Świerk biały 'Conica'

Świerk biały Conica (Picea glauca Conica) - uprawa, pielęgnacja, choroby, porady

Świerk conica to bardzo często wykorzystywany gatunek świerku na terenach zieleni. Ze względu na swój pokrój nadaje się zarówno do małych, jak i dużych ogrodów przydomowych. Bardzo ciekawie wyglądają żywopłoty z tego świerku. Warto poznać opis rośliny, jak wygląda uprawa i pielęgnacja drzewa oraz na jakie choroby mamy się przygotować, sadząc to drzewo w ogrodzie przydomowym.

Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o świerkach.

Świerk conica - opis rośliny i jego cech charakterystycznych

Świerk biały to iglak, który często nazywany jest świerkiem karłowym, tak jak inne świerki, należy do rodziny sosnowatych - Pinaceae. To zimozielone drzewo żywiczne występuje naturalnie w Ameryce Północnej, a w szczególności na górach w Kanadzie. Jego łacińska nazwa to Picea glauca 'Conica'. Jest to drzewo bardzo często wykorzystywane w ogrodach i parkach.

Konica to odmiana karłowa świerku białego, która charakteryzuje się stożkowatym i zwartym pokrojem. Jej wzrost jest powolny i maksymalnie osiągnie od 3 do 4 m wysokości. Kora tego iglaka jest brązowa i złuszcza się drobnymi płatami (wygląda to bardzo efektywnie), natomiast jego pień jest prosty. Pędy są o jasnej barwie, cienkie i bruzdowane, a na wierzchu można zauważyć na nich charakterystyczny dla tego drzewa nalot. System korzeniowy, tak jak u innych iglaków jest płaski.

Interesujące jest to, że ta roślina nie posiada szyszek. Jednak i bez nich Picea glauca 'Conica' jest atrakcyjnym iglakiem. Pojedyncze gałązki ułożone są w okółkach, a na nich znajdują się miękkie, krótkie i nastroszone igły, których barwa jest jasnozielona. W przekroju są one romboidalne, a ich koniec jest zaostrzony. Osadzone są one na trzonkach, lecz szybko opadają po zasuszeniu drzewa. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o drzewach iglastych.

Świerk conica - jak wygląda jego uprawa?

Świerk karłowy jest łatwy w uprawie. Bez problemu będzie wyrastał w ogrodzie o dużych rozmiarach, ale także w ogrodach mniejszych. Warto zapewnić mu tylko potrzebne wymagania dotyczące stanowiska oraz gleby. Dodatkową zaletą jest też nieduża pielęgnacja, której wymaga ten iglak.

Picea glauca 'Conica' może być rozmnażany zarówno z nasion, a także z sadzonek. Należy mu wtedy zapewnić możliwie jak najlepsze warunki. Dlatego glebami, jakie wybierzemy, będą gleby dostatecznie wilgotne i średnio żyzne. Na tych zdecydowanie lepiej się rozwija.

Stanowiska powinny być słoneczne, ewentualnie lekko zacienione. Ważne, by wilgotność powietrza była dość wysoka. Pielęgnacja konici nie jest trudna. Roślina jest odporna na mrozy i zanieczyszczenia powietrza. Warto jednak uważać na suszę i upały, ponieważ świerk biały jest na nie bardzo wrażliwy. W trakcie susz i przy dużych upałach, jego pędy powoli usychają. Bardzo to szkodzi roślinie, ponieważ wtedy opadają jej igły. Wszelkie czynności związane z asymilacją są wtedy niemożliwe. A może zainteresuje cię także ten artykuł o świerku sitajskim?

Ze względu, że świerk karłowy ma pokrój stożkowaty, nie trzeba przycinać już jego pędów w celu modelowania. Warto jednak tak jak w przypadku innych świerków usuwać zniszczone, wyschnięte, połamane i niepotrzebne gałęzie, które niepotrzebnie psują tylko urok tego drzewa. Poprzez złe cięcie można zaszkodzić roślinie i sprawić, że cały pokrój się zdeformuje.

Świerk conica - możliwe choroby oraz jego zastosowanie

Tak jak każda roślina, tak też i konica nie jest niestety odporna na wszystkie choroby i szkodniki. Choroba, która najczęściej ją atakuje, to zgnilizna korzeni i pędu, spowodowana zbyt dużą ilością wilgoci i wody w glebie. Kiedy drzewo sadzone jest na terenach zalewanych, możliwość wystąpienia tego zjawiska jest bardzo duża. Całe drzewo może z tego powodu zacząć gnić, aż w końcu całe ulegnie zniszczeniu.

Picea glauca 'Conica' jest bardzo często atakowana przez roztocza, jakimi są przędziorki. Warto znać opis, jak wyglądają i co powodują te szkodniki. Przędziorki są niewidoczne gołym okiem. Ich barwa jest zielona, czerwona lub pomarańczowa. Ich kształt jest owalny i lekko wydłużony. Sprawiają, że drzewa zaczynają robić się rude w dość szybkim tempie. Zniszczenie miękiszu igieł ogranicza asymilację. Igły wtedy zasychają i odpadają. Obecność przędziorków można poznać po charakterystycznej pajęczynce, jaką wytwarzają na spodzie igieł. Zwalcza się je akarycydami - środkami ochrony roślin przed roztoczami, które należą do grupy zoocydów. Sprawdź także ten artykuł o uprawie świerku srebrnego.

Świerk biały jest iglakiem stosowanym do małych i dużych ogrodów. Bardzo często spotykany jest także w parkach. Można go sadzić pojedynczo, ale także i w grupach, gdzie wygląda bardzo atrakcyjnie. Jest świetnym rozwiązaniem do ogrodów wrzosowych oraz geometrycznych. Idealnie nadaje się do nasadzeń w zieleni miejskiej oraz jako żywopłot.

Świerk conica jest bardzo dobrym rozwiązaniem praktycznie do każdego ogrodu. Przy małym wysiłku będzie doskonałym drzewem nawet dla początkujących ogrodników, niemających dużego pojęcia o uprawie roślin. Można go komponować w różny sposób z niskimi roślinami okrywowymi. Najlepiej, gdy będą one o liściach kontrastujących, co nada zupełnie innego wymiaru roślinie. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także ten artykuł o świerku acrocona.