Nazwa rośliny
Świerk kaukaski (łac. Picea orientalis) znana też jako świerk wschodni
Systematyka
sosnowate > świerk > świerk kaukaski

Świerk kaukaski - odmiany, sadzenie, uprawa, pielęgnacja, porady

Świerki to bardzo popularne drzewa, które bardzo często spotkać można w nasadzeniach w zieleni miejskiej, parkach i ogrodach. Warto zapoznać się z tym, jak wygląda uprawa, jakie odmiany możemy spotkać i co warto wiedzieć na temat tego bardzo atrakcyjnego świerku, jakim jest świerk kaukaski.

Jeśli szukasz więcej informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o drzewach iglastych.

Świerk kaukaski i jego charakterystyczne cechy

Świerk kaukaski nazywany jest świerkiem wschodnim oraz świerkiem orientalnym. Należy do rodziny sosnowatych - Pinaceae. Występuje on najczęściej w górach, zwłaszcza na Kaukazie i w Azji Mniejszej. Jego łacińska nazwa to Picea orientalis. Gatunek ten jest jednopienny, co znaczy, że kwiaty żeńskie i męskie występują na jednym osobniku. Bardzo znaną odmianą tego świerku jest odmiana 'Aurea' znana jako 'Aureospicata'.

Świerk orientalny to średniej wielkości drzewo dorastające do około 15 m wysokości. Warto zaznaczyć, że na Kaukazie dorasta do 50 m. Świerk charakteryzuje się powolnym wzrostem, prostym pniem i szerokostożkowatą koroną. Jego pędy są cienkie i bruzdowane. Gałązki ułożone są w okółkach, a młode przyrosty są w bardzo jasnym kolorze. Młode przyrosty są dekoracyjnym elementem drzewa. Pąki kwiatowe są brązowe i nie mają żywicy, a system korzeniowy jest płaski. Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o świerkach.

Świerk kaukaski odznacza się specyficznymi igłami. Są one najkrótsze ze wszystkich świerków. Dorastają do 1 cm długości, są ciemnozielone, błyszczące i tępo zakończone. Jest ich bardzo dużo, przez co zakrywają praktycznie całą powierzchnię pędu. Ich przekrój jest romboidalny. Igły świerków orientalnych, tak jak znanej odmiany 'Aurea' bardzo szybko opadają po zasuszeniu.

Szyszki, tak jak u innych świerków są zwisające. Ich kształt jest wąskocylindryczny, a swoją długością osiągają do 5 cm. Niesamowitym efektem kolorystycznym są niedojrzałe szyszki w kolorze fioletowym. Z czasem, podczas dojrzewania przybierają one standardowy kolor brązowy.

Świerk kaukaski - jakie ma wymagania dotyczące stanowiska i pielęgnacji?

Świerk wschodni jest drzewem łatwym w uprawie. Gdy następuje pora kwitnienia, pokazuje się w całej okazałości. Dzięki młodym przyrostom zyskuje on niepowtarzalny kolorystyczny i dekoracyjny element, zwłaszcza przy uprawie odmiany 'Aureospicata' w trakcie jej pory kwitnienia.

Świerk orientalny ma małe wymagania glebowe. Dobrze rośnie praktycznie na każdej glebie, lecz lepiej, by była ona żyzna, przepuszczalna i dostatecznie wilgotna. Stanowisko powinno znajdować się w słonecznym miejscu lub w półcieniu. Roślina ta zniesie też zacienienie, natomiast trzeba zadbać o to, by wilgotność powietrza była dosyć duża, a stanowisko osłonięte od wiatru. A może zainteresuje cię także ten artykuł o uprawie świerku koreańskiego?

Świerk wschodni właściwie nie potrzebuje pielęgnacji. Przy glebie wilgotnej nie trzeba go podlewać, dodatkowo nie trzeba go przycinać. Przycinanie prowadzi do niekorzystnej deformacji drzewa. Warto usuwać uschnięte, zniszczone i niepotrzebne gałęzie - wykonuje się to zimą, dlatego, że drzewo nie wypuszcza wtedy żywicy. Picea orientalis oraz Picea orientalis aureospicata jest narażony na choroby. Najczęściej pojawiają się na jej igłach i pędach przędziorki, możemy się też spotkać z opieńką miodową oraz zgnilizną korzeni i pędów. A może zainteresuje cię także ten artykuł o świerku sitajskim?

Świerk orientalny - możliwości jego zastosowania i polecane odmiany

Świerk orientalny jest popularnym gatunkiem używanym do różnych nasadzeń. Popularność zyskał dzięki swojej atrakcyjności, która widoczna jest, gdy następuje pora kwitnienia. Ponadto jest odporny na zanieczyszczenia, zacienienie, a także krótkotrawałe upały i susze. Nie jest całkowicie odporny na mróz.

Z powodzeniem stosowany jest w zieleni miejskiej w luźnych grupach lub jako soliter. Wykorzystywany jest w parkach i większych ogrodach przydomowych. Do małych ogrodów przydomowych polecane są odmiany karłowe, które wykorzystuje się również do ogrodów skalnych i wrzosowych.

Najpopularniejszymi odmianami są: 'Aurea' ('Aureospicata'), 'Nutans' oraz 'Gracilis'. Picea orientalis Aureospicata to najbardziej lubiana odmiana, którą charakteryzują młode przyrosty w barwie żółtej. Picea orientalis Aureospicata jest cześciej sadzona od samego gatunku. Odmiana Nutans jest odmianą o przewisających pędach, a Gracilis to odmiana karłowa.

Jak widać, świerk kaukaski jest bardzo atrakcyjnym drzewem, którego sadzenie w ogrodzie wprowadzi bardzo wiele korzyści. Ze względu na małe wymagania i praktycznie znikomą pielęgnację, jest to dobry gatunek nawet dla początkujących i nieznających się na roślinach ogrodników. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także ten artykuł o świerku acrocona.

Wygląd świerka kaukaskiego

Pochodzenie:
Kaukaz, Azja Mniejsza
Roczne przyrosty:
20 cm - 30 cm
Maksymalna wysokość:
1500 cm - 2000 cm
Maksymalna szerokość:
600 cm - 800 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
80 lat


Pokrój świerka kaukaskiego:
wyprostowany, gęsty, stożkowy
Cechy charakterystyczne:
przyciąga zwierzęta
zimozielona
ciekawy pokrój, ozdobne liście, długowieczna, zimozielona
Kolor kwiatów:
fioletowy
Wielkość i forma kwiatów:
kwiatostan
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
igłowate
Kolor liścia:
ciemnnozielone

Sadzenie i stanowisko dla świerka kaukaskiego

Termin sadzenia:
kwiecień, maj
Rozstaw przy sadzeniu:
150 cm - 250 cm
Sposób rozmnażania:
nasiona, szczepienie


Gleba:
przepuszczalna, próchniczna, żyzna
Odczyn pH gleby:
Wilgotność podłoża:
umiarkowane
Strefa mrozoodporności:
bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C


Nadaje się na:

Pielęgnacja świerka kaukaskiego

Trudność uprawy:
średni
Poziom odporności:
dobra odporność
Typowe choroby:
Typowe szkodniki:

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Aby iglaki lepiej zniosły przesadzenie, dobrze jest przygotować je rok wcześniej do tego zabiegu. W tym celu przecina się korzenie wokół formowanej bryły korzeniowej.
Kiedy należy przycinać?
Dobrze znosi przycinanie.
Wykonuje się tylko cięcie sanitarne i porządkujące - drzewo tworzy regularną i piękną koronę bez pomocy ogrodnika.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
Nawóz kompost, do roślin iglastych. Nawozić 1 raz w roku.
Podlewanie
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 3 dni.
Regularnego podlewania wymagają młode świerki. Jak wszystkie rośliny zimozielone wymagają natomiast nawadniania zimą w bezmroźne dni.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia:
ikona podziel się Przekaż dalej