Nazwa rośliny
Topola włoska (łac. Populus nigra cv. 'Italica') znana też jako topola czarna 'Italica'
Systematyka
wierzbowate > topola > topola czarna 'Italica'

Topola włoska (Populus nigra) - sadzenie, uprawa, pielęgnacja, rozmnażanie, porady

Topola włoska to drzewo, które jest bardzo popularną odmianą topoli czarnej. Bardzo często jej sadzonki wykorzystywane są w różnych nasadzeniach, a zwłaszcza przy drogach. Warto więc zapoznać się z tym, jakie sadzonki topoli włoskiej są najlepsze oraz jak wygląda opis rośliny, a zwłaszcza jej liście.

Jeśli szukasz więcej porad i inspiracji, sprawdź także te artykuły o topolach w ogrodzie.

Co jest szczególnego w topoli włoskiej - opis i charakterystyka rośliny

Topola włoska, a tak naprawdę topola czarna w odmianie włoskiej należy, tak jak zresztą inne topole, należy do rodziny wierzbowatych - Saliceae. Jej łacińska nazwa to Populus nigra 'Italica'. Jest to bardzo charakterystyczna odmiana i z pewnością najbardziej atrakcyjna odmiana, którą ma topola czarna.

Drzewo to ma bardzo charakterystyczny pokrój. Pomimo dużej wysokości, bo dorasta aż do 25 m wysokości, to jest bardzo wąskie. Szerokość u topól włoskich wynosi od 3 do 5 m maksymalnie. Bardzo estetycznie wygląda ta korona, ponieważ jest ona bardzo gęsta, a jej pędy skierowane są pionowo do góry. Topola włoska jest drzewem bardzo szybko rosnącym, które żyje do około 40 lat.

Kora tej topoli jest ciemna i głęboko spękana. Na pniach u starszych drzew są widoczne liczne, guzowate narośla ze specyficznymi odrostami. Topola włoska ma system korzeniowy, który jest zróżnicowany i zależy od warunków siedliskowych. Na glebach wilgotnych i zasobnych w składniki pokarmowe, system korzeniowy jest płytki i gęsty, natomiast na suchych jest głęboki i rozległy. A może zainteresuje cię także artykuł o uprawie topoli czarnej?

Istotną rolę odgrywają liście tego drzewa, ponieważ dzięki nim ma takie walory dekoracyjne. Liście są pojedyncze, nagie i ułożone na pędach skrętolegle. Pojedynczy liść jest zielony, romboidalny, a jesienią przebarwia się na żółty kolor. Kwiaty nie mają znaczenia ozdobnego, tak samo, jak i owoce, które są w postaci małych torebek, w których znajdują się nasiona otoczone puchem.

Topola włoska (Populus nigra 'Italica') - pochodzenie i zastosowanie

Topola czarna w odmianie włoskiej została odnaleziona w Lombardii we Włoszech. Pierwszy opisany okaz został odkryty w drugiej połowie osiemnastego wieku. Od tego czasu rozpowszechniła się na różne kontynenty i jest bardzo chętnie wykorzystywanym drzewem w nasadzeniach krajobrazowych.

Bardzo popularne jest sadzenie sadzonek tego drzewa w krajobrazie otwartym. Stanowią one interesujący i bardzo atrakcyjny element wysokościowy. Ze względu na swój pokrój wykorzystywana jest także przy tworzeniu ogrodów geometrycznych i innych tematycznych założeń. Sprawdź także ten artykuł o popularnych drzewach liściastych.

Drzewo to dzięki temu, że jest dość wąskie w porównaniu do innych topoli, nie potrzebuje też aż tyle miejsca, przez co może być sadzone w średnich i dużych ogrodach przydomowych. Bardzo często wykorzystywane są one również do sadzenia w parkach, a nawet przy drogach, co wygląda bardzo atrakcyjnie i stanowi to ciekawy element zieleni w miastach.

Topola czarna w odmianie włoskiej - jak wygląda uprawa tego zachwycającego drzewa?

Uprawa tej odmiany topoli czarnej nie należy do trudnych, ponieważ drzewo to nie jest bardzo wymagające. Wystarczy tak naprawdę zapewnić mu odpowiednie warunki siedliskowe. Dlatego też dla topól włoskich polecane są stanowiska słoneczne, ewentualnie lekko zacienione, których gleby będą dostatecznie wilgotne, a ich odczyn będzie zasadowy.

To wapniolubne drzewo jest odmianą męską, dla której odpowiednia wilgotność gleby jest dość istotną cechą. Na glebach, na których dość częstym zjawiskiem jest zalewanie, topola włoska nie przetrwa, tak samo, jak i na glebach zbyt suchych, na których jest podatna na choroby, przez co wcześnie zauważalne jest jej zamieranie. Sprawdź także ten artykuł o uprawie topoli energetycznej.

Jak widać według opisu, topola włoska jest idealnym drzewem do nasadzeń przy drodze, gdzie wygląda interesująco. Warto zapoznać się z tą rośliną i zacząć jej uprawę na własnej działce. Będzie ona wyglądała na pewno interesująco i stworzy bardzo ciekawe kompozycje roślinne z niższymi roślinami. Nieprawdopodobnym atutem są małe wymagania, które nie są przeszkodą i nie stanowią problemu. Należy jednak pamiętać o utrzymywaniu odpowiedniej wilgotności gleby.

Wygląd topoli włoskiej

Pochodzenie:
Włochy
Roczne przyrosty:
40 cm - 70 cm
Maksymalna wysokość:
500 cm - 2500 cm
Maksymalna szerokość:
300 cm - 500 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
50 lat
W pierwszych latach wzrost roczny może wynosić nawet 150 cm.


Pokrój topoli włoskiej:
wyprostowany, wzniesiony, kolumnowy, strzelisty
Kolor kwiatów:
karminowoczerwony
Wielkość i forma kwiatów:
kwiatostan
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
rombowate
Kolor liścia:
ciemnnozielone

Sadzenie i stanowisko dla topoli włoskiej

Termin sadzenia:
kwiecień, maj, wrzesień, październik
Rozstaw przy sadzeniu:
200 cm - 500 cm
Sposób rozmnażania:
sadzonki pędowe, szczepienie


Stanowisko:
Gleba:
przeciętna ogrodowa, przepuszczalna, próchniczna, żyzna, piaszczysto-gliniasta, piaszczysto-próchniczna, świeża
Odczyn pH gleby:
Wilgotność podłoża:
umiarkowane
Strefa mrozoodporności:
bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C


Nadaje się na:

Pielęgnacja topoli włoskiej

Trudność uprawy:
łatwy
Poziom odporności:
bardzo odporna
Typowe choroby:
zgorzel kory
Typowe szkodniki:
rzemlik topolowiec

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
Nawóz kompost. Nawozić 2 razy w roku.
Podlewanie
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 3 dni.
Podlewania wymagają drzewa młode i starsze w dłuższych okresach suszy, jeśli nie rosną w pobliżu wody.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia:
ikona podziel się Przekaż dalej