Świdośliwa drzewiasta – opis, wymagania, porady, ciekawostki

Świdośliwa drzewiasta „Robin Hill” – opis i pochodzenie

Świdośliwa drzewiasta, odmiana „RobinHill’, do duży krzew lub niewielkie drzewo, o wznoszącym się i prostym pokroju. Może dorastać do 6 metrów wysokości. Jako młode drzewo świdośliwa ma raczej wzniesiony pokrój. Wraz z upływem lat lubi rozrastać się na boki. Liście świdośliwy drzewiastej są szeroko eliptyczne, ciemnozielone i do tego o matowym wykończeniu. Jesienią wybarwiają się na kolor purpurowo- czerwony. Kwiaty w pąkach są zaróżowione, natomiast rozwinięte – białe. Są umiejscowione na długich szypułkach oraz zabrane w nieduże, luźne grona.

Kwitnienie krzewu przypada na przełom kwietnia i maja. Co ważne jeszcze przed rozwojem liści. Owoce świdośliwy drzewiastej są drobne, koloru czerwonego, jadalne i smaczne. Często porównywane są do owoców borówki amerykańskiej. Drzewo to często jest sadzone w celach ozdobnych. Wiosną bardzo ładnie prezentują się kwiaty świdośliwy drzewiastej.

Świdośliwy są znane w Ameryce Północnej już od XVI wieku. Najbardziej popularne są te drzewa na obszarze Kandy. Na szeroką skalę, krzewy te zostały rozpowszechnione w XX wieku. Najbardziej popularne gatunki na chwilę obecną to: świdośliwa kanadyjska (Lamarcka) i świdośliwa olcholistna.

W naszym kraju popularnością cieszą się wszystkie trzy gatunki, ale niestety są mało rozpowszechnione, choć niewątpliwą ich zaletą są ich soczyste i bardzo zdrowe owoce. Mało kto wie, że owoce świdośliwy zawierają bardzo dużo witamin i składników mineralnych, mają lepsze właściwości odżywcze i zdrowotne. I tak na przykład owoce świdośliwy mają aż sześć razy więcej wapnia i żelaza, czterokrotnie więcej potasu i białka, aniżeli na przykład owoce borówki amerykańskiej, do której są porównywane.

Owoce świdośliwy początkowo mają barwę czerwoną lub purpurową, w miarę dojrzewania stają się niemal całkowicie czarne. Owoce są zebrane w grona, po kilka lub kilkanaście sztuk. Owoce świdośliwy można spożywać na surowo, używać ich jako dodatek do ciast, oraz do produkcji dżemów i przetworów. Jeżeli nie zbierzemy wszystkich owoców w terminie, to musimy się liczyć z tym, że padną one łupem ptaków, które nie pogardzą smakowitym przysmakiem.

Uprawa i zastosowanie świdośliwy drzewiastej „Robin Hill”

Świdośliwę drzewiastą uprawia się nie tylko ze względu na zbiór przepysznych i zdrowych owoców, lecz również ze względu na jej walory ozdobne. Krzew kwitnie na początku wiosny, kwiaty są białe lub lekko różowe, zebrane po kilkanaście w kwiatostany. Kwiaty rozwijają się szybciej, aniżeli liście, które jesienią się pięknie wybarwiają się tworząc piękną kompozycję z owocami.

Drzewo ma niewielkie wymagania co do uprawy. Toleruje dość szeroki zakres pH gleby oraz nie ma większych wymagań co do struktury podłoża, w jakiej będzie rosnąć. Warto pamiętać, że lepsze warunki należy zapewnić młodym roślinom.

Najlepsza do uprawy świdośliwy jest gleba próchniczne, piaszczysto – gliniasta, lekko kwaśna lub obojętna – pH od 6,0 do 7,5. Stanowisko w jakim czuje się najlepiej świdośliwa powinno być półcieniste lub cieniste. Gleba powinna być wilgotna, lecz trzeba jednocześnie pamiętać, że krzewy te nie lubią zalewania, oraz źle czują się na terenach podmokłych.

Roślina dobrze radzi sobie z mrozami. Należy jednak uważać na wiosenne przymrozki. Świdośliwa toleruje zanieczyszczenia środowiska, przez co chętnie wykorzystywana jest do obsadzania parków i skwerów w miastach. Jest dobrym krzewem do zastosowania w zieleni publicznej.

Aby wydobyć jej walory estetyczne, warto posadzić ją na tle drzew iglastych. Na słonecznym stanowisku zachowuje zwarty pokrój. Może rosnąć jako pojedynczy krzew, ale także idealnie nadaje się jako tło innych roślin. Ponadto bardzo dobrze nadaje się do szybkiego zasłonięcia nieciekawego miejsca w ogrodzie, które chcemy uatrakcyjnić, ponieważ świdośliwa charakteryzuje się szybkim rocznym wzrostem – 30-45 cm w ciągu sezonu wegetacyjnego. A może zainteresuje cię także ten artykuł na temat pęcherznicy kalinolistnej?

Rozmnażanie, cięcie, pielęgnacja świdośliwy drzewiastej

Posiadając choć jedną świdośliwę w ogródku, z powodzeniem możemy ją rozmnożyć poprzez sadzonki, czyli odrosty korzeniowe. Świdośliwę rozmnaża się poprzez sadzonki zdrewniałe i półzdrewniałe. Czasem w szkółkach z krzewami i drzewami ozdobnymi możemy kupić sadzonki szczepione na podkładkach z irgi.

W pierwszych latach po posadzeniu rośliny nie wymagają przycinania. Możemy wykonywać jedynie cięcie sanitarne, mające na celu usunięcie uszkodzonych fragmentów gałęzi. Świdośliwa owocuje na zeszłorocznych pędach, więc warto o tym pamiętać regularnie je przycinać.