Euphorbia polychroma w naszym ogrodzie – uprawa i pielęgnacja

Dekoracyjna wilczomlecz pstry kwitnie w maju, ale jego złociste kwiaty są drobne i niepozorne. Prawdziwą ozdobę stanowią liście podkwiatostanowe, złocistożółte, z czasem wybarwiające się na pomarańczowo. Bezogonkowe zielone liście, o lancetowatym kształcie, osiągają do 5 cm długości. Łodyga rośliny, sztywno wzniesiona i gruba, w dolnych partiach pokryta jest czerwonawymi łuskami.

Uprawa wilczomlecza pstrego nie jest trudna. Bylina toleruje ubogie i suche gleby, dobrze rośnie w ziemi ogrodowej. Wilczomlecz złocisty krzew pięknie prezentuje się w ogrodach skalnych i na słonecznych rabatach. Może rosnąć pojedynczo oraz w towarzystwie innych roślin, np. z fiołkami wonnymi, żagwinami, gęsiówkami lub niskimi trawami. Bardzo dobrze znosi susze.

Pielęgnacja Euphorbia epithymoides polega na przycinaniu przekwitłych kwiatostanów, by bylina zachowała swoje walory przez cały sezon. Rozmnażamy roślinę przez podział, wczesną wiosną oraz z sadzonek wierzchołkowych. Sadzimy rośliny w odstępach, co 50 cm. Na 1 m2 stosujemy 4 – 5 roślin. Wysiew nasion przeprowadzamy jesienią – w październiku i w listopadzie, ponieważ wilczomlecz pstry tworzy nasiona, które muszą być poddane działaniu niskich temperatur. Sprawdź także ten artykuł o wilczomleczu obrotnym.

Cechą charakterystyczną wszystkich wilczomleczy jest obecność w pędach soku mlecznego, który wypływa po ścięciu łodygi. Mleczna wydzielina jest trująca, więc należy zachować szczególną ostrożność przy pracach ogrodowych i ścinaniu pędów kwiatostanowych do wazonu. Zanurzenie ściętych łodyg we wrzątku, hamuje wydzielanie soku. Do najbardziej toksycznych należy wilczomlecz ogrodowyEuphorbia peplus. W czasie spacerów możemy spotkać trujący wilczomlecz lancetowaty Euphorbia esula, porastający nasypy kolejowe, przydrożne rowy i zbocza wzniesień.

Wilczomlecz pstry w czasie kwitnienia
Wilczomlecz pstry - opis, uprawa, pielęgnacja, porady praktyczne

Wilczomlecz w mieszkaniu – uprawa wilczomlecza okazałego

Wilczomlecz lśniący, wilczomlecz okazały Euphorbia mili – jest oryginalnym krzewem, nazywanym potocznie koroną cierniową, ze względu na charakterystycznie wygięte kolczaste pędy. Roślina może dorastać do 200 cm wysokości. Jej ozdobą są intensywnie czerwone przykwiatki, otaczające niepozorne żółte kwiatuszki. Jasnozielone mięsiste liście niemal całkowicie przesłaniają liczne ostre kolce. Podobnie jak popularna poinsecja, czyli wilczomlecz nadobny, zwany gwiazdą betlejemską, dekoracyjny ciernisty krzew można uprawiać w mieszkaniu. Rynek ogrodniczy oferuje ciekawe odmiany Euphorbia mili:

  • ‘Marathon’ - o przykwiatkach w kolorze białym,
  • ‘Vulcanos’ – roślina z ciemnoczerwonymi liśćmi przykwiatowymi,
  • ‘Mini’ – wilczomlecz o różnobarwnych przykwiatkach – różowych, pomarańczowych i czerwonych. A może zainteresuje cię także ten artykuł o rączniku pospolitym?

Wilczomlecz doniczkowy preferuje podłoże przeznaczone dla kaktusów. Dobrze rośnie w miejscach nasłonecznionych i suchych, na wystawie południowej. Roślina nie sprawia problemów uprawowych – podlewamy ją od wiosny do jesieni, po przeschnięciu gleby, 1-2 razy w tygodniu, odstałą wodą. W czasie zimowych miesięcy wilczomlecz okazały wystarczy podlać raz w miesiącu. Zbyt niska temperatura otoczenia, poniżej 13 stopni Celsjusza, jest najczęstszą przyczyną opadania liści. Pielęgnacja wilczomlecza polega na przycinaniu rozrastających się pędów, co umożliwi roślinie utrzymanie ładnego pokroju.

Godne polecenia są inne ciekawe gatunki wilczomleczy, które możemy uprawiać we własnym mieszkaniu. Należą do nich, między innymi, wilczomlecz białounerwiony Euphorbia leuconeura oraz wilczomlecz trójżebrowy Euphorbia trigona. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o chwastach w ogrodzie.

ikona podziel się Przekaż dalej