Tulipanowiec - odmiany, wymagania, uprawa drzewa tulipanowego w Polsce

W polskich ogrodach mogą rozwijać się różne rośliny, nawet te z egzotycznym rodowodem. Do takich okazów zalicza się tulipanowiec. Ma przepiękny pokrój a jego kwitnienie jest bardzo obfite. Ważne jest też to, że uprawa i pielęgnacja tego drzewa nie jest skomplikowana. Podpowiadamy zatem jak wygląda podlewanie, nawożenie i cięcie tulipanowca.

Drzewo tulipanowe w Polsce

Tulipanowiec to rodzaj ozdobnego drzewa należącego do rodziny magnoliowatych. Jego charakterystyczną cechą są czteroklapowe liście z wycięciami na górnej części. Walory dekoracyjne uzupełniają kielichowate kwiaty tulipanowca rosnące pojedynczo na szczycie pędów. Wyglądem nieco przypominają tulipany, od nich pochodzi nazwa rośliny. Na świecie występują dwie odmiany tego drzewa. Tulipanowiec amerykański znany też, jako liriodendron tulipifera naturalnie występuje na terytorium Stanów Zjednoczonych. Drugim gatunkiem jest tulipanowiec chiński, jak już nazwa wskazuje rośnie w Chinach a także w Wietnamie.

Tulipanowiec amerykański jest bardzo popularny w naszym kraju. Jego kielichowate liście są zazwyczaj dwubarwne, zielono-pomarańczowe. W naturalnym środowisku ta roślina rozpoczyna kwitnienie w kwietniu i utrzymuje ten stan do sierpnia. W Polsce tulipanowiec amerykański kwitnie od czerwca do lipca. Liście są równie interesujące między innymi z powodu rozmiaru. Mają około 15 cm długości i 20 cm szerokości. Są intensywnie zielone a z czasem przebarwiają się na żółto. Należy też dodać, że tulipanowiec amerykański osiąga spore rozmiary. Może dorastać nawet do 35 metrów wysokości.

Tulipanowiec chiński jest znacznie rzadziej spotykany w naszym kraju. Jest trudniejszy w uprawie od odmiany opisywanej powyżej. Można też zauważyć między nimi pewne różnice. Po pierwsze nie jest tak mrozoodporny. Do tego ma bardziej powycinane liście. Nieco inne są też kwiaty tulipanowca chińskiego. Mają krótsze płatki w koronie, nie są też pomarańczowe, lecz żółte. Tulipanowiec chiński jest wyższy od odmiany amerykańskiej. W naturze dorasta nawet do 40 metrów wysokości. Jednakże w naszym klimacie nie osiąga takich rozmiarów. Na koniec warto dodać, że tulipanowiec chiński ma ładny, wysmukły pokrój.

By zapewnić obfite kwitnienie – stanowisko i wymagania tulipanowca

Drzewo tulipanowe w Polsce może być z powodzeniem hodowane. Liriodendron tulipifera, bo nim się zajmiemy, to roślina dość odporna na mróz. Ta cecha jeszcze się wzmacnia w przypadku okazów szczepionych na pniu. Takie też sadzonki najlepiej kupować. Warto też dodać, że najlepiej sprawdzają się sadzonki balotowane lub uprawiane w pojemnikach. Taki krzew tulipanowiec powinien mieć 50-80 cm wysokości. Jest to optymalny rozmiar do posadzenia.

By kwitnienie było obfite a kwiaty tulipanowca piękne trzeba zapewnić mu odpowiednie warunki. Pierwszą ważną kwestią jest dobrze dobrane stanowisko. Tulipanowiec powinien znajdować się w miejscu nasłonecznionym. Bardzo lubi duże ilości światła. Musi być też zabezpieczony przed mroźnym wiatrem. Mimo tego, że jest odporny na niskie temperatury. Jest jeszcze jeden powód osłonięcia przed wiatrem. Liriodendron tulipifera to drzewo, którego pędy są dość kruche. Silne podmuchy wiatru mogą powodować łamanie się gałęzi. Szczególnie młode okazy są na to narażone.

Uprawa tulipanowca powinna odbywać się na ziemiach spełniających pewne wymagania. W naturze te rośliny zazwyczaj rosną w dolinach rzek. Zatem w ogrodzie trzeba im zapewnić podobne warunki. Po pierwsze ziemia powinna być stale wilgotna. Do tego lekka, świeża, żyzna i dobrze przepuszczalna. Mimo, że tulipanowiec lubi wilgoć nie może rozwijać się pozostając stale w wodzie. Należy też w glebie utrzymać odpowiedni odczyn. Najlepsze są tu ziemie o pH od obojętnego do lekko kwaśnego. Jeśli spełnimy te wymagania dalsza uprawa tulipanowca nie sprawia żadnych problemów.

Tulipanowiec i jego pielęgnacja – nawożenie, podlewanie, przycinanie

Drzewo tulipanowe w Polsce a konkretnie jego pielęgnacja składa się właściwie z dwóch zabiegów. Pierwszym z nich jest nawożenie. Liriodendron tulipifera to roślina, która bardzo lubi podłoża zasobne w składniki odżywcze. Dlatego też trzeba zasilać je wieloskładnikowymi nawozami. Najlepiej sprawdzają się mieszanki stworzone z myślą o kwitnących roślinach ogrodowych. Nawożenie takimi preparatami sprawi, że drzewo będzie szybko rosło. Do tego kwitnienie będzie bardzo obfite i co najważniejsze bardzo ozdobne. Pierwszy z zabiegów już za nami.

Drugą czynnością, którą zakłada uprawa tulipanowca jest podlewanie. Można śmiało stwierdzić, że jest bardziej skomplikowane od nawożenia. Jak już wspominaliśmy, tulipanowiec lubi stale wilgotne podłoże. Wilgotne, lecz nie podmokłe, o tym należy pamiętać. Dlatego też drzewo podlewamy, co kilka dni niezbyt dużymi ilościami wody. Jest jeszcze jeden sposób by zapewnić roślinie odpowiedni poziom wilgotności. Wystarczy wykonać ściółkowanie, najlepiej korą. Ten materiał zatrzyma parowanie wody i dodatkowo zapobiegnie rozwojowi chwastów.

Nawożenie i podlewanie jest potrzebne by uprawa tulipanowca się powiodła. Nieco inaczej jest, jeśli chodzi o przycinanie. Opisywane drzewo ma piękny pokrój, w który w zasadzie nie trzeba ingerować. Mimo tego czasami należy wykonać cięcie. Zazwyczaj polega ono na usunięciu niepotrzebnych gałęzi. Nie należy jednak ruszać pędu głównego. To sprawi, że roślina będzie się ładnie pięła i zachowa dekoracyjny pokrój. To jednak nie ostania porada, jeśli chodzi o przycinanie.

Cięcie wykonuje się zawsze na wiosnę, nigdy jesienią. Chodzi tu o to, że jesienią dodatkowe gałęzie stanowią zabezpieczenie przed zimnem. Warto też wiedzieć, że wiosenne cięcie przeprowadza się w celach zdrowotnych. Usuwa się wtedy zniszczone i przemarznięte pędy. To już właściwie wszystko, jeśli chodzi o przycinanie. Drzewo tulipanowe w Polsce cieszy się sporą popularnością. Nie sprawia problemów w uprawie i jest w stanie poradzić sobie z przymrozkami. Do tego wykazuje niepowtarzalne walory dekoracyjne. Kwiaty tulipanowca wyglądają znakomicie i warto je zaprosić do własnego ogrodu.