Szafirek groniasty - uprawa, pielęgnacja, kwitnienie, rozmnażanie
Szafirki zachwycają swoim interesującym pokrojem i nieszablonowym, wyrazistym kolorem. Są przepiękne, nic więc dziwnego, że cieszą się takim powodzeniem. Z całej, dość dużej rodziny szafirków na pierwszy plan wysuwa się właśnie szafirek groniasty, którego kwitnienie trwa przez całą wiosnę. To wspaniała roślina rabatowa, jednak szafirek w doniczce także świetnie sobie poradzi.
Jeśli zainteresował cię ten temat, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o sukulentach.
Szafirek groniasty – kilka słów o gatunku
Naturalnie występujący nad Basenem Morza Śródziemnego szafirek groniasty zachwyca delikatnym pokrojem. Jest to mała, niewysoka roślinka, która tworzy niewielką kępkę odziomkowych liści i sztywnych, wzniesionych pędów kwiatostanowych. Kwitnienie przypada na okres kwiecień – koniec maja, w tym czasie szafirki wytwarzają ciekawe grona drobnych kwiatuszków, które wyglądem przypominają maleńkie kuleczki lub ziarenka. Kwiaty mają przyjemny, intensywny zapach.
W jednym gronie jest ich bardzo wiele, dzięki czemu roślina jest tak urocza. Każde grono ma stożkowaty kształt. Szafirek groniasty to bylina cebulowa, wykorzystywana w uprawie. Bardzo podobny do niego szafirek drobnokwiatowy, który chętnie porasta lasy i polanki mniej nadaje się do zasadzenia na rabacie lub w doniczce. Szafirek groniasty jednak bardzo dobrze sobie radzi w uprawie. Jest tak powszechny, że doczekał się stworzenia licznych odmian. Na razie udało się botanikom wypuścić na rynek szafirek biały, zachwycający w swojej prostocie i uroku.
Szafirek w doniczce i ogrodzie – wymagania
Szafirek groniasty nie jest zbyt wymagającą byliną. Należy znaleźć dla niej tylko dobre stanowisko. Będzie to rabata na żyznym i przepuszczalnym podłożu lub szeroka donica postawiona na balkonie lub parapecie. Szafirki mają dość duże zapotrzebowanie na składniki odżywcze, dlatego potrzebują zasobnej gleby. W ogrodzie podłoże należy zasilić nawozem wieloskładnikowym przed sadzeniem, w doniczce wystarczy standardowa ziemia do kwiatów.
I szafirek groniasty, i szafirek drobnokwiatowy, potrzebują małej dawki słońca. Zbyt silne, bezpośrednie nasłonecznienie może być dla nich niezbyt korzystne. Najpiękniej będą się prezentować na lekko zacienionym stanowisku, najlepiej także osłoniętym od zbyt silnego wiatru. Rośliny są podatne na zimne podmuchy. Szafirek biały ma takie same wymagania jak odmiany o niebieskich kwiatach.
Pielęgnacja szafirka
Pielęgnacja szafirków jest mało skomplikowana. Szafirek groniasty niemal nie potrzebuje wody, więc podlewanie nie musi być obfite. Warto jednak o nim pamiętać w czasie największych upałów. Nie można zaniedbać nawadniania roślin w doniczkach. Z gleby w małym pojemniku szybciej paruje woda, więc podlewanie ma tutaj większe znaczenie.
W okresie wegetacyjnym szafirków się nie nawozi. Należy jedynie zasilić podłoże przed posadzeniem cebul. W tym wypadku sprawdza się standardowy wieloskładnikowy nawóz mineralny. Jeśli wybierasz ziemię do kwiatów, sprawdź, czy nie zawiera ona startowej dawki nawozu wieloskładnikowego. Jeżeli tak, to nie zasilaj już rośliny – szafirki kiepsko znoszą przenawożenie.
Szafirek groniasty – rozmnażanie i zimowanie
Jak większość roślin cebulowych, szafirki wymagają okresu zimowania. Po przekwitnięciu, kiedy wszystkie nadziemne części roślin już zaschną, łodygi należy obciąć tuż przy samej ziemi. W gruncie szafirki mogą zostać, chociaż lepiej je wyciągnąć – ich cebule są przysmakiem nornic. Bulwy z doniczek należy natomiast wykopać, oczyścić i zostawić w chłodnym, suchym miejscu.
Zobacz również
To także czas na rozmnażanie roślin. Szafirki wytwarzają bardzo wiele cebul przybyszowych, które w kolejnym roku mogą posłużyć do posadzenia rośliny. Można także rozmnożyć je poprzez podział cebul. Wystarczy je przeciąż czystym nożem ogrodniczym – cebule mają zdolność do błyskawicznej regeneracji i posadzone na wiosnę szybko odżyją. Cebule i cebulki przybyszowe przechowuje się w przewiewnym pomieszczeniu. Najlepiej włożyć je do pojemnika, w którym będą miały dostęp do powietrza. Można wyłożyć go trocinami, które pochłaniałyby nadmiar wilgoci.
Przekaż dalej
