Lobelia, czyli stroiczka w ogrodzie – opis i informacje

Stroiczka to roślina ozdobna zaliczana do rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae), uprawiana z rozsady. Jest dość niska – większość odmian dorasta do 30 cm i ma zwarty pokrój. Lobelie pochodzą kontynentu afrykańskiego. Sama jej nazwa pochodzi od nazwiska flamandzkiego botanika Matthiasa de Lobel. Lobelia liczy ponad trzysta gatunków bylin i krzewów. W naszym klimacie uprawia się tylko kilka.

Stroiczki dzielą się na jednoroczne oraz wieloletnie. W zależności od potrzeb możemy zdecydować się na uprawę sezonową, gdzie kwiaty kwitną tylko przez rok lub uprawę wieloletnią, inaczej ogrodową.

Ze względu na ogromne walory dekoracyjne jest uprawiana w ogrodzie oraz na tarasie. Charakteryzuje się małymi, ale licznymi kwiatkami najczęściej w odcieniach niebieskiego po fioletowy. Jest też odmiana różowa, biała a nawet czerwona np. lobelia cardinalis (wodna).

Roślina ta kwitnie długo, bo od czerwca do późnej jesieni. Większość odmian lobelii kwitnie od czerwca do sierpnia. Z kolei odmiana o nazwie lobelia szkarłatna robi to trochę później po miesiąc później. W Polsce najszerzej znana jest odmiana nazywana lobelia przylądkowa (erinus). Ceny sadzonek nie są wysokie i wahają się od 3 do 6 zł za sztukę.

Wymagania, wysiew i uprawa stroiczki

Lobelia jest dość łatwa w pielęgnacji, ponieważ nie ma większych wymagań. Preferuje stanowisko słoneczne i lekko wilgotną ziemię. Woli glebę o średniej żyzności niż taką, która jest nadmiernie nawożona. Przez cały okres letni należy ją podlewać. To cała pielęgnacja. Podłoże, w którym rośnie lobelia nie powinno być zbyt suche, ani zbyt mokre. Podlewanie nie może być przesadne. Kiedy sadzimy ją w doniczkach, jako kwiaty na balkon to koniecznie warto zrobić drenaż.

Warto wiedzieć, że podlewa się glebę, podłoże, a nie samą stroiczkę, gdyż strumień niszczy kwiaty. Nie korzystne będą dla niej zatem ulewy, jak i upalne dni. W takim czasie kwiaty marnieją i tracą kolor. Przekwitającą roślinę należy w sierpniu przyciąć, podlać, to wtedy powtórnie zakwitnie.

Stroiczka w doniczce, uprawa
Jakie wymagania mastroiczka, Lobelia cardinalis, czyli stanowisko i uprawa

Jak rozmnażać lobelie? Wyhodowanie rozsady jest dość czasochłonne w przypadku tego gatunku. Robi się to przez wysiew nasion w okresie od lutego do marca, do skrzynek postawionych w ciepłym miejscu. Nasion lekko wciskamy w ziemię. Siewki pikuje się kępkami dwa razy. Przy czym rozmiary siewek są niestety niewielkie. Stąd kłopotliwość. Dla niecierpliwych lepiej kupić gotową rozsadę. A może zainteresuje cię także ten artykuł o uprawie lobelii szkarłatnej?

Lobelia - zastosowanie rośliny, odmiany

Stroiczka nadają się na rabaty, obwódki, skalniaki, do skrzynek balkonowych, mis ozdobnych, na tarasy, do różnobarwnych kompozycji. Zdecydowanie nie nadaje się na kwiat cięty. Wśród odmian stosowanych na tarasach i balkonach najczęściej pojawiają się te zwisające. Najlepiej będą się prezentować w wyższych donicach oraz wiklinowych koszach. Dla tych niskich i stojących odmian dobre będą niskie misy lub donice. Te odmiany są częstsze na rabacie np. w okolicach deptaka lub ścieżki. Nadaje się na tzw. nasadzenia „dywanowe”.

Ciekawą odmianą jest lobelia cardinalis (szkarłatna) inaczej wodna. W naturze występuje w Ameryce Północnej. Tak jak szczeć pospolita (wykorzystuje się korzeń szczeci). Charakteryzuje się tym, iż rośnie na gruncie bagnistym i ma dobrze rozwinięty system korzeni. Ma czerwone -szkarłatne kwiaty i dorasta do 50 cm. Jej rozmnażanie polega na podziale pędów. Wykorzystywana w warunkach akwariowych. Preferuje zaciszne stanowisko. Ceny sadzone to kilka złotych.

Lobelia wielka pochodząca z tego samego rejonu. Wykorzystuje się ją w naturalistycznych ogrodach np. w okolicach zbiorników wodnych. Osiąga do 80 cm wysokości. Charakteryzuje się owalnymi liśćmi oraz niebieskimi lub białymi (odmiana Alba) kwiatami zebranymi w „kłosy”. Te zauważymy dopiero późnym latem. Lobelia wielka jest mrozoodporna.

Co ciekawe, jedna z odmian, czyli stroiczka rozdęta (Lobelia inflata), jest rośliną zielną o właściwościach zdrowotnych. Ta odmiana w naturze rośnie w pobliżu zbiorników wodnych. Może rosnąć nawet na głębokości powyżej 50 cm pod ziemią, gdyż ma mocny korzeń. Wyciągi z lobelii wodnej są stosowane w medycynie ludowej. Są środkiem o działaniu zwiotczającym, łagodzącym napięcie mięśni i nerwów. Alkaloidy, czyli substancje czynne są zawarte we wszystkich częściach rośliny (liście, nasiona, kwiaty, łodyga). W medycynie powszechnej używane są do pobudzenia ośrodka oddechowego np. przy zamartwicy noworodków. Wpływa krótkotrwale na ośrodek oddechowy.

ikona podziel się Przekaż dalej