Sitowie - rodzaje roślin, występowanie, wymagania, uprawa

Sitowie – garść podstawowych informacji

Sitowie – najbardziej powszechne gatunki i rodzaje

Sitowie to rodzaj roślin, które należą do rodziny ciborowatych, czyli turzycowatych. Obecnie rodzaj ten liczy około 35 gatunków. Dwa z nich można znaleźć na terenie Polski i to bardzo licznie. Sitowie naturalnie występuje na brzegach zbiorników wodnych, zarówno tych naturalnych, jak i sztucznych. Nie ma w zasadzie wygórowanych wymagań co do sposobu pielęgnacji, wręcz przeciwnie. W zasadzie roślina rozwija się samodzielnie.

W Polsce przyjęło się nazwą „sitowie” określać inne rośliny ziemno-wodne i higrofity, zwłaszcza jeśli mają rurkowate pędy i pokrój przypominający kępy dużych ozdobnych traw (jak turzyce czy trawa cukrowa). Jednak biologicznie rzecz ujmując, pod tą nazwą mogą kryć się jedynie dwa gatunki: sitowie leśne i sitowie korzenioczepne.

Co ciekawe, nie są to tak oczywiste gatunki, jakby się można tego spodziewać! Sitowie leśne wcale nie porasta brzegu zbiorników wodnych, tylko olszyny i wilgotne łąki oraz polany. Sitowie korzenioczepne jest co prawda ziemno-wodne i można je spotkać w zbiornikach, ale jest bardzo rzadkie. Na tyle rzadkie, że ten gatunek został wpisany na Czerwoną Listę Roślin i Grzybów w Polsce, co oznacza, że jest zagrożony. Od 2016 roku określa się je jako bliskie wyginięciu. Dlatego w uprawie najczęściej można spotkać zupełnie inny gatunek z tego rodzaju lub wręcz zupełnie inną roślinę, która wygląda podobnie.

Sitowie w uprawie – wygląd i opis

Sitowie to jedna z tych roślin, które nie mają wielu barwnych odmian. A i tak jest bardzo nietypowa i bardzo ciekawie się prezentuje! Naturalnie występujące sitowie leśne (Scirpus sylviaticus) lub jego mieszańce z sitowiem korzenioczepnym pojawiają się w uprawie. W sklepach ogrodniczych czasami można spotkać ich sadzonki, które mają różnorakie zastosowanie. Część z nich można kupić, by zdobiły oczko wodne, inne natomiast dobrze sprawdzają się… w doniczce. Zbiorniki wodne jednak najczęściej zdobi nie sitowie, a sit rozpierzchły.

Roślina ma bardzo ciekawy pokrój. Tworzy gęstą kępę, mocno rozkrzewioną, składającą się z nitkowatych źdźbeł przypominających nieco źdźbła trawy. Pędy są giętkie i lekkie, zwisają, mocno przewieszając się ku ziemi. Początkowo rosną prosto, potem zaś przeginają się i tworzą ciekawą kaskadę.

Sitowie jest ładne przez cały rok. Roślina na szczytach źdźbeł wytwarza białożółte kwiaty zebrane w wiechy. Ładnie wyglądają przez całe lato. Jesienią pojawiają się nasiona, które dojrzewając, rumienią się. Mają ciekawy brązowy odcień, co także pięknie wygląda. Pędy kwiatostanowe są wzniesione, co dodaje roślinie o wiele więcej uroku. Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także ten artykuł z informacjami, jak zrobić własne oczko wodne.

Sitowie w doniczce – uprawa

Sitowie leśne w doniczce – stanowisko

Nie wszystkie rodzaje sitowia nadają się do uprawy w pojemnikach, ale akurat sitowie leśne dobrze się sprawdza w doniczkach. To może się wydawać co nieco zaskakujące, że ta trawiasta roślina znajduje takie zastosowanie, ale warto się przekonać. Sitowie w pojemnikach uprawiane jest i na balkonach, i na parapetach, czasami wykorzystuje się także urok jego zwisających pędów i wiesza się go wysoko na podwyższeniu.

Sitowie powinno się ustawić w widnym miejscu, ale z daleka od silnego słońca. Parapety okien południowych nie sprawdzą się najlepiej. W jasnych pomieszczeniach optymalna odległość od okna to 2 m. Inaczej roślina może żółknąć. Należy zapewnić jej także odpowiednie podłoże. Najlepiej sprawdzi się mieszanina gleby próchniczej i rozłożonego torfu. Co roku wiosną sitowie przesadza się do większej doniczki, jednocześnie wymieniając ziemię, która w niej była na nową.

Sitowie w doniczce – pielęgnacja

Jak łatwo się domyślić, najważniejszym zadaniem osoby, która chce uprawiać sitowie w doniczce, jest regularne nawadnianie. Roślina potrzebuje wilgoci i w podłożu, i w powietrzu. Dlatego nawet codziennie lub co drugi dzień należy obficie podlewać sitowie. Można także wstawić doniczkę do pojemnika z wodą na godzinę lub dwie. Korzenie lubią być zamoczone w wodzie i wcale im to nie szkodzi. Nie ma także ryzyka ich przegnicia. Dodatkowo trzeba pamiętać o nawilżaniu powietrza. Jeśli nie masz nawilżacza, warto postawić obok doniczek pojemnik z wodą. Zimą, kiedy powietrze jest suche z powodu ogrzewania, należy regularnie, nawet codziennie, zraszać roślinę.

Sitowie warto także nawozić. Sprawdzi się standardowy mineralny nawóz do roślin zielonych lub humus dżdżownic kalifornijskich. Nawożenie wykonuje się raz w miesiącu w okresie od marca do sierpnia. Zżółkłe lub uszkodzone pędy wystarczy przyciąć.

UWAGA: Roślina jest trująca! Wszystkie prace przy przesadzaniu należy wykonywać w rękawiczkach. Pyłek ma działanie alergizujące a liście są niebezpieczne dla kotów.

Sitowie – uprawa przy oczku wodnym

Sitowie a sit rozpierzchły

Ponieważ sitowie to nazwa, która obejmuje nie tylko biologiczny gatunek, lecz także różne inne rośliny ziemno-wodne, zwykło się nią określać kilka gatunków, które dobrze sprawdzają się w uprawie przy zbiornikach. Twoje oczko wodne raczej nie będzie zdobione przez sitowie, a nawet jeśli kupisz sadzonki pod taką nazwą, najbardziej prawdopodobne jest, że będzie to sit wodny. Roślina należy do rodziny sitowatych i to jej cienkie pędy najczęściej uznawane są za sitowie.

Sit rozpierzchły (Juncus effucus) to pospolity gatunek flory Polski. Występuje na brzegach zbiorników wodnych, podmokłych łąkach i torfowiskach. Jest to ciekawa bylina, która przyjmuje postać trawiastej kępy. Wytwarza bardzo liczne liście – gęsto ułożone, cienkie i stojące. Są ciemnozielone, ale nie jest to reguła, ponieważ gatunek doczekał się stworzenia wielu ciekawych odmian. Rodzaje situ są bardzo liczne, a roślina wykazuje wpływ na inne gatunki wodne (allelopatia).

Do najciekawszych odmian należy ‘Spiralis’. Jak łatwo się domyślić, nazwa odmiany jest związana z tym, że pędy rośliny tworzą nietypowe spiralki. Wygląda to trochę jak trwała ondulacja – setki długich na 100 cm mocno skręconych liści. Ciekawie prezentuje się także sit siny. Ma szarozielone pędy, które bardzo ładnie wyglądają na brzegu zbiorników wodnych.