Storczyk Miltonia - opis, uprawa, pielęgnacja, rozmnażanie

Orchidea Miltonia – uprawa i pielęgnacja storczyków

Storczyk Miltonia – wskazówki uprawowe w domu

Miltonia jest rośliną samożywną, która rośnie na pniach drzew. Efektowny epifit nie jest pasożytem – drzewa są jedynie podłożem, do którego storczyk przyczepia się za pomocą korzeni, pełniących rolę organów czepnych. Zewnętrzną warstwę ochronną stanowią obumarłe komórki korzeni, tzw. welamen, szybko wchłaniający i zatrzymujący na dłużej wodę opadową. Funkcję magazynującą pełni także pseudobulwa, tworzona z pędu nadziemnego.

Storczyk osiaga 30 cm – 40 cm wysokości. Należy do grupy orchidei o sympodialnym typie wzrostu - oryginalne kwiaty pojawiają się na szczycie pędu, u jego podstawy lub w kątach cienkich soczyście zielonych liści. W warunkach domowych Miltonia uprawiana jest w doniczkach, na wschodnich i zachodnich parapetach oraz na zewnątrz pomieszczenia – od maja do października. Najlepszym stanowiskiem jest słoneczne i lekko zacienione miejsce. Orchidea bywa także uprawiana w witrynie kwiatowej.

Kwitnienie storczyków przypada najczęściej na okres wiosenny i letni, chociaż pachnące kwiaty mogą pojawić się również później. Po przekwitnięciu należy wyciąć suchy pęd kwiatowy – storczyk Miltonia kwitnie tylko na nowych łodygach. Nie usuwamy dekoracyjnych liści oraz pseudobulwy. Obfitsze i dłuższe kwitnienie obserwuje się u storczyków, przyzwyczajonych do warunków, panujących w pomieszczeniu. Świeżo zakupione kwiaty są mniej trwałe – roślina skupia całą energię na wzroście, w nowym miejscu.

Rozmnażanie storczyków odbywa się na kilka sposobów:

- przez podział, z pseudobulwy, poprzez oddzielenie pędów bocznych oraz przez pobranie sadzonek wierzchołkowych. Najkorzystniej przeprowadzić rozmnażanie przy okazji przesadzania rośliny. Unikamy przesadzania i rozmnażania w czasie upalnej aury. Miltonia tworzy psudobulwy, wychodzące z podłoża, co ułatwia rozmnożenie storczyka. Storczyki to ciekawe rośliny doniczkowe w domu.

Jak podlewać storczyki? Podlewanie i nawożenie rośliny

Storczyk Miltonia, podobnie jak inne storczyki, najlepiej rośnie na podłożu umiarkowanie wilgotnym oraz prawie suchym, czyli w warunkach, przypominających ich naturalne środowisko. Wystarczy obfite podlanie kwiatów raz w tygodniu, z dbałością, by po podlaniu storczyk nie stał w wodzie. Nie powinniśmy dopuścić, by podłoże zupełnie wyschło, co unicestwiłoby obecne w nim pożyteczne organizmy.

Do podlewania storczyków najlepiej nada się woda deszczowa, pozbawiona wapnia. Korzenie Miltonii są przystosowane do jej pobierania w warunkach naturalnych. Do podlewania hodowanych w domu storczyków nada się woda wodociągowa, zmieszana z wodą destylowaną, w proporcji 2:1. Podlewanie należy ograniczyć późną jesienią oraz w okresie zimowym. Latem podlewamy rośliny obficiej, ze względu na ich silniejszy wzrost.

W okresie wegetacji zasilamy storczyk Miltonia nawozami dla storczyków. W uprawie sprawdzi się także nawóz, przeznaczony do roślin ozdobnych, w dawce czterokrotnie mniejszej od zalecanej na etykiecie. Korzystne dla samej rośliny, jak i mikroorganizmów glebowych, jest regularne nawożenie. Zapewnienie storczykom równomiernych warunków rozwoju, sprzyja pojawieniu się trwalszych, mocniej wybarwionych i piękniejszych kwiatów. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także ten artykuł z popularnymi odmianami storczyków.

Storczyk Miltonia – choroby i szkodniki

Storczyki, które nabędziemy w sprawdzonych firmach ogrodniczych, na ogół są wolne od szkodników. Najczęściej ich obecność wykrywamy wówczas, gdy roślina ma już zamierające żółte liście. Często szkodniki opanowują storczyki za pośrednictwem innych domowych roślin. Pielęgnacja roślin towarzyszących polega, między innymi, na usuwaniu uschniętych liści i przekwitłych kwiatów. Wszystkie domowe kwiaty dokładnie oglądamy, co pozwoli na szybkie wykrycie szkodników, zanim się rozprzestrzenią.

Przędziorki na storczykach często zawleczone bywają z bluszczu. Znakiem ich obecności jest widoczny oprzęd. Wciornastki, pojawiające się na spodniej stronie blaszki liściowej, wysysają zawartość komórek, pozostawiając ślady żerowania, w postaci świetlistych punktów. Mszyce atakują młode liście, pędy i kwiaty, co prowadzi do zniekształcenia i zamierania rośliny. Szkodniki szybko się rozmnażają, co jest przyczyną dużych uszkodzeń. Tarczniki i wełnowce, żerujące na spodniej stronie liści oraz w kątach liści i blisko podłoża,bywają wykrywane dopiero na zamierających liściach.

Szkodniki atakują storczyki w sprzyjających dla siebie warunkach. Występują w środowisku o zbyt małej wilgotności powietrza lub w okresie przedłużającej się suszy. Ich rozwojowi sprzyja brak cyrkulacji powietrza, a także występujące w mieszkaniu przeciągi. Ofiarą szkodników padają rośliny osłabione. Do walki ze szkodnikami stosuje się odpowiednie preparaty chemiczne, dostępne na rynku ogrodniczym. Swoją rolę mogą spełnić drapieżne roztocza, stosowane przy biologicznym zwalczaniu szkodników.

Storczyki rzadko atakowane są przez wirusy i bakterie. Jeśli będziemy wiedzieli, jak podlewać storczyki i będziemy systematycznie usuwać stare żółte liście – unikniemy chorób grzybowych i groźnych infekcji. Choroby, np. szara pleśń lub gnicie korzeni, pojawiają się wówczas, gdy:

• roślina rozwija się w zbyt starym podłożu – należy szybko przesadzić i ukorzenić storczyk,
• w otoczeniu panuje zbyt niska wilgotność i storczyk Miltonia tworzy tzw. liście harmonijkowe – należy zwiększyć wilgotność w otoczeniu kwiatów,
• brak cyrkulacji powietrza, przy dużej wilgotności, sprzyja szarej pleśni, objawiającej się czarnymi plamami na kwiatach i szarym nalotem na roślinie – konieczne jest zastosowanie odpowiednich fungicydów,
• plamy na kwiatach oraz przebarwienia liści mogą być znakiem choroby wirusowej – takiej rośliny, niestety, nie da się uratować.