Słoneczniczek szorstki - rodzaje, opis, zdjęcia, wymagania
Lubisz słoneczniki, które rozwijają swoje słoneczne, żółte, niezwykle intensywne płatki w pełni lata? Jeśli tak, to słoneczniczek szorstki także przypadnie ci do gustu. Ten wyjątkowy kwiatek bardzo je przypomina, ale jest znacznie mniejszy. Dowiedz się, jak uprawiać słoneczniczki w ogrodzie.
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o bylinach.
Z tego artykułu dowiesz się:
Słonecznik czy słoneczniczek szorstki?
Słoneczniczek swoją nazwę zawdzięcza temu, że jest o wiele mniejszą kopią słonecznika. A przynajmniej jego podstawowe odmiany tak wyglądają, ponieważ część z nich jest o wiele ciekawsza. Ale od początku – słoneczniczek szorstki (Heliopsis helianthoides) to roślina, która rośnie w Ameryce Północnej. Ze względu na swoją urodę rozprzestrzeniła się niemal na całym świecie. To roślina z rodziny astrowatych, bardzo typowy przedstawiciel tej grupy.
Słoneczniczek wysoki to bylina, która ma około 0,7-1,5 m wysokości. Jej pędy są wzniesione, proste i nierozgałęzione, zupełnie jak pędy słonecznika. Przydomek „szorstki” roślina zawdzięcza krótkimi włoskami, które pokrywają łodygi. Najbardziej ciekawe są jednak jego kwiaty. Rozwijają się na szczytach pędów w samym środku lata i utrzymują się aż do października. Składają się z wewnętrznego, małego „oczka” i otaczających go długich kwiatów językowych, które przypominają płatki. Budowa słoneczniczków jest bardzo zbliżona do budowy astrów lub słoneczników.
Z reguły kwiaty słoneczniczka mają intensywnie żółty kolor. Warto jednak spojrzeć na zdjęcia – bogactwo ciekawych odmian jest ogromne. Płatki mogą być ciemniejsze lub nawet pomarańczowe. Najciekawsze odmiany to pełny słoneczniczek ‘Ashai’ i ‘Spitzentanzerin’ o ciemnożółtych, niemal pomarańczowych i półpełnych płatkach. Odmiana jest nieco wyższa niż inne – pędy kwiatostanowe mogą osiągać nawet 1,4 m wysokości. Wszystkie odmiany są jednak bardzo atrakcyjne. Na rabacie dobrym towarzystwem dla słoneczniczka jest niezapominajka alpejska, rudbekia i ostróżki.
Słoneczniczek szorstki – uprawa i wymagania
Słoneczniczek szorstki ma opinię rośliny łatwej w uprawie, jednakże dopiero kiedy posadzi się go na odpowiednim stanowisku. Tylko wtedy może się dobrze rozwijać. Zarówno pełny egzemplarz tej rośliny, jak i odmiany o pojedynczych kwiatach, mają takie same wymagania. Są zupełnie mrozoodporne i nie wymagają okrycia na zimę. Warto jednak znaleźć dla nich ciepłe i nasłoneczenione miejsce. Roślina znosi także delikatny półcień.
Słoneczniczek potrzebuje żyznego i dość próchniczego podłoża. Lubi lekko wilgotne miejsca, ale poradzi sobie także w przeciętnej glebie ogrodowej. Jednak nienawidzi suszy i szybko przesychające, suche i przepuszczalne podłoże nie będzie dla niego najlepsze. Sprawdź także ten artykuł o wysiewie i uprawie słoneczników w ogrodzie.
Nasiona słoneczniczka szorstkiego (Heliopsis helianthoides) – siew i sadzenie
Słoneczniczki rozmnaża się najczęściej poprzez nasiona wysiewane na stałym miejscu. Łatwo je zdobyć, ponieważ słoneczniczki szybko je zawiązują i w dużej ilości. Więcej, często same się rozsiewają na zagonie. Możesz je zebrać jesienią, a następnie przechować do maja w chłodnym suchym miejscu. Niestety siewki nie zawsze zachowują cechy rośliny matecznej.
Możesz także pokusić się o stworzenie sadzonki. W kwietniu lub maju nasiona wysiewa się na rozsadnik, a mniej więcej w drugiej połowie lata wysadza się sadzonki na stałe miejsce. Rozstawa polecana dla słoneczniczków to 50x50 cm, ponieważ z jednej sadzonki może wyrosnąć dość dużo łodyg, a roślina lubi się rozprzestrzeniać. Sadzenie późnym latem sprawia, że roślina zdąży się zadomowić w nowym miejscu zanim przyjdzie mróz. Kolejną wiosną już będziesz cieszyć się sporymi roślinami, a latem będziesz podziwiać piękne kwiaty słoneczniczka.
Słoneczniczek szorstki Heliopsis helianthoides – pielęgnacja
Pielęgnacja i uprawa słoneczniczków szorstkich nie jest trudna. Ale na pewno nie jest to roślina, którą można pozostawić samą sobie. Duża rozstawa jest konieczna także dlatego, by łatwo można było dotrzeć do pojedynczych kęp rośliny – konieczne jest częste pielenie chwastów, które mogą zagrażać słoneczniczkom.
O wiele ważniejszym zabiegiem jest jednak podlewanie. Słoneczniczki potrzebują sporo wody, a w upalne, letnie dni zabieg powtarza się bardzo często. 2-3 dni przerwy w dostawie wody mogą oznaczać, że liście i kwiaty słoneczniczków zaczną powoli opadać i zamierać. Dlatego najlepiej codziennie wieczorem podawać niewielkie porcje wody.
By przedłużyć kwitnienie roślin, musisz pamiętać o tym, by usuwać regularnie przekwitłe kwiaty. Dzięki temu nowe pęki kwiatowe będą się ciągle coraz częściej pojawiać na roślinie. Późną jesienią słoneczniczki przycina się na wysokości 10-20 cm nad ziemią. Dzięki temu roślina łatwiej przetrwa okres mrozów. Spokojnie – na wiosnę bardzo szybko odbije i znów będzie zachwycać swoimi wspaniałymi kwiatami.