Świerk sitajski (picea sitchensis) – opis, uprawa, pielęgnacja, porady
Gatunek świerku sitajskiego polecany jest osobom, którym naprawdę zależy na bardzo szybkich efektach. Jest to najszybciej rosnące drzewo iglaste przeznaczone do samodzielnej uprawy. Świerk sitajski jest w stanie osiągnąć nawet do 80 metrów wysokości.
Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także te artykuły o iglakach w ogrodzie.
Świerk sitajski – charakterystyka
Świerk sitajski (Picea sitchensis) jest drzewem zaliczającym się do rodziny sosnowatych, które naturalnie występuje w Ameryce Północnej. W Europie pierwsze sadzonki pojawiły się w 1831 roku. Wyróżnia się on stożkowym pokrojem. Jego wyróżnikiem są nieduże igły, sięgające 2,5 cm długości. Są one ostro zakończone, w kolorze ciemnozielonym. Jak w przypadku pozostałych świerków, pod każdą igłą znajdują się charakterystyczne dwa białe paski. Sprawdź także ten artykuł o jodle szlachetnej.
Największą ozdobą tego drzewa są oczywiście szyszki o długości do 10 cm. Przybierają one cylindryczny kształt i wyróżniają się jasnobrązowym odcieniem. Szyszki obradzają w czerwonobrunatne nasiona, które posiadają dość spore skrzydełko o wielkości powyżej 1 cm. Dzięki zebranym nasionom możemy doprowadzić do rozmnażania świerku. Jednak trzeba liczyć się również z pewnym niepowodzeniem. Te długowieczne drzewo jest często porównywane z innym gatunkiem świerku, którym jest świerk serbski. Porównując te dwa gatunki, na pewno świerk serbski osiąga dużo niższą wysokość, bo tylko do 30 metrów. Jego charakterystyczną cechą są niewielkie szyszki w purpurowym odcieniu. Jeśli szukasz więcej porad i inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły na temat świerków.
Picea sitchensis – uprawa
Uprawa świerka sitajskiego, nie powinna przysporzyć żadnych problemów. Przede wszystkim dlatego, że drzewo nie posiada większych wymagań. Drzewo poradzi sobie na praktycznie każdym podłożu. Świerk sitajski może być obsadzany zarówno na stanowiskach słonecznych, jak i również półcienistych. Ze względu na bardzo szybki przyrost, wynoszący nawet do 1 metra rocznie, warto go odizolować od innych drzew lub wykorzystać jako tło dla innych świerków.
Mimo że ten gatunek świerka przywędrował do nas z Ameryki Północnej, to jednak bliższy jest mu klimat oceaniczny. Zatem drzewo doskonale czuje się w miejscach, w których nie będzie wystawione na wyjątkowo niskie temperatury. Dodatkowo korzystnie na rozwój świerku wpływa dość wysoka wilgotność powietrza. A może zainteresuje cię także artykuł o świerku srebrnym?
Picea sitchensis - pielęgnacja i przycinanie
Świerk sitajski z pewnością dostarczy właścicielom wiele satysfakcji. Tym bardziej że drzewo tak naprawdę nie wymaga żadnych skomplikowanych zabiegów pielęgnacyjnych. Regularne przycinanie nie jest wskazane. Możemy przyciąć wierzchołek, jeżeli uznamy, że jednak drzewo jest zbyt wysokie.
Na pewno ta odmiana świerku źle znosi susze, jak i również niskie temperatury. Rozwiązaniem tego problemu, jest często oraz intensywne podlewanie w czasie upalnych dni. Natomiast sadzonki warto przygotować do sezonu zimowego poprzez ich ściółkowanie. Jednak najlepszym rozwiązaniem oczywiście okaże się osłonięte stanowisko od wiatru. Niestety świerk sitajski jest dość mocno narażony na owady i inne szkodniki. Jednak można się z nimi uporać, stosując odpowiednie preparaty ochrony roślin. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o drzewach iglastych.