Uprawa selera naciowego krok po kroku - sadzenie, uprawa, pielęgnacja
Seler naciowy Apium graveolens jest odmianą selera zwyczajnego. Nie tworzy korzenia spichrzowego, ma dużą większą nać niż seler korzeniowy, a niewielki korzeń nie nadaje się do jedzenia. Warzywo cenione jest za smaczne i zdrowe liście i ogonki liściowe, które można spożywać na surowo, przyrządzić jak szparagi lub dodawać do potraw mięsnych. Uprawa selera naciowego nie jest trudna. Seler korzeniowy i seler naciowy mają takie same wymagania klimatyczne i glebowe. Przeczytaj, jak uprawiać warzywo oraz jakie są odmiany selera naciowego.
Jeśli szukasz więcej porad i inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o warzywach.
Seler naciowy - wartości odżywcze i właściwości lecznicze
W naszym kraju seler naciowy staje się popularnym warzywem, wykorzystywanym do przygotowania przekąsek i dodawanym do wielu potraw. Warto wykorzystać bogate wartości odżywcze łodygi i liści – białko, węglowodany, witaminy C, E, B oraz A, a także sole mineralne, zwłaszcza wapń, fosfor i żelazo. 100 g warzywa zawiera tylko około 7 kcal, więc osoby odchudzające się, chętnie włączają je do codziennej diety.
Od najdawniejszych czasów cenione są właściwości lecznicze Apium graveolens:
- spożywanie selera naciowego sprzyja oczyszczaniu organizmu z toksycznych produktów przemiany materii, np. z niebezpiecznego kwasu moczowego,
- pomaga w uregulowaniu procesów trawiennych, zapobiegając uporczywym zaparciom,
- sprzyja wydzielaniu się żółci i zapobiega powstawaniu kamieni w woreczku żółciowym,
- ma dobroczynny wpływ na kondycję skóry i włosów,
- picie soku z selera zapobiega nadmiernemu gromadzeniu się wody w organizmie i reguluje pracę układu moczowego,
- sok z selera łagodzi bóle artretyczne. A może zainteresuje cię także ten artykuł o uprawie selera w ogrodzie?
Warto uprawiać seler naciowy w ogrodzie, by mieć dostęp do świeżego warzywa, które wykorzystamy w naszej kuchni. Możliwe jest przechowywanie liści i łodyżek w lodówce, przez 3-4 dni. Przekąski z dodatkiem selera można szybko przygotować, jednocześnie nadając potrawom estetyczny wygląd. Łodygi selera naciowego są składnikiem smacznej sałatki:
- Łodygi selera należy pociąć na niewielkie cząstki. Do miski przekładamy podzielone na cząstki pomidorki koktajlowe, kawałki łodygi selera, liście sałaty oraz oliwki. Całość kropimy sokiem z cytryny, przyprawiamy solą, pieprzem i dodajemy oliwę z oliwek. Po wymieszaniu, sałatkę podajemy, np. do potraw drobiowych lub pieczywa.
Uprawa selera naciowego na działce – sadzenie i pielęgnacja
Selery naciowe wymagają większej wilgotności powietrza niż selery korzeniowe. Obficiej zasilamy je nawozami potasowymi i azotowymi. Uprawa na działce najlepiej udaje się na zasobnej i ciepłej glebie. Nie jest wskazane sadzenie roślin na glebach świeżo wapnowanych oraz po uprawie selera korzeniowego. Powstrzymajmy się przed sadzeniem zbyt wielu roślin w ogrodzie, ponieważ seler naciowy powinien zostać spożytkowany do celów kulinarnych w krótkim czasie po zbiorze.
Rozsada selera naciowego wyprowadzana jest tak samo, jak przy selerze korzeniowym. Od marca siejemy nasiona selera w szklarni lub w inspekcie, w temperaturze około 18 stopni Celsjusza, w lekkiej i przepuszczalnej ziemi. Po rozwinięciu się 2 liści, rozsada powinna zostać pikowana, w rozstawie 5 cm x 5 cm. Sadzenie siewek do gruntu przeprowadzamy w drugiej połowie maja, w rozstawie 40 cm x 30 cm. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o zielonych warzywach.
Pielęgnacja roślin polega na regularnym podlewaniu. Posadzone w rowkach selery okopujemy lub, zanim nastąpi zbiór, na 6 tygodni przed wykopaniem, we wrześniu, związujemy razem liście i owijamy je czarną folią, by ograniczyć dostęp światła i otrzymać bielone ogonki. W ten sposób postępujemy z odmianami o ciemnozielonych liściach. Bielenie korzystnie wpływa na smak liści i łodygi, które tracą goryczkę. Zbiór właściwy rozpoczynamy po 3 tygodniach od rozpoczętego procesu bielenia, przed pierwszymi przymrozkami.
Przechowywanie wykopanych z ziemi selerów, wraz z bryłą korzeniową, powinno mieć miejsce w chłodnej piwnicy. Dołuje się je w wilgotnym piasku, z dbałością, by nie dochodziło do stykania się ze sobą roślin. Bez dostępu światła selery naciowe wybielą się w ciągu kilku tygodni.
Najciekawsze odmiany selera naciowego
Selery naciowe o liściach żółtozielonych nazywane są odmianami samobielącymi. Rośliny o liściach ciemnozielonych powinny być bielone, by utraciły naturalną gorycz, a ich smak stał się delikatniejszy i mniej ostry. Niestety, w wyniku bielenia, selery tracą część witamin. A może zainteresuje cię także ten artykuł o warzywach ciepłolubnych?
Do popularnych odmian selera naciowego należą:
- Seler naciowy ‘Złoty Samobielący się’ – seler o zwartych i wzniesionych rozetach liści, o długości do 50 cm i wybarwionych na żółtozielono. Po wybieleniu uzyskują złotożółty kolor. Charakterystycznym wyróżnikiem odmiany są mięsiste ogonki, łatwo tracące barwę przy wybielaniu.
- ‘Green Light’ – należy do odmiany średnio wczesnej. Plony zbieramy w drugiej połowie lata. Rośliny nie osiągają dużej wysokości. liście wybarwiają się na jasnozielony kolor.
- ‘Utah 52’ – rozety liściowe są zwarte i ciemnozielone. Grube łodygi uzyskują długość około 70 cm - wyróżniają się delikatnością, kruchością oraz świeżym aromatem.
- Seler naciowy ‘Malachit’ – należy do odmiany o dużych i mięsistych liściach. Odmiana ceniona jest za delikatny smak i wyjątkowy aromat.
- Odmiana ‘Gevone Snij’ – obfite plony przypadają na przełom lata i jesieni. Do celów kulinarnych wykorzystuje się aromatyczne i mięsiste ogonki liściowe. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o warzywach korzeniowych.