Świdośliwa Lamarcka

Świdośliwa Lamarcka (Amelancher lamarckii) – opis, wymagania, porady

Szukając ciekawych i użytkowych, a jednocześnie mało wymagających drzewek do uprawy w naszym ogrodzie, powinniśmy się zainteresować Świtośliwą Lamarcka. To niewielki krzew ozdobny z pysznymi owocami, które można spożywać.

Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o drzewkach ozdobnych.

Świdośliwa Lamarcka – opis

Świdośliwa Lamarcka (Amelecher lamarckii) to niewielkie drzewo lub duży, silnie rozgałęziony krzew, dorastający do wysokości od 8 do 10 metrów. Aktywność wegetacyjną rozpoczyna bardzo wcześnie, bo już w na przełomie kwietnia i maja, poprzez wypuszczenie małych, przypominających gwiazdki, białych kwiatków. Kwiaty są zebrane w niewielkie grona. Pojawiają się wczesną wiosną na nagich pędach, wraz z młodymi, czerwono – brązowymi, pokrytymi jasnym i miękkim kutnerem liśćmi. Dzięki kwiatom oraz ciekawym liściom krzew staje się piękną ozdobą naszego ogrodu.

Po przekwitnięciu kwiatów przekształcają się one w nieduże kuliste, początkowo czerwone, później prawie czarne, pokryte niebieskim nalotem owoce. Warto podkreślić, że owoce zebrane z krzewu są jadalne. Smak owoców świdośliwy jest słodki i soczysty. Owoce dojrzewają na przełomie czerwca i lipca. Niestety owoce szybko opadają.

Owoce Świdośliwy można zrywać i zjadać na surowo lub przygotować z nich przetwory np. soki. Jednakże ze względu na bardzo słodki, wręcz mdły smak, warto je zakwasić za pomocą dodatku innych kwaśnych owoców. Owoce Amelanchiera lamarckiego nadają się również do suszenia. Z powodzeniem mogą zastąpić nam rodzynki. Należy pamiętać, że jeżeli owoce Świdośliwy nie zbierzemy na czas i uschną one na krzewie, to z pewnością zainteresują się nimi ptaki, które nie pogardzą słodkim, zasuszonym przysmakiem.

Kiedy Amelanchier świdośliwy przekwitnie i opadną kwiaty, a następnie owoce główną ozdobą stają się liście, które po osiągnięciu całkowitej dojrzałości stają się szarozielone i gładkie. Warto wiedzieć, że Amelanchier świdośliwy jesienią również może sprawić nam zaskakującą niespodziankę. Albowiem zanim liście opadną przed zimą, to przybierają piękną ognistoczerwoną barwę.

Wymagania i uprawa Świdośliwy lamarckiej

Świdośliwa Lamarcka jest nie tylko atrakcyjną rośliną użytkową i ozdobną, ale również jest tolerancyjna i mało wymagająca, przez co jej uprawa nie nastręcza zbyt dużo problemów. Krzew najlepiej czuje się na żyznych, próchnicznych i zasobnych w składniki mineralne glebach, które powinny być stale wilgotne, to nie pogardzi również gorszymi ziemiami i z powodzeniem również w takich warunkach świetnie będzie rósł. Amelanchier nie lubi jedynie gleb mokrych, jałowych i piaszczystych.

Świdośliwa bardzo lubi stanowiska słoneczne, choć również będzie dobrze rosła w półcieniu. Nie ma wysokich wymagań co do odczynu pH podłoża, na którym rośnie. Amelanchier świdośliwy jest odporny na przymrozki i mróz, dlatego nie wymaga okrycia na zimę. Nie ma wysokich wymagań odnośnie zanieczyszczenia powietrza i środowiska, więc z powodzeniem może być również uprawiana w ogrodach i parkach miejskich.

Cięcie Świdośliwy lamarckiej

Krzew dobrze reaguje na cięcie oraz formowanie. Choć ze względu na swój naturalny pokrój nie wymaga zasadniczo tego zabiegu, chyba że ze względów na prześwietlenie krzewu. Świdośliwa nie wymaga corocznego cięcia, ponieważ krzew owocuje na zeszłorocznych pędach, a czasem się zdarzy, że owoce pojawią się na starszych pędach.

Jeżeli jednak uprzemy się i przytniemy krzew, aby go uformować, to musimy się liczyć z mniejszym owocowaniem, lub rezygnacją z owoców w danym roku. Jeżeli chcemy przyciąć krzew, aby uformować z niego żywopłot, to powinniśmy zabrać się do tego wczesną wiosną, nawet na przedwiośniu, zanim roślina rozpocznie okres wegetacji. Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także ten artykuł o sadzonkach świdośliwy krok po kroku.

Rozmnażanie Świdośliwy Lamarckiej

Krzew jest łatwy do rozmnożenia, gdyż młode rośliny możemy uzyskać z odrostów korzeniowych, sadzonek zielnych lub półzdrewniałych, lub nawet z nasion. Te ostatnie wysiewa się zazwyczaj w drugiej połowie lata, czyli zaraz po zbiorze owoców, jednak warto pamiętać, że uzyskane w ten sposób młode rośliny mogą nie zachować cech rośliny matecznej.

Warto mieć na uwadze fakt, że świdośliwa jest rośliną niezwykle inwazyjną, może się sama szybko rozprzestrzeniać poprzez odrosty korzeniowe lub roznoszone przez ptaki nasiona. Dlatego też odległość sadzenia sadzonki jednej od drugiej nie powinien być zbyt bliski.  Sadzonki świdośliwy są najczęściej sprzedawane jako jednopędowe rośliny w pojemnikach. Dzięki temu bryła korzeniowa jest silnie ukorzeniona i odporna na uszkodzenia mechaniczne.

Odmiany Świdośliwy Lamarckiej

Świdośliwa Ballerina jest to odmiana wyhodowana w Holandii, polecana do uprawy amatorskiej. Co ciekawe, ta odmiana jest najchętniej zjadana przez ptaki. Niekiedy ciężko jest zachować owoce na krzewie do czasu ich pełnej dojrzałości. Krzewy Balleriny dorastają do 5 metrów wysokości i mają wzniesiony pokrój.

Świdośliwa Bluemoon jest to ukraińska odmiana, która została zarejestrowana i zastrzeżona na terenie Polski w 2016 roku. Jest to krzew o wąskim pokroju i wzniesionymi gałęziami, o wysokości do 2,5 metra. Ze względu na swoje niewielkie rozmiary nadaje się do niewielkich ogrodów i na działki.

Świdośliwa odmiana Blu Ray to nowa amerykańska odmiana. Jest to wysoki krzew o silnym wzroście i wyprostowanym pokroju. Jest to odmiana bardzo plenna. Blu Ray jest polecana jako deserowa do ogrodów przydomowych.

Świdośliwa Forestburg to odmiana wywodząca się z Kanady, polecana do uprawy towarowej, osiągająca około 4 metrów wysokości. Krzewy na początku są wyprostowane, natomiast z wiekiem ich korony zaczynają rozkładać się na boki, osiągając średnicę do 5 metrów.

Świdośliwa może tworzyć wspaniały żywopłot. Podobnie jak brzoza Youngii i wiśnia groniasta jest chętnie sadzona w ogrodach przydomowych i działkach. Wiśnia groniasta jest łatwa w uprawie, plenna, a owoce jej nadają się na nalewki i wina. Pierwsze owoce pojawiają się w drugim lub trzecim roku od posadzenia.