Śliwa domowa 'Renkloda Ulena'

Śliwa renkloda ulena – odmiany, uprawa, pielęgnacja, choroby, cięcie

Śliwa renkloda ulena jest francuską odmianą śliwy, będącą jedną z najsmaczniejszych śliw deserowych. Jej uprawa, pielęgnacja czy cięcie nie jest bardzo wymagające, a więc ludzie często hodują te odmiany w ogrodzie bądź domowym sadzie. Co warto wiedzieć na temat tych drzew owocowych?

Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o śliwach.

Śliwa renkloda ulena

Owoce i odmiany śliwy renklody

Śliwa renkloda posiada spore owoce, ważące do nawet 50 g. Owoce te są kuliste bądź owalne, a dojrzewają od połowy aż do końca sierpnia. Ich skórka jest dość kwaśna, gruba i zielonożółta, z kolei miąższ ukryty pod nią jest miękki, galaretowaty i… bardzo smaczny! Trzeba pamiętać jednak, że miąższ nie zawsze w pełni odchodzi od pestki. Owoce śliwy można jeść bezpośrednio z drzewa lub wykorzystać je na domowe przetwory – jak dżem, powidła, susz, marynata, nalewka, kompot czy wino śliwkowe. Ze względu na owoce i ich kolor oraz wielkość często mówi się, że drzewo jest to renkloda olbrzymia bądź renkloda żółta.

Śliwa renkloda ulena jest dość odporna na wszelakie choroby, właśnie dlatego poleca się ją do sadzenia w ogrodzie działkowym bądź przydomowym – szczególnie do gleby ciepłej, żyznej i przepuszczalnej, a także w nasłonecznione miejsce. Śliwę można podzielić na poszczególne odmiany:

• śliwa „Katinka”
• śliwa „Cacanska Rana”
• śliwa „Cacanska Lepotica”
• śliwa „Węgierka Zwykła”
• śliwa „Stanley”

Owoce czasami gniją na drzewie (gdy nie zdąży się zjeść ich wszystkich), a czasem atakują je… osy. Trzeba pamiętać o tym, że renkloda żółta bądź inne jej odmiany (jak ulena czerwona) owocują zawsze obficie, więc waży jest ich regularny zbiór – jednak o tym za chwilę. Trzeba nadmienić także, iż śliwa renkloda ulena jest odmianą… samopylną! A więc nie wymaga żadnych zapylaczy, będąc jednocześnie dobrym zapylaczem dla pozostałych gatunków śliwy. Te drzewka owocowe warto wybrać do ogrodu. Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także ten artykuł o uprawie śliwy w ogrodzie.

Sadzenie i uprawa renklody

Śliwę najlepiej jest posadzić na nieco cieplejszym terenie – pamiętając o tym, że w północno-wschodniej części Polski młode drzewa trzeba będzie okryć na zimę! Renkloda olbrzymia uwielbia żyzną glebę, jak gliniasta i przepuszczalna – jednak jest także w stanie tolerować przeciętną glebę ogrodową. Ziemia pod uprawę tych drzew owocowych musi być wilgotna bądź umiarkowanie wilgotna o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Pamiętaj, że na zimnym i suchym stanowisku owoce śliwy będą zdecydowanie mniejsze i nie będą miały tego fascynującego aromatu, jakim charakteryzują się robione ze śliw domowe przetwory. Warto pamiętać zatem, że renkloda żółta uwielbia miejsca położone w słońcu, ale też zaciszu.

Bardzo dobrze będzie rosnąć na wzniesionym stanowisku. Idealnie, kiedy posadzisz ją wiosną bądź jesienią – no chyba, że sadzonka rosła sobie w doniczce. Wówczas możesz wysadzić ją do gruntu w każdym momencie w okresie wegetacji – czyli od wiosny do jesieni. Gdy odchwaszczysz glebę, koniecznie wykop dołek tak duży, żeby swobodnie umieścić tam roślinę i obsypać jej bryłę korzeniową – pamiętaj, że korzenie nie mogą być zawinięte! Gdy już wysadzisz drzewo musisz stale je podlewać. A może zainteresuje cię także ten artykuł o uprawie śliwy wiśniowej?

Śliwa renkloda – o czym jeszcze pamiętać?

Zbiór i odporność drzewa

Wspaniałe i aromatyczne owoce w jakie obradza śliwa ulena czerwona bądź żółta możesz zbierać już w połowie sierpnia. Jednak plony są zazwyczaj na tyle obfite, że zbioru trzeba dokonać co najmniej dwukrotnie – a czasem i zdecydowanie… więcej razy! Trzeba wiedzieć, że przy tak silnym owocowaniu śliwki mogą drobnieć. Jednak jest to taka odmiana, która zawsze plonuje obficie – z rzadką tendencją do przemienności. Jeśli chcesz transportować drzewo, to raz na zawsze wybij to sobie z głowy – śliwa renkloda ulena nie poradzi sobie z tym, gdyż jej owoce dość łatwo się odgniatają. A więc lepiej przewozić średnio dojrzałe okazy.

Śliwa jest średnio odporna na mróz, jednak już same jej kwiaty znoszą przymrozki dość dobrze. Roślina jest odporna na szarkę, jednak bardzo łatwo ulega brunatnej zgniliźnie. Wystarczy jednak przed okresem kwitnienia zastosować dobre preparaty, które temu zapobiegną. Sprawdź także ten artykuł o uprawie śliwy tarniny.

Cięcie śliwy renklody

Śliwa renkloda ulena musi być regularnie przycinania – ponieważ tylko wtedy będzie co rok dawała piękne, jędrne i duże owoce na ulubione… wino śliwkowe! W pierwszym roku uprawy przycinaj gałązki boczne o 1/3 długości, natomiast przewodnik skracaj na wysokości mniej więcej 40 cm nad ostatnim pędem. Jeżeli śliwa nie ma rozgałęzienia i jest jednopędowa, to utnij ją na wysokości ok. 80 cm.

W następnych latach uprawy kontynuuj formowanie korony – najlepiej wychodzi pielęgnacja koron wrzecionowych oraz szpalerowych. Właśnie tego typu korony dają świetną przewiewność, oświetlenie oraz zajmują stosunkowo niewiele miejsca. Gdy już uformujesz koronę śliwy renklody, zaleca się przycinanie prześwietlające – jednak robi się to już zdecydowanie rzadziej, gdyż drzewo samo w sobie nie zagęszcza się za mocno.

Pamiętaj również, żeby stale odmładzać drzewa starsze wiekiem! Wycinaj w tym celu kilka najstarszych konarów. Nie zapominaj również o wycinaniu tych gałązek, które są uszkodzone bądź chore. One już do niczego się nie przydadzą, a mogą przypadkowo zarazić zdrowe pędy śliwy. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o drzewa ogrodowych.