproporcjonalnie duże do wielkości jego głowy. Motyl ten posiada też tułów z nogami i skrzydłami oraz odwłok. Pokarm pobiera przy pomocy rozwijanej ssawki. Po bokach mają żółte paski. Vanessa indica jest bardzo podobnym gatunkiem, różniącym się czerwoną przepaską na przednich skrzydłach
Występowanie gatunku
Motyl ten jest niezwykle popularny. Występuje w całej Eurazji, w północnej Afryce i Ameryce Północnej. Jako owad admirał nie jest wymagający, będzie żył tam, gdzie występować będzie jego żywicielska roślina, czyli pokrzywa. Do tego doskonale radzi sobie w różnych warunkach, przykładem może tu być to, że nie wszystkie dorosłe osobniki decydują się na migrację, uciekając przed chłodem polskiej zimy.
Rusałka admirał-opis cyklu rozwojowego
Rusałka admirał zazwyczaj wydaje dwa pokolenia w ciągu roku. Jego cykl rozwojowy nie różni się od innych motyli i rozpoczyna się od jaja, a kończy na indygo, czyli dorosłym doskonałym osobniku, który w następnym roku wyda nowe pokolenie motyli.
Dorosłe rusałki admirał składają pojedyncze jaja na liściach pokrzyw. Są one świetnie zamaskowane z uwagi na ich zielony kolor, który współgra z rośliną na której zostały złożone. Po mniej więcej dwóch tygodniach, z jaj wylęgają się gąsienice. Każda gąsienica jest niezwykle żarłoczna, jednak żeruje wyłącznie na roślinach takich jak: pokrzywa zwyczajna, chmiel zwyczajny, sadziec konopiasty, aksamitka i aster nowobelgijski rzadziej wybierają oset.
Dlatego osoby uprawiające ogródki warzywne mogą odetchnąć z ulgą, bo ich warzywa nie będą zagrożone przez ten gatunek. Następne stadium rozwojowe to poczwarka, która w efekcie przeobraża się w dużego i pięknego motyla. Dopiero ta ostatnia faza, pozwala na podziwianie tego pięknego okazu. Każde z tych stadiów trwa zazwyczaj od 2 do 3 tygodni. Dorosły motyl zachwyca barwnymi oraz dużymi skrzydłami, a żywi się sokiem z przejrzałych owoców, takich jak śliwki, gruszki czy jabłka.
Miłośnicy tego pięknego motyla bardzo często zapraszają go do swojego ogrodu przez pozostawienie żywicielskich pokrzyw gdzieś w rogu, a później przez zapewnienie kilku dojrzałych owoców, którymi te piękne owady bardzo lubią się odżywiać, pomóc też może miododajny bluszczyk kurdybanek, wierzba iva i budleje dawida, które zwabić mogą inne ciekawe okazy. Niektórzy bardziej zapominalscy ogrodnicy wyznaczają sobie terminy, w których chcą zwrócić większą uwagę na wabienie motyli. Jednym z takich terminów jest kwiecień, gdzie symbolem nadchodzącej wiosny jest pielęgnacja skrzydło kwiatu, coroczne jego przesadzanie i odżywianie. Ułatwia to zwrócenie uwagi na cykl życia, który rozpocznie się kilka tygodni później.
Niestety motyle, jak i inne owady nie lubią wokół siebie chemii, dlatego warto przemyśleć czy stosowanie jej jest potrzebne, a jeśli tak to należy podejść do tego tematu z rozwagą i zachować się niezwykle ostrożnie, żeby nie skrzywdzić tych pięknych stworzeń, ani żadnych innych pożytecznych owadów. Dobrym rozwiązaniem będzie używanie ekologicznych środków, które coraz częściej okazują się równie skuteczne, a są o wiele bezpieczniejsze dla otoczenia. Sprawdź także ten artykuł z TOP 5 najbardziej znanych motyli w Polsce.
Rusałka Admirał - ciekawostki
Słowo „rusałka” wywodzi się od łacińskiego słowa rosalia oznaczającego święto
róż. W entomologi polskiej rusałkami nazywano leśne lub wodne kobiety, które
swoim pięknem wabiły do siebie mężczyzn, ale i nie tylko. Ustne historie
przekazywane sobie w naszych regionach głosiły, że rusałki szczególnie nie
lubiły młodych niezamężnych kobiet i to do ich śmierci próbowały doprowadzić.
Słowo „admirał” pochodzi od arabskiego określenia Amir al-Bahr, oznaczającego
pana morza lub dowódcę morskiego.
W połączeniu tych dwóch są cechy gatunku, jakim jest Rusałka admirał. Czyli piękna i migrująca, ale też i władcza. Uzasadnieniem władczości, może być zachowanie męskich osobników tego gatunku, które są niezwykle terytorialnymi stworzeniami i często wyganiają inne samce nawet z innych gatunków, które naruszyły ich terytorium. Dlatego spotykane często osobniki wygrzewające się lub żerujące razem zazwyczaj są o odmiennej płci.
Do ciekawostek można zaliczyć też to, że niejednokrotnie rusałki admirał raczyły się ludzkim potem, przysiadając w lecie w pośpiechu na ludzkich ramionach czy rękach, a także często można spotkać je na ziemi, gdy szukają soli mineralnych. Gdy chcą się ukryć przed otoczeniem, składają skrzydła i stają się przez to mniej widoczne. Kolejną i ostatnią ciekawostką może być to, że każda gąsienica rusałki admirał może mieć inny kolor, ale wszystkie będą pokryte krótkimi kolcami.