TOP 5 roślin okrywowych. Zobacz, które rośliny płożące warto wybrać

Byliny zadarniające na stanowiska słoneczne

Bodziszek (Geranium) – w naturze spotykany jest na łąkach i polach. Niskie rośliny tworzą rozłogowe pędy lub silne korzenie. W ogrodzie spotykany jest aromatyczny bodziszek korzenisty, tworzący jaskrawoczerwone ozdobne kwiaty oraz trwałe ładne liście. Roślina kwitnie w maju i w czerwcu. Duże powierzchnie w ogrodzie pokryje bodziszek wielkopłatkowy. Szybko rosnące i długo kwitnące byliny, o fioletowych i niebieskich kwiatach, zdobią rabaty od maja do końca czerwca, a nawet jeszcze w lipcu. Na skalniak nadaje się bodziszek czerwony.

Rogownica (Cerastium) – bylina tworzy płożące się pędy, listki, pokryte srebrzystym owłosieniem oraz ozdobne białe kwiaty, kwitnące w maju i w czerwcu. Byliny dobrze znoszą suszę oraz mróz. Pięknie prezentują się razem z roślinami zielonymi i kwiatami cebulowymi. Nadają się do nasadzenia na murkach i na skarpach kwiatowych. Do bardziej ekspansywnych bylin należy rogownica Biebersteina, wykorzystywana do zadarniania ogrodowych słonecznych zakątków.

Żagwin ogrodowy (Aubrieta x cultorum) – wyróżnia się bardzo obfitym kwitnieniem, od kwietnia do czerwca. Niebieskie, fioletowe, różowe i purpurowe kwiaty okrywają płożące się pędy, pokryte szarozielonymi liśćmi. Zwarte poduchy żagwinu zdobią rabaty, skalniak, murki i skarpy. Byliny szybko się rozrastają, więc na niewielkiej przestrzeni warto sadzić rośliny do woreczków z włókniny.

Rośliny okrywowe do półcienia i cienia

Byliny wymagające do rozwoju półcienia, w naturze najczęściej spotykane są w zaroślach oraz na skraju liściastych lasów. Korzystają ze świeżej próchnicy, jakiej dostarczają im każdej jesieni opadające liście. Gatunki porastające lasy grądowe rozwijają się w żyznej glebie, jaką zapewnia im muł, bogaty w składniki odżywcze.

Pragnia syberyjska (Waldsteinia ternata) – cenne byliny zadarniające nie są zbyt popularne i rzadko wybierane do ogrodu. Jednak warto zwrócić uwagę na roślinę, której złocistożółte kwiaty okrywają majowy ogród gęstym kobiercem. Niskie byliny osiągają 10 cm wysokości. Długie rozłogowe pędy pokryte są owłosieniem. Ozdobne liście układają się w rozetki. Zimozielone roślinne dywany są efektowną ozdobą zimowych ogrodów. Wieloletnie byliny mogą rozwijać się w jednym miejscu, nie zagłuszając innych nasadzeń. Ładnie zazielenią miejsca, na których rosną duże i stare drzewa oraz krzewy. Efektownym sąsiedztwem na rabatach mogą okazać się kwitnące narcyzy i tulipany.

Roślinność okrywowa, dobrze rosnące w cieniu, porasta ciemne lasy, gęste zarośla oraz północne stanowiska. Byliny wymagają wilgotnej gleby, niekiedy próchnicznej, powstałej z liści opadających z drzew i krzewów. Rośliny okrywowe, rosnące w cieniu, mogą otaczać drzewa i krzewy, a także nadają się do obsadzenia zacienionych miejsc wokół budynków.

Barwinek pospolity (Vinca minor) – zimozielone wieloletnie rośliny, o dekoracyjnym ulistnieniu, zdobią ogrodowe zakątki przez cały rok. Barwinek jest rośliną cienia, rozwijającą się na głęboko zacienionych stanowiskach, na których nie urośnie trawa. Wymaga wilgotnej gleby – w odpowiednich warunkach może rosnąć w miejscach nasłonecznionych. Szybko rosnące barwinki tworzą gęstą darń, najpiękniej wyglądającą na dużych płaszczyznach. Nie obejdzie się bez barwinków ogród wertykalny. Długo kwitnące byliny – od marca do jesieni – są pożądaną ozdobą zielonych ścian. Sprawdź także ten artykuł na temat róż okrywowych w ogrodzie.

Byliny zadarniające - sadzenie, pielęgnowanie i rozmnażanie

Sadzenie i pielęgnowanie roślin

Przed zasadzeniem roślin zadarniających należy odpowiedni przygotować stanowisko:

• glebę dokładnie odchwaszczamy, usuwając korzenie, rozłogi i kłącza trwałych chwastów,
• na stanowisku, porośniętym perzem i rozłogowymi trawami – roślinami trudnymi do usunięcia – stosujemy selektywne herbicydy, działające na konkretne niepożądane rośliny,
• glebę nawozimy, stosując odkwaszony torf niski oraz kompost, który nie zawiera nasion chwastów, np. kompost liściowy lub przemysłowy.

Sadzonki roślin powinny mieć zdrowy i rozbudowany system korzeniowy. Rośliny zadarniające sadzimy dość gęsto, co umożliwi utworzenie w krótkim czasie zwartej darni. Na 1 m2 powinno przypadać około 12 – 25 sztuk sadzonek. Odległość między roślinami powinna wynosić około 30 cm – 40 cm.

Sadzenie przeprowadzamy wczesną wiosną lub jesienią:

• byliny zasadzone na wiosnę ozdobią nasz ogród już w maju. Wiosenny termin nasadzeń ważny jest szczególnie dla bylin na stanowiska słoneczne – w czasie wysokiej temperatury rośliny mogą nie zdążyć się ukorzenić i zwiędną,
• jesienny termin sadzenia przypada na wrzesień – byliny zdążą się ukorzenić i przetrwają zimę.

Pielęgnowanie bylin okrywowych na początku ich rozwoju polega na systematyczny usuwaniu chwastów. Stanie się to niepotrzebne, gdy rośliny bujnie się rozrosną. Posadzone byliny obficie podlewamy. Młode sadzonki wymagają podlewania także w czasie upalnego lata. Jesienią nie grabimy przestrzeni pod krzewami i drzewami, aby opadające liście zamieniły się w wartościową ziemię próchniczną.