Słoneczniczek szorstki - rodzaje, opis, zdjęcia, wymagania

Słonecznik czy słoneczniczek szorstki?

Słoneczniczek swoją nazwę zawdzięcza temu, że jest o wiele mniejszą kopią słonecznika. A przynajmniej jego podstawowe odmiany tak wyglądają, ponieważ część z nich jest o wiele ciekawsza. Ale od początku – słoneczniczek szorstki (Heliopsis helianthoides) to roślina, która rośnie w Ameryce Północnej. Ze względu na swoją urodę rozprzestrzeniła się niemal na całym świecie. To roślina z rodziny astrowatych, bardzo typowy przedstawiciel tej grupy.

Słoneczniczek wysoki to bylina, która ma około 0,7-1,5 m wysokości. Jej pędy są wzniesione, proste i nierozgałęzione, zupełnie jak pędy słonecznika. Przydomek „szorstki” roślina zawdzięcza krótkimi włoskami, które pokrywają łodygi. Najbardziej ciekawe są jednak jego kwiaty. Rozwijają się na szczytach pędów w samym środku lata i utrzymują się aż do października. Składają się z wewnętrznego, małego „oczka” i otaczających go długich kwiatów językowych, które przypominają płatki. Budowa słoneczniczków jest bardzo zbliżona do budowy astrów lub słoneczników.

Z reguły kwiaty słoneczniczka mają intensywnie żółty kolor. Warto jednak spojrzeć na zdjęcia – bogactwo ciekawych odmian jest ogromne. Płatki mogą być ciemniejsze lub nawet pomarańczowe. Najciekawsze odmiany to pełny słoneczniczek ‘Ashai’ i ‘Spitzentanzerin’ o ciemnożółtych, niemal pomarańczowych i półpełnych płatkach. Odmiana jest nieco wyższa niż inne – pędy kwiatostanowe mogą osiągać nawet 1,4 m wysokości. Wszystkie odmiany są jednak bardzo atrakcyjne. Na rabacie dobrym towarzystwem dla słoneczniczka jest niezapominajka alpejska, rudbekia i ostróżki.

Słoneczniczek szorstki – uprawa i wymagania

Słoneczniczek szorstki ma opinię rośliny łatwej w uprawie, jednakże dopiero kiedy posadzi się go na odpowiednim stanowisku. Tylko wtedy może się dobrze rozwijać. Zarówno pełny egzemplarz tej rośliny, jak i odmiany o pojedynczych kwiatach, mają takie same wymagania. Są zupełnie mrozoodporne i nie wymagają okrycia na zimę. Warto jednak znaleźć dla nich ciepłe i nasłoneczenione miejsce. Roślina znosi także delikatny półcień.

Słoneczniczek potrzebuje żyznego i dość próchniczego podłoża. Lubi lekko wilgotne miejsca, ale poradzi sobie także w przeciętnej glebie ogrodowej. Jednak nienawidzi suszy i szybko przesychające, suche i przepuszczalne podłoże nie będzie dla niego najlepsze. Sprawdź także ten artykuł o wysiewie i uprawie słoneczników w ogrodzie.

Nasiona słoneczniczka szorstkiego (Heliopsis helianthoides) – siew i sadzenie

Słoneczniczki rozmnaża się najczęściej poprzez nasiona wysiewane na stałym miejscu. Łatwo je zdobyć, ponieważ słoneczniczki szybko je zawiązują i w dużej ilości. Więcej, często same się rozsiewają na zagonie. Możesz je zebrać jesienią, a następnie przechować do maja w chłodnym suchym miejscu. Niestety siewki nie zawsze zachowują cechy rośliny matecznej.

Możesz także pokusić się o stworzenie sadzonki. W kwietniu lub maju nasiona wysiewa się na rozsadnik, a mniej więcej w drugiej połowie lata wysadza się sadzonki na stałe miejsce. Rozstawa polecana dla słoneczniczków to 50x50 cm, ponieważ z jednej sadzonki może wyrosnąć dość dużo łodyg, a roślina lubi się rozprzestrzeniać. Sadzenie późnym latem sprawia, że roślina zdąży się zadomowić w nowym miejscu zanim przyjdzie mróz. Kolejną wiosną już będziesz cieszyć się sporymi roślinami, a latem będziesz podziwiać piękne kwiaty słoneczniczka.