Nazwa rośliny
Szczawik rożkowaty (łac. Oxalis corniculata)
Systematyka
szczawikowate > szczawik > szczawik rożkowaty

Szczawik rożkowaty w domu - występowanie, zwalczanie, porady praktyczne

Szczawik rożkowaty – to brzmi jak nazwa bardzo atrakcyjnej rośliny, prawda? Zwłaszcza, że od wielu lat w naszych ogrodach królują jego kuzyni – szczawik czterolistny i szczawik trójkątny. A jednak przybyły do nas ze Stanów Zjednoczonych szczawik rożkowaty (Oxalis coriculata) to nie uroczy kwiat rabatowy, a bardzo uciążliwy chwast, którego zwalczanie jest prawdziwym wyzwaniem. Podpowiadamy, jak to zrobić.

Jeśli szukasz więcej inspiracji, przeczytaj także ten artykuł o uprawie aloesu.

Szczawik rożkowaty – rozpoznawanie chwastów

Niewybredny co do rodzaju gleby i bardzo trwały – szczawik rożkowaty to naprawdę bardzo trwały chwast. Dlatego jest tak uciążliwy. Na dodatek to sukulent, któremu nie zaszkodzi niedobór wody albo brak składników odżywczych.

Trzeba jednak przyznać, że ten kwiat jest dość atrakcyjny. Może nie tak, jak któryś szczawik ogrodowy, ale jego kępka zielonych liści prezentuje się bardzo ładnie. Oxalis corniculata ma trójkątne listki (przypominające nieco szczawik trójkątny), przez co nieco przypomina koniczynkę, tworzy jednak nieco większą kępę. Ma tendencję do rozrastania się na boki, podobnie zresztą jak uprawiany szczawik czterolistny i szybko zajmuje wszystkie wolne miejsca.

Szczawik rożkowaty dorasta do kilku centymetrów wysokości. Jest to płożący chwast, który bardzo długo kwitnie. Ma żółte kwiaty, drobne i kilkupłatkowe, przyciągające wzrok i dość ozdobne. Z tego względu, że szczawiki są bardzo popularne, ten różowaty czasami był wykorzystywany jako roślina ozdobna, zwłaszcza na balkony i rabaty. Jednak każdy egzemplarz wytwarza torebki nasienne, które pękają, wyrzucając nasiona na sporą odległość. Te znów bardzo długo przechowują się w glebie – są mrozoodporne i przez kilka lat nie tracą zdolności kiełkowania. Właśnie ta cecha tej rośliny sprawiła, że rozprzestrzeniła się szeroko i stała się chwastem.

Szczawik rożkowaty – szkodliwość chwastów

Największą wadą tej rośliny jest jej niebywała ekspansywność. Błyskawicznie się rozrasta, zajmując wszystkie wolne miejsca na rabacie. Przy okazji tworzy bardzo szeroki i rozległy system korzeniowy, który stanowi ogromną konkurencję dla roślin uprawnych w wyścigu o wodę lub składniki odżywcze. Jego nasiona łatwo przedostają się wraz z wiatrem, mogą także zostać zawleczone do ogrodu na przykład w ziemi sadzonek roślin ozdobnych.

Roślina odradza się, jeśli tylko zostanie w glebie chociaż jeden fragment korzenia. Z tego względu jego wyplenienie jest takie trudne. Rozprzestrzenienie się rośliny w ogrodzie prawdopodobnie oznacza, że przez wiele lat będziesz mieć z nim problem. Chociaż te chwasty przemarzają i stare rośliny nie odrodzą się wiosną, to znajdujące się w glebie nasiona mogą wykiełkować.

Szczawik rożkowaty ma o wiele mniejsze wymagania niż szczawik ogrodowy. Roślina dobrze czuje się na każdym rodzaju gleby. Jest bardzo niebezpieczna zarówno w roślinach ozdobnych, jak i warzywach. Bardzo często wyrasta w szklarniach i pod osłonami – tutaj czuje się najlepiej, w końcu to sukulent – roślina kochająca ciepło.

Zwalczanie szczawika rożkowatego

Jak pozbyć się szczawika z ogrodu? No cóż, to niestety nie jest takie proste. To bardzo wytrzymałe chwasty, a usuwanie mechaniczne nie zawsze się sprawdza. Przede wszystkim należy uzbroić się w cierpliwość i regularnie wyrywać rośliny. Prawdopodobnie będą się odradzać przez cały sezon, ale przy regularnym wyrywaniu nie zdążą zawiązać nasion, więc w kolejnym roku problem będzie o wiele mniejszy. Oczywiście rośliny należy wyrzucić lub spalić, nie można dołożyć ich do kompostu.

Usuwanie mechaniczne jest najbardziej skuteczne, możesz jednakże spróbować zrobić oprysk punktowy. Nie daje to stuprocentowej skuteczności, jednak na jakiś czas wyeliminuje rośliny. Najlepiej sprawdzają się herbicydy dla najbardziej uciążliwych chwastów – przeznaczone do mleczy, mniszków lub skrzypu. Oprysk należy wykonać wczesną wiosną, na początkowym etapie wzrostu, ale w tym momencie, zwłaszcza na rabacie niskich gatunków ozdobnych, trudno go rozpoznać.

Wygląd szczawiku rożkowatego

Pochodzenie:
Azja Środkowa, Chiny Południowo-Zachodnie
Roczne przyrosty:
10 cm - 15 cm
Maksymalna wysokość:
10 cm - 15 cm
Maksymalna szerokość:
10 cm - 20 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
1 rok


Pokrój szczawiku rożkowatego:
rozłożysty, kępiasty, płożący, płaski, dywanowy
Cechy charakterystyczne:
przyciąga zwierzęta
ozdobne kwiaty, ozdobne liście
Kolor kwiatów:
żółty
Wielkość i forma kwiatów:
pojedyncze
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
złożone
Kolor liścia:
zielone

Sadzenie i stanowisko dla szczawiku rożkowatego

Termin sadzenia:
marzec, kwiecień
Rozstaw przy sadzeniu:
10 cm - 15 cm
Sposób rozmnażania:
nasiona


Gleba:
przeciętna ogrodowa, przepuszczalna, próchniczna, żyzna, lekko wilgotna
Odczyn pH gleby:
Wilgotność podłoża:
umiarkowane
Strefa mrozoodporności:
bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C


Nadaje się na:

Pielęgnacja szczawiku rożkowatego

Trudność uprawy:
łatwy
Poziom odporności:
bardzo odporna

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy kwitnie?
Podlewanie
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj raz w tygodniu.
Szczawik rożkowaty dobrze znosi okresy suszy, wymaga umiarkowanego nawadniania tylko w dłuższych okresach bez deszczu.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia:
ikona podziel się Przekaż dalej
Przepisy kulinarne: