Sosna górska

Sosna górska (Pinus mugo) - odmiany, wymagania, uprawa, pielęgnacja

W warunkach naturalnych sosna górska, czyli kosodrzewina, nazywana również kosówką, jest zaliczana do roślin chronionych. Porasta góry europejskie, do wysokości 2500 m n.p.m. Krzew dorasta do 3 m wysokości, wyróżniając się giętkimi, często płożącymi się gałęziami. Roślina jest całkowicie odporna na mróz. W ogrodach uprawiane są zwarte i gęste, dekoracyjne odmiany.

Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o drzewach iglastych.

Kosodrzewina w ogrodach – najciekawsze odmiany

Sosna kosodrzewina ‘Alpenzwerg’ należy do odmiany karłowej, dorastającej do 2 m wysokości. Rośnie bardzo wolno. Po 10 latach uprawy osiąga zaledwie 60 cm wysokości. Jest gęstym krzewem o stożkowatym pokroju. Na wyprostowanych i wzniesionych pędach widnieją ciemnozielone, krótkie igły. Kosodrzewina ma niewielkie wymagania glebowe. Można roślinę sadzić zarówno na podłożu piaszczystym, jak i próchnicznym, o pH od obojętnego do lekko kwaśnego. ‘Alpenzwerg’ preferuje stanowiska słoneczne. Dobrze prezentuje się wśród innych karłowych roślin, a uprawiany w pojemnikach, może stanowić ozdobę tarasów i balkonów.

Pinus mugo ‘Benjamin’ dorasta do 60 cm wysokości, po 15 latach uprawy. Docelowo osiąga około 1 m wysokości. Ten niewielki krzew o kulistym pokroju, zachwyca długimi, intensywnie zielonymi igłami, ułożonymi promieniście. W środku każdej rozety tworzy się jaśniejszy pączek. Sosna górska ‘Benjamin’ ma niewielkie wymagania glebowe, preferuje jest podłoże o lekko kwaśnym odczynie pH. Mrozoodporny krzew dobrze rośnie w ogrodach wrzosowiskowych, na skalnikach oraz w uprawie pojemnikowej. Szczepiony na pniu staje się ozdobnym miniaturowym drzewkiem. Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także ten artykuł o uprawie i pielęgnacji sosny.

Kosodrzewina płożąca ‘Little Goldstar’ wyróżnia się oryginalnym, płasko kulistym pokrojem. Pędy ścielą się po ziemi, wznosząc się na końcach ku górze. Jasnozielone igły na zimę przybierają złocisty kolor, rozjaśniając ogród. Kosodrzewina płożąca dobrze rozwija się na stanowiskach słonecznych, gdzie dorasta do 50 cm wysokości. Wykorzystywana jest do obsadzania skalniaków, ogrodów wrzosowiskowych i przydomowych rabat. Szczepiona na pniu, może być uprawiana w pojemnikach jako miniaturowe drzewko.

Sosna kosodrzewina ‘Paradekissen’ przypomina poduchę, którą tworzą gęsto i promieniście ułożone ciemnozielone igły z jaśniejszym środkiem rozetek. Karłowaty krzew rośnie wolno, docelowo osiągając około 1 m wzrostu. Sosna górska tej odmiany wspaniale komponuje się z innymi karłowymi iglakami. W formie miniaturowego drzewka stanowi ozdobę tarasów i zimowych ogrodów.

Pinus mugo ‘Schweizer Tourist’ to odporny na mróz, karłowy krzew, który zmienia barwę igieł wraz ze zmieniającymi się porami roku. Jasnozielone igły zmieniają ubarwienie jesienią, dekorując ogrody żółtozielonym ubarwieniem. Po wielu latach uprawy sosna górska tej odmiany osiągnie 1 m wysokości. Wymagania uprawowe dotyczą słonecznego stanowiska, próchnicznych lub piaszczystych gleb, o lekko kwaśnym i obojętnym odczynie pH. ‘SchweizerTourist’ nadaje się do uprawy w pojemnikach. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o sosnach.

Sosna kosodrzewina – wymagania uprawowe i pielęgnacja

Kosówka jest wspaniałym krzewem do małych ogrodów. Zdobi rabaty, wspaniale prezentuje się na skalniakach i w ogrodach wrzosowiskowych. Można ją zastosować do obsadzenia skarp i na nieformowane żywopłoty. Tworzy piękne kompozycje z krokusami i ozdobnymi trawami. Uprawiana w pojemnikach, zdobi tarasy i balkony. Ma niewielkie wymagania uprawowe, więc możemy sadzić kosodrzewinę na każdej glebie, za wyjątkiem podłoża podmokłego. Jest również niewrażliwa na miejskie zanieczyszczenia, więc warto ozdobić nią ogrody w miastach przemysłowych i korzystać ze zdrowego mikroklimatu, wytwarzanego przez iglaki. Igły sosny mają właściwości lecznicze. Napar oraz sosnowe olejki eteryczne stosowane są na dolegliwości górnych dróg oddechowych.

Najlepiej sadzić sosnę górską na stanowiskach nasłonecznionych, w ziemi o odczynie pH lekko kwaśnym lub obojętnym. Krzewy przycinamy tylko wówczas, gdy zamierzamy ograniczyć ich wzrost. Przycięcie części wiosennych przyrostów zapewni roślinom bardziej zwarty pokrój. W okresie letnim można przycinać gałęzie, dla utrzymania ładnego pokroju sosny. Zielone gałązki można wykorzystywać do ozdoby świątecznych stroików, bez żadnej szkody dla szybko regenerującej się kosówki. Sprawdź także ten artykuł o popularnych odmianach sosny.

Sosna górska jest odporna na choroby, jednak na wiosnę mogą na pędach pojawić się szkodniki:

• ochojnik sosnowy – mszyce żerują na iglakach, powodując brązowienie i usychanie igieł. Owadów trudno się pozbyć. Do walki ze szkodnikami przeznaczone są odpowiednie preparaty, które stosujemy wiosną, zanim rozwiną się pąki.
• gąsienice motyla zwójki sosnóweczki – żeruje od maja do czerwca, uszkadzając młode pędy. Na skutek ich obecności wierzchołki pędów zasychają, a krzew traci swój naturalny pokrój. Szkodniki zwalcza się, opryskując rośliny preparatami ekologicznymi, o działaniu kontaktowym oraz z wykorzystaniem pułapek feromonowych. Pędy z gąsienicami należy usunąć.

W naszym kraju sosna górska, występująca w naturze, podlega ochronie. W naturalnych siedliskach spotykana jest, między innymi, w Tatrach oraz w Sudetach. Dzięki dobrze rozwiniętemu systemowi korzeniowemu, krzewy umacniają gleby, chroniąc je przed erozją. Kosodrzewina zatrzymuje śnieg, co zapobiega tworzeniu się lawin. Zalesianie kosówką nadmorskich wydm, zapobiega osuwaniu się piasku. A może zainteresuje cię także ten artykuł o syropie z pędów sosny?