Smagliczka skalna

Smagliczka skalna i nadmorska - odmiany, sadzenie, uprawa, pielęgnacja, ciekawostki ogrodnicze

Smagliczka to nazwa wdzięcznej grupy roślin o przepięknych kwiatach i ciekawym pokroju. Jest to grupa tak szeroka, że aż trudno o klasyfikację. Te niezwykłe kwiaty ogrodowe pochodzą z różnych zakątków świata, więc mają różne upodobania i wymagania, różnią się także wyglądem. Najbardziej znana smagliczka skalna świetnie sprawdzi się na suchych i kamienistych stanowiskach, jej kuzynka smagliczka nadmorska natomiast preferuje zupełnie inny klimat. Gatunków, które sprawdzają się w uprawie w naszych warunkach klimatycznych, jest kilka. Dowiedz się, jak zajmować się każdym z nich.

Jeśli szukasz firmy, która wykona aranżację ogrodu, skorzystaj z usługi Szukaj Wykonawcy, dostępnej na stronie Kalkulatory Budowlane. Po wypełnieniu krótkiego formularza uzyskasz dostęp do najlepszych ofert sprawdzonych fachowców.

Najbardziej popularna smagliczka skalna i inne gatunki wieloletnie

Smagliczka skalna (aurinia saxatilis) pojawia się w ogrodzie nie tylko skalnym. Jej ładne, drobne, żółte kwiaty uświetniają każdą rabatę i zwracają uwagę jako ciekawy kolorystyczny akcent. Występuje naturalnie w Polsce, zwłaszcza w Pieninach i Karpatach, w niewielkiej ilości można spotkać ją także dziko rosnącą na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Smagliczka skalna, ze względu na pochodzenie, funkcjonuje także pod nazwą smagliczka górska, ale to błędna nazwa, ponieważ to dwa osobne gatunki.

Jak wygląda smagliczka skalna?

Smagliczka skalna (alyssum saxatile) jest niska, to typowa roślina okrywowa, która idealnie wpisuje się między skały i świetnie wypełnia przestrzenie w ogrodzie skalnym. Smagliczka skalna jednak idealnie sprawdza się także na niskich rabatach lub na ich obrzeżach. Bardzo ciekawym towarzystwem są dla niej wysokie krzewy ozdobne, a także kwiaty ogrodowe kwitnące wiosną, o intensywnych barwach. Smagliczka skalna ma maksymalnie 10-15 cm wysokości, jej liście pojawiają się tylko w dolnej części rośliny. Za to na szczycie bardzo gęsto pojawiają się kwiaty, które zbierają się w baldachogrona. Skalna aurinia kwitnie w kwietniu i maju, a w upalne lato powtarzają kwitnienie wczesną jesienią. Jeśli zainteresował cię ten temat, sprawdź także nasz artykuł: Najlepsze kwiaty ogrodowe dla ciebie - co warto sadzić?

Smagliczka górska

Smagliczka górska natomiast ma bardziej płożący pokrój, wywarza dłuższe pędy, które leżą na ziemi. Można ją znaleźć pod nazwą smagliczka pagórkowata. Wspaniale prezentuje się w ogrodzie skalnym i na podniesionych rabatach. Jej kwiaty do złudzenia przypominają te, które wytwarza smagliczka skalna. Smagliczka górska ma kilka interesujących odmian, które wytwarzają kwiaty latem, na przykład w czerwcu i lipcu.

Uprawa nie jest trudna. Smagliczka skalna jest mrozoodporna i długowieczna, świetnie się czuje nawet na mało żyznych i piaszczystych, świetnie sprawdza się między skałami. Musi mieć zapewnione jednak dużo słońca, by się rozwijać i kwitnąć. Zarówno smagliczka skalna, jak i smagliczka górska to rośliny wieloletnie, charakteryzujące się długowiecznością.

Smagliczka kielichowata

W Polsce spotykana jest także w stanie naturalnym smagliczka kielichowata. Jednak nie jest to roślina, która nadaje się do uprawy w ogrodzie. Jest co prawda długowieczna i mało wymagająca, sądząc z miejsc w których rośnie – rumowiska, jałowe łąki i zarośla, ale nie jest szczególnie atrakcyjna. Smagliczka kielichowata ma znacznie mniejsze kwiaty niż rośliny uprawne, które układają się w grona o żółtym kolorze.

Smagliczka nadmorska w ogrodzie

Kolejnym pod względem popularności gatunkiem jest smagliczka nadmorska (lobularia maritima). W zasadzie pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego. Smagliczka skalna jest do niej podobna w bardzo małym stopniu, w zasadzie jedyne co je łączy, to pokrój. Smagliczka nadmorska także rośnie w zbitych, zwartych kępach, które wykazują tendencje do rozrastania się, jednak jej łodygi są nieco dłuższe – osiągają około 30 cm długości i są owłosione, podobnie jak drobne, lancetowate liście.

Podczas gdy smagliczka górska wytwarza bardzo liczne i bardzo gęste baldachogrona, smagliczka nadmorska wypuszcza ich mniej, ale niewątpliwie bardziej urokliwych. Jej kwiatostany są długie i nieco bardziej groniaste, złożone z drobniuteńkich, czteropłatkowych kwiatuszków, przyjemnie pachną. Odpowiednio pielęgnowana nadmorska lobularia zakwitnie ponownie. Najczęściej są białe, ale smagliczka fioletowa to także jednak z odmian tego gatunku. Smagliczka nadmorska przepięknie pachnie. Jest to roślina jednoroczna, którą sadzi się na rabatach i skalnikach, dobrze wpisuje się między inne kwiaty ogrodowe, szybko zapełnia wolne przestrzenie. Smagliczka nadmorska jest cenioną rośliną miododajną. Sprawdź także inspiracje na najpiękniejsze kwiaty wiosenne, które znajdziesz w tym artykule.

Smagliczka nadmorska ma zupełnie inne wymagania uprawne niż smagliczka górska. Potrzebuje żyznej gleby, o średnim poziomie wilgotności, potrzebuje także odpowiedniej wilgotności powietrza. Co więcej, smagliczka nadmorska, zupełnie inaczej niż smagliczka pagórkowata, źle znosi chłód, więc w Polsce jest uprawiana jako roślina jednoroczna. Uprawa jest możliwa wyłącznie z sadzonek wysadzanych na stałe miejsce dopiero w kwietniu.

Odmiany smagliczki nadmorskiej

Ponieważ smagliczka nadmorska jest tak popularna, powstało mnóstwo odmian tej rośliny. To bardzo często wykorzystywane kwiaty ogrodowe, które można połączyć na jednej, bardzo interesującej rabacie, dla której ciekawym tłem mogą być kwitnące na jaskrawe kolory krzewy ozdobne.

Smagliczka fioletowa

Pierwszą grupą odmian jest smagliczka fioletowa, która wygląda tak samo jak gatunek podstawowy, jednak różni się kolorem kwiatów. Smagliczka fioletowa, interesująca odmiana smagliczki nadmorskiej o fioletowych lub lekko niebieskawych kwiatach, ma bardzo podobne wymagania i w zasadzie rośliny można sadzić naprzemiennie. Smagliczka fioletowa w połączeniu z białymi kwiatami standardowych odmian daje bardzo atrakcyjny efekt wizualny w ogrodzie.To bardzo interesująca roślina ozdobna.

Smagliczka zwisająca

Smagliczka nadmorska ma także całą grupę odmian o zbiorczej nazwie smagliczka zwisająca. Odmiany te wspaniale prezentują się zarówno w ogrodzie, jak i na balkonie czy tarasie. Nazwa smagliczka zwisająca jest związana z pokrojem rośliny, który ma charakterystyczne, lekko zwisające i wijące się pędy, które w okresie kwitnienia całe pokryte są przepięknymi, białymi kwiatami. Odpowiednie przycinana smagliczka zwisająca może tworzyć ciekawą kulę, ale ładnie prezentuje się puszczona luźno. Wspaniale sprawdza się na werandach i w wiszących doniczkach, w ogrodzie można posadzić ją na szczycie skalniaka, by jej pędy ładnie spływały w dół. Smagliczka zwisająca wyróżnia się w każdym ogrodzie i cieszy się ogromną popularnością. Ciekawą alternatywą dla sztampowych już petunii i pelargonii na balkonie może być właśnie smagliczka zwisająca. Jeśli planujesz aranżację ogrodu, sprawdź także cennik najpopularniejszych roślin ogrodowych.

Smagliczki: łatwa uprawa, ogromny efekt

Ze wszystkich wymienionych powyżej gatunków w naszym ogrodzie najczęściej pojawiają się smagliczka skalna i smagliczka nadmorska. Smagliczka zwisająca, grupa odmian tej ostatniej, bardzo często zdobi balkony i tarasy, jej pędy spływają z wiszących doniczek pod sufitami patio i altan. I chociaż oba te gatunki mają bardzo różne pochodzenie i różne wymagania, ich uprawa, a raczej kilka podstawowych zabiegów jest dokładnie takich samych.

Jaka jest smagliczka w uprawie?

Oba gatunki smagliczki dość szybko się rozprzestrzeniają, z tym, że jednoroczna nadmorska raczej nie będzie stanowiła problemu w uprawie, a wieloletnia skalna może być zbyt ekspansywna. Dlatego obie się przycina – najczęściej po kwitnieniu. Usunięcie przekwitłych kwiatostanów pobudzi kępę do kolejnego kwitnienia i intensywniejszego wytwarzania kwiatów, więc powtórne kwitnienie późnym latem może być jeszcze bardziej atrakcyjne. Obcięcie pędów nieco głębiej spowoduje, że roślina zacznie się rozgałęziać i zagęszczać, można za pomocą cięcia korygować jej kształt i stopień inwazyjności.

Wymagania smagliczki - podlewanie

Obie smagliczki mają różne upodobania co do ilości wody w podłożu, jednak obie nie znoszą, gdy woda stoi za długo. Dobrze też znoszą suszę, więc smagliczka nadmorska może być sadzona przy skalnej i podlewana nieco oszczędniej. To najlepszy sposób na zrobienie kolorowej i bardzo atrakcyjnej rabaty. Uprawiana w doniczce smagliczka zwisająca powinna mieć usuwany nadmiar wody z podstawki.

Nawożenie smagliczki

Smagliczki są mało wymagającymi roślinami, więc na co dzień nie trzeba ich nawozić. Warto jednak zastosować niewielką dawkę rozcieńczonego nawozu do roślin kwitnących, by pobudzić je do wytwarzania kwiatów drugi raz w ciągu roku. Wystarczy jeden zabieg nawożenia tuż po przekwitnięciu i usunięciu starszych kwiatostanów, by roślina zaczęła intensywnie pracować nad kolejnymi ciekawymi kwiatami.

Smagliczka nadmorska to roślina jednoroczna, która nie przechodzi okresu zimowania. Wieloletnie gatunki, w tym także smagliczka pagórkowata mogą zostać na zimę w ogrodzie, ponieważ są bardzo odporne na zimno. Jeśli obok nich rosną większe krzewy ozdobne, będą wspaniale chronione przed zimnym wiatrem, nie trzeba ich nawet jakoś szczególnie osłaniać przed zimą. To rośliny klimatu górskiego, które świetnie czują się w naszych warunkach pogodowych a ich uprawa nie nastręcza nam większych zmartwień. Więcej porad na temat pielęgnacji roślin zebraliśmy dla ciebie w tym miejscu.

Sadzenie i rozmnażanie smagliczki

Smagliczka nadmorska uprawiana jest z nasion, które wysiewa się do rozsadnika lub inspektu. Dopiero powstałe po kilku tygodniach sadzonki w kwietniu wysadza się na wyznaczone stałe miejsce. Młode rośliny źle znoszą zimno, a wysianie nasion w kwietniu dopiero może spowodować, że roślina nie zdąży zakwitnąć powtórnie przed jesiennym ochłodzeniem. Rozsady sadzi się w grupach po 2-3 rośliny w odległości co 30 cm, co daje 11 roślin na metr kwadratowy. Przestrzeń między nimi szybko może się zagęścić, bo smagliczki błyskawicznie się rozprzestrzeniają. Gatunki bylinowe można wysiewać wprost do gruntu, ale także często robi się to z sadzonek – tak łatwiej zagospodarować ogród skalny. W przypadku wysiewania rośliny należy przerwać, zostawiając im mniej więcej 15-20 cm przestrzeni z każdej strony.

Rozmnażanie smagliczek jest możliwe wieloma metodami. Oczywiście często robi się to przez nasiona, ale raczej kupione od sprawdzonego producenta, ponieważ pobierając je z rośliny matecznej nie mamy pewności, czy kolejne rośliny będą takie same. Jednak smagliczkę skalną można rozmnażać innymi sposobami. Te kwiaty ogrodowe można rozmnażać przez podział kęp, jednak w przypadku starszych okazów należy zachować ostrożność, ponieważ nie lubią przesadzania. Najczęściej rozmnaża się ją przez odkłady, które powinno się trzymać w ciepłym miejscu w wodzie. Jeśli wypuszczą korzenie, potrzebują dużo powietrza i wietrzenia. Ta metoda jest dość czasochłonna i nie zawsze przynosi skutek, więc najwięcej osób decyduje się na rozmnażanie za pomocą nasion.