Skrzydłokwiat kwiecisty

Skrzydłowiat - uprawa, pielęgnacja, podlewanie, choroby, cena

Skrzydłokwiat to bardzo towarzyska roślina doniczkowa, dlatego warto z jego udziałem tworzyć różnorodne kompozycje. Kwiat ten znakomicie prezentuje się też pojedynczo, zwłaszcza we wnętrzach utrzymanych w stylu art dèco oraz w bardzo nowoczesnych aranżacjach. Pielęgnacja skrzydłokwiatu nie wymaga dużego zaangażowania, gdyż roślina ta rzadko zapada na choroby. Kwitnienie skrzydłokwiatów zaczyna się już w marcu i trwa aż do września, a rośliny te są sprzedawane również na kwiat cięty, gdyż w wazonie długo zachowują świeżość.

Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o kwiatach doniczkowych

Skrzydłokwiat - charakterystyka

Skrzydłokwiat z rodziny Araceae

Skrzydłokwiaty należą do rodziny Araceae (obrazkowate). Słowo aros wywodzi się z języka greckiego i znaczy użytkować. Ale nazwa ta ma też swoją legendę. Pochodzi podobno od biblijnego arcykapłana Aarona - starszego brata i jednocześnie pomocnika Mojżesza. Według wierzeń Aaron podpierał się kosturem, który podobno z łaski Boga zazielenił się i od tego konkretnie atrybutu wzięła nazwę rodzina roślin, do której należą między innymi takie kwiaty doniczkowe jak anturium, difenbachia, monstera, filodendron, cantedeskia i oczywiście skrzydłokwiat.

Obrazkowate to trwałe rośliny zielne występujące przeważnie w lasach tropikalnych. Do rodziny tej należą też gatunki przypominające drzewa i krzewy (choć nienależące do roślin drzewiastych), a także liany i inne pnącza, suchorośla, rośliny błotne i wodne, rosnące na wszystkich kontynentach. Obrazkowate obejmują też popularne kwiaty doniczkowe i rośliny szklarniowe oraz akwariowe. Przedstawicielami rodziny obrazkowatych w naszej florze są między innymi tatarak zwyczajny, czermień błotna i obrazki plamiste.

Niektóre liście obrazkowatych mają siatkowate lub dłoniaste unerwienia. Kwiaty roślin należących do tej rodziny botanicznej są przeważnie trójkątne, obupłciowe i rozdzielnopłciowe. Układają się zazwyczaj gęsto na kwiatostanie w kształcie kolby, którą otacza okrywa liściowa w kształcie pochwy, zwana spathą. A może zainteresuje cię także ten artykuł na temat uprawy gerbery doniczkowej?

Skrzydłokwiat – opis rośliny

Skrzydłokwiat rośnie dziko w południowej i środkowej Ameryce, Oceanii i na Dalekim Wschodzie, a jego naturalnym środowiskiem jest wilgotna dżungla. W stanie dzikim jest niewysoką, wiecznie zieloną rośliną zielną o wzniesionym pokroju, w warunkach hodowlanym rozrastającą się w kępy do szerokości jednego metra. W swych naturalnych warunkach jest to roślina długowieczna, kwitnąca obficie każdego roku. Jeden z gatunków skrzydłokwiatu jest pnączem.

Uprawa skrzydłokwiatów rozpowszechniła się głównie ze względu na ich dekoracyjne liście oraz białe, a czasami też zielone kwiaty, przypominające żagle albo, jak uważają inni, skrzydła. Typowe dla tej rośliny są wystające ponad listowie kwiatostany w kształcie sterczącej kolby otoczonej owalną pochwą (podsadką) podkwiatostanową. Kiedy skrzydłokwiat zakwitnie, kwiaty mogą przetrwać nawet kilka tygodni, przebarwiając się stopniowo na zielono. Zielone kwiaty świadczą wyraźnie o tym, że kwitnienie zbliża się ku końcowi. Skrzydłokwiat ma liście błyszczące, jednolicie ciemnozielone, z wyraźnie zaznaczonymi żyłkami. Owocem tej rośliny jest jagoda.

Warto pamiętać, że skrzydłokwiaty zawierają szczawiany wapnia, dlatego mogą powodować zaburzenia rytmu serca. Jest więc skrzydłokwiat trujący i trzeba chronić przed tą rośliną dzieci i zwierzęta. Skrzydłokwiat trujący może być też przyczyną obrzęków górnych dróg oddechowych i prowadzić do zaburzenia oddychania. Do pozytywnych cech tej rośliny należy właściwość absorpcji szkodliwych substancji z pomieszczeń użytkowych, w tym dwutlenku węgla. Sprawdź także ten artykuł na temat uprawy draceny obrzeżonej.

Skrzydłokwiat Wallisa (Spathiphyllum wallisii) i skrzydłokwiat kwiecisty (Spathiphyllum floribundum)

Źródła mówią, że istnieje od około czterdziestu do około pięćdziesięciu gatunków skrzydłokwiatu. Ich cena waha się w granicach od dziesięciu złotych za roślinki miniaturowe do ponad pięćdziesięciu za duże okazy. Najbardziej rozpowszechniony jest spathiphyllum wallisii. Skrzydłokwiat Wallisa to roślina doniczkowa o wzniesionym pokroju i łukowato wygiętych, długoogonkowych zielonych liściach. Kwiat ten tworzy atrakcyjne kępy o wysokości od czterdziestu do siedemdziesięciu (choć niektóre źródła podają, że tylko do trzydziestu) centymetrów. Gatunek ten ma kremowe kolby otoczone białymi kwiatowymi pochwami. Spathiphyllum wallisii kwitnie od czerwca do września i lubi miejsca ciepłe, jasne (nie bezpośrednio na słońcu), półcieniste i cieniste. Najlepiej rozwija się wówczas, gdy choć przez tydzień w każdym miesiącu postoi w widnym pomieszczeniu.

Warte polecenia w tej grupie są delikatnie pachnące Mauna Loa (cena: około 50 złotych). Kwiaty tej odmiany mają duże zielone liście i szypułki kwiatowe dorastające do pięćdziesięciu centymetrów wysokości. Również skrzydłokwiat odmiany Stephanie odznacza się szerokimi liśćmi, a odmiany Vivaldi i Chopin mają duże pochwy kwiatowe. Z kolei dość drobne są odmiany Petite i Quattro.

Gatunek spathiphyllum wallisii ma niewielkie wymagania pielęgnacyjne i jest odporny na choroby. Potrzebuje przede wszystkim dużego poziomu wilgoci w powietrzu i regularnego nawilżania. Podlewanie rośliny ograniczamy w okresie od października do stycznia. Gatunek ten również zawiera substancje drażniące skórę i błony śluzowe. Jest to więc skrzydłokwiat trujący, dlatego pielęgnacja skrzydłokwiatu Wallisa wymaga czasami założenia rękawiczek.

Innym popularnym gatunkiem skrzydłokwiatu jest nieco mniejszy, bo dorastający od trzydziestu do ponad czterdziestu centymetrów wysokości, spathiphyllum floribundum (cena: około 30 złotych). Roślinę tę charakteryzują zielonobiałe pochwy kwiatowe. Spathiphyllum floribundum w naturze rośnie na dużych wysokościach, dochodzących nawet do półtora tysiąca metrów nad poziomem morza. Ze względu na swą naturalną odporność na choroby gatunek ten jest często stosowany do dekoracji biur i innych pomieszczeń, gdzie warto mu zapewnić dość cieniste stanowisko.

Uprawa i pielęgnacja skrzydłokwiatu

Pielęgnacja skrzydłokwiatu w domu

Uprawa i pielęgnacja skrzydłokwiatu nie wymaga szczególnej uwagi i troski. Istotna dla tej rośliny jest przede wszystkim dość duża wilgotność powietrza - minimum pięćdziesiąt procent. By spełnić wymagania w tym zakresie warto doniczkę z kwiatem ustawić na kamykach zanurzonych w wodzie albo na tacy wypełnionej wilgotnym żwirem.  Zaleca się też umieścić roślinę w większym naczyniu, w którym jest wilgotny torf. Należy jednak pamiętać, by nadmiar wody nie gromadził się na dnie doniczki, gdyż zagnieżdżą się w podłożu dżdżownice. Zbyt duża ilość wody może być też przyczyną gnicia korzeni i obumierania tkanek. Pielęgnacja skrzydłokwiatu wymaga też pamiętania o systematycznym spryskiwaniu rośliny.

Wysoką wilgotność powietrza należy też zapewnić skrzydłokwiatom w czasie przesadzania. Młode skrzydłokwiaty przesadza się co roku, natomiast starsze rzadziej. Gdy roślina wypuści w lutym lub marcu nowe pędy, jest to sygnał do przesadzenia. Przesadzanie powinno mieć więc miejsce wczesną wiosną, gdy skrzydłokwiat jeszcze nie kwitnie. Warto wówczas podzielić kępę na mniejsze egzemplarze, tak aby każdy miał kilka liści i korzeni. Przesadzanie wymaga ponadto zapewnienia nowym sadzonkom dobrego drenażu. Ziemia, w której sadzimy skrzydłokwiaty powinna być przepuszczalna, żyzna i próchniczna, ponieważ w takiej rosną w swych naturalnych siedliskach. Najbardziej pożądana jest ziemia liściowa połączona z torfem i gliną i przełamana gruboziarnistym piaskiem. Skrzydłokwiaty można też rozmnażać z nasion.

Podlewanie skrzydłokwiatów w czasie kwitnienia powinno być umiarkowane, ale czynność tę należy wykonać nawet dwa do trzech razy w tygodniu. Zimą podlewanie trzeba ograniczyć. Podlewamy rośliny miękką wodą o temperaturze pokojowej. Wiosną i latem nawozimy skrzydłokwiaty co dwa tygodnie nawozem do roślin doniczkowych. Kiedy nawozu jest zbyt mało żółkną liście, natomiast oznakami przenawożenia są ich brązowe końcówki. Gdy skrzydłokwiat długo nie kwitnie, jedną z przyczyn może być nieodpowiednie nawożenie - zazwyczaj nadmiar azotu, który stymuluje rozwój liści, a nie kwiatów. Kolejną przyczyną tego, że roślina nie kwitnie może być zbyt jasne stanowisko uprawy. Skrzydłokwiat nie kwitnie też wówczas, gdy jest wiekowy. Warto go po prostu wymienić.

Przy nadmiarze suchego powietrza roślinę atakują przędziorki i tarczniki, dlatego warto spryskiwać zapobiegawczo spodnią stronę liści zimną wodą. Wysuszone przez centralne ogrzewanie powietrze powoduje też, że żółkną liście skrzydłokwiatów. Z kolei przeciągi powodują brązowienie i zasychanie ich wierzchołków. Na młodych środkowych liściach rośliny lubią też gnieździć się mszyce. By nie dopuścić do uschnięcia rośliny, obcinamy liście, pozostawiając kilka milimetrów uszkodzonej tkanki. Częste choroby tej rośliny to również plamistość i pierścieniowa plamistość liści.

Do pełnego rozwoju skrzydłokwiat potrzebuje miejsca półcienistego, a czasami nawet w pełni zacienionego oraz pokojowej temperatury - najlepiej w okolicach od osiemnastu do dwudziestu pięciu stopni Celsjusza, a zimą nawet niższej, jednak nieprzekraczającej szesnastu stopni. Stanowisko dla tej rośliny nie powinno być narażone na bezpośredni kontakt z promieniami słońca. Kwiat ten lubi też rozproszone oświetlenie. Nie lubi natomiast przeciągów i częstego przestawiania.

Skrzydłokwiat w uprawie hydroponicznej

Skrzydłokwiaty nadają się do uprawy hydroponicznej. Uprawa hydroponiczna to uprawa, do której niepotrzebna jest ziemia, kwiaty rosną bowiem w specjalnym podłożu mineralnym. Można w ten sposób hodować również niektóre domowe kwiaty doniczkowe. Metoda ta doskonale sprawdza się w trakcie dłuższych wyjazdów, gdyż odpada wówczas troska o podlewanie. Rośliny hoduje się w wewnętrznych dekoracyjnych pojemnikach wypełnionych keramzytem lub innym substratem dobrze akumulującym wilgoć i ułatwiającym powietrzu dostęp do korzeni. Z kolei pojemnik zewnętrzny służy do umieszczenia specjalnej pożywki złożonej z soli mineralnych. Uprawa hydroponiczna wymaga odżywek pokarmowych o przedłużonym działaniu i uzupełniania poziomu wody.

W uprawie hydroponicznej skrzydłokwiatu wystarczy jedynie podlewanie co pewien czas i odżywianie, a roślina rośnie zdrowo i nie jest atakowana przez szkodniki i choroby. Choć pielęgnacja skrzydłokwiatu w środowisku wodnym jest bardzo łatwa, cena roślin zakupionych w sklepie jest wyższa niż tych pochodzących z hodowli tradycyjnych. Uprawa hydroponiczna posiada ponadto jeszcze wiele innych zalet. Rośliny szybko rosną i rzadko atakują je szkodniki żyjące w glebie, dzięki czemu rzadziej zapadają na choroby. Przy uprawie hydroponicznej nie można roślin przesuszyć.

Skrzydłokwiaty to dość popularne kwiaty doniczkowe, dość rzadko zapadające na choroby roślin. W naturze są to kłączowe byliny porastające wilgotne lasy tropikalne. Długie, lancetowate ciemnozielone liście skrzydłokwiatów uzupełniają białe kwiatostany. Spotyka się też gatunki, które mają zielone kwiaty. Najlepsze stanowisko dla tych roślin to wilgotne, jasne lub częściej półcieniste miejsce w pomieszczeniu. Pielęgnacja skrzydłokwiatu należy do nieuciążliwych. Warunki te spełnia przede wszystkim odpowiednie podlewanie oraz stałe nawilżanie powietrza i liści. Od wiosny do jesieni podlewamy roślinę obficie, zimą z kolei oszczędnie. Zasilamy też regularnie w okresie wegetacji. Jeśli w domu są małe dzieci lub zwierzęta trzeba bardzo uważać, ponieważ jest skrzydłokwiat trujący.

Literatura:

1. Augustyn M., Rośliny pokojowe. Encyklopedia pielęgnacji. Poznań 2006.

2.     Davidson W., Innes C., Bilton R., Rośliny domowe. Ilustrowany poradnik. Palmy, kaktusy, draceny, paprocie, storczyki, figowce, begonie, jukki… Łódź 1992.

1. Heitz H., Jak kwitną i owocują najpiękniejsze rośliny doniczkowe. Ilustrowany poradnik i encyklopedia dla miłośników roślin doniczkowych. 350 barwnych zdjęć i 140 rysunków. Warszawa 1992.
2. Kiljańska I., Rośliny ozdobne w mieszkaniu i na balkonie. Warszawa 1965.
3. Rośliny pokojowe. Praktyczna encyklopedia. Warszawa 2009.
4. Schubert M., Herwig R., Mieszkamy wśród kwiatów. Warszawa 1988.
5. StrauВ F., Waechter D., Rośliny doniczkowe. Właściwa pielęgnacja. Fachowe porady. Ponad 140 gatunków. Warszawa 2005.
6. Ulanowski K., Rośliny doniczkowe. [brak miejsca i roku wydania].