Zatrwian

Zatrwian - uprawa, wysiew, zastosowanie, cięcie, ciekawostki

Nagrobne wianuszki i ozdobne kompozycje kwiatowe czy też suche bukiety, nie mogą się obyć bez małych, suchych kwiatuszków w kolorach niebieskich, różowych, żółtych i białych. Jest to właśnie zatrwian, piękna, łatwa w uprawie roślina, która może być ozdobą rabatek kwiatowych. Dowiedz się jak wygląda uprawa zatrwianu, jaką odmianę wybrać i jak pielęgnować te piękne kwiaty.

Zatrwian - uprawa w ogrodzie, wymagania

Zatrwian - uprawa w Polsce

Zatrwian kojarzy się przede wszystkim jako roślina do suchych bukietów. Robi się z niego kompozycje kwiatowe i wieńce nagrobne. Zatrwian, roślina z rodziny ołownicowatych, obejmuje od 300 do 600 gatunków. Są to rośliny dobrze znoszące suszę i słabe warunki glebowe. Rośnie w większości w klimacie umiarkowanym. W Polsce uprawia się zaledwie kilka gatunków, głównie na kwiaty cięte do suchych bukietów. Ich uprawa różni się w zależności od tego czy są to gatunki wieloletnie, czy też takie, które w naszym klimacie można uprawiać jako rośliny jednoroczne.

W Polsce uprawia się następujące gatunki zatrwianów:

• zatrwian wrębny,
• zatrwian Suworowa,
• zatrwian tatarski,
• zatrwian szerokolistny.

Wymagania uprawowe - stanowisko, podlewanie, choroby i szkodniki

Wymagania zatrwianu:

• stanowisko słoneczne,
• lekka, przepuszczalna gleba,
• umiarkowane podlewanie.

Zatrwian to roślina terenów ubogich, suchych i górskich, która lepiej znosi ubogie gleby niż podłoże żyzna i próchnicze. Podłoże powinno być lekkie, przepuszczalne, niezbyt wilgotne i wapienne. Roślina ta nie lubi nadmiaru wilgoci, zaś na ziemiach ciężkich i podmokłych często jest atakowana przez choroby grzybicze. Kwiat ten nie wymaga nawożenia, szczególnie nie wskazane jest nawożenie azotem, które powoduje słabe kwitnienie.

Zatrwian uprawia się z rozsady. Młode sadzonki wymagają temperatury pokojowej, dlatego też w marcu wysiewa się je do pojemników. Następnie rośliny trzeba przepikować. Sadzonki sadzi się do gruntu około 15 maja. Zatrwian wieloletni można zasiać w gruncie na wiosnę, do czerwca. Jednak uprawa z nasion może skutkować opóźnieniem kwitnienia.

Roślina ta nie jest atakowana przez szkodniki. Kwiaty te charakteryzują się pokładaniem dolnych liści na powierzchni ziemi. Taka budowa roślin sprzyja chorobom grzybiczym, które rozwijają się szczególnie w czasie chłodnego i deszczowego lata. Główne choroby grzybicze, które mogą zaatakować zatrwian to:

• szara pleśń,
• mączniak rzekomy,
• fuzarioza.

W rzadkich przypadkach zatrwian może paść ofiarą żółtaczki roślin, czyli fitoplazmie pochodzenia bakteryjnego. Choroba ta prowadzi do obumierania roślin i jest trudna do zwalczenia. Dlatego też po zauważeniu pierwszych objawów należy usunąć i spalić cały krzak, tak aby choroba nie zaraziła sąsiednich roślin.

Zatrwian - zastosowanie w ogrodzie jako roślina ozdobna oraz na kompozycje kwiatowe

Kwiat zatrwianu świetnie wysycha zachowując intensywne barwy na lata. Dlatego też kwiaty te znajdują zastosowanie głównie w suchych bukietach, kompozycjach kwiatowych, wiankach. Są one szczególnie popularne jako wianuszki nagrobne, gdyż długo zachowują kolor i pięknie wyglądają jako dekoracja grobu. Z zatrwianu robi się także kompozycje bożonarodzeniowe, ozdobne i suche stroiki. Kwiaty należy ściąć wtedy, gdy ostatni kwiat na krzaku się rozwinie. Następnie wiążemy je w pęczki, wieszamy do góry nogami i suszymy.

Zatrwian świetnie nadaje się także na żywe kwiaty cięte i w tym celu jest głównie uprawiany. Ponadto doskonale sprawdza się jako roślina ozdobna na rabaty, gdyż długo kwitnie.

Najbardziej popularnym gatunkiem jest zatrwian wrębny uprawiany jako roślina jednoroczna. Wydaje długie, prawie bezlistne łodygi zakończone kwiatowymi kłosami, w kolorach żółtym, białym, różowym, czerwonym, bordowym, fioletowym i niebieskim. Dobrze się suszy i znajduje zastosowanie głównie w suchych bukietach, stroikach i wiankach.

Zatrwian Suworowa rośnie w Polsce jako roślina jednoroczna. Ma drobne różowo-liliowe kwiaty, dlatego też wykorzystuje się go głównie jako wypełniacz do suchych bukietów.

Zatrwian tatarski jest rośliną wieloletnią, mrozoodporną, o drobnych, białych lub biało różowych kwiatach. Zasuszone kwiaty służą do dekoracji wieńcy nagrobnych. Rośliną wieloletnią, mrozoodporną jest również zatrwian szerokolistny, o wiechowatych kwiatostanach złożonych z drobnych, fioletowych kwiatów. Świetnie wygląda jako wypełniacz bukietów suchych i bukietów z żywych kwiatów ciętych.

Zatrwian należy do kwiatów ozdobnych uprawianych w ogrodzie, jako ozdoba rabat oraz na kwiaty cięte do suchych bukietów. Jest to roślina łatwa w uprawie, hodowana z rozsady, która wymaga lekkiej, przepuszczalnej gleby i słonecznego stanowiska.

Kwiaty należą do najpiękniejszych roślin dekoracyjnych. W każdym sklepie ogrodniczym można odnaleźć rozmaite sadzonki, cebule i nasiona. Wśród nich warto zwrócić uwagę na cieszący się dużym uznaniem zatrwian. Dostępne są różne rodzaje, zarówno byliny jak i okazy jednoroczne. Niezależnie od długości życia, są bardzo ładne i mają niewielkie wymagania środowiskowe. Przedstawiamy, zatem zatrwian i jego najpopularniejsze gatunki.

Jednoroczny, zatrwian letni

Przegląd dekoracyjnych kwiatów rozpoczniemy od okazów jednorocznych. Największą popularnością cieszy się zatrwian wrębny. Podobnie jak inne gatunki należy do rodziny ołownicowatych. Jego naturalnym środowiskiem są Wyspy Kanaryjskie, południowa Europa oraz północna Afryka. W Polsce jest uprawiany, jako roślina jednoroczna. Dorasta do 40-60 cm wysokości, ma wzniesiony, rozetkowaty pokrój. Liście są lancetowate, pierzasto-klapowe z wyraźnym szorstkim owłosieniem. Okres kwitnienia rośliny trwa od lipca do września. Wtedy pojawiają się drobne kwiaty mające kolor, biały, żółty, fioletowy lub różowy. Gatunek nadaje się na bukiety, równie pięknie wygląda suszony zatrwian.

Zatrwian wrębny wyrośnie tylko na stanowiskach nasłonecznionych. Najlepsza dla niego gleba jest niezbyt wilgotna, piaszczysto-gliniasta, próchniczna i przepuszczalna. Zalecany jest lekko zasadowy odczyn. Przed sadzeniem, w marcu, nasiona wysadza się w inspekcie. Rozsady trafiają do gruntu w maju, po ustaniu przymrozków, w rozstawie 30x30 cm. Kwiat wymaga regularnego, lecz niezbyt obfitego podlewania i nawożenia. Uprawa powiedzie się, gdy wiosną lub początkiem lata zatrwian zostanie dokarmiony nawozem mineralnym. Równie ważne jest odchwaszczanie i przycinanie przekwitłych kwiatostanów.

Jednoroczny zatrwian letni to odmiana Suworowa. Jest nieco wyższy od poprzedniego, dorasta do 60-80 cm wysokości. W okresie kwitnienia wytwarza karminowo-różowe kwiaty. Są zebrane w długie, 20-40 centymetrowe kłosy. Sadzonki tego kwiatu pochodzące z inspektu wysadza się do gruntu w maju. Można też przeprowadzić bezpośredni wysiew w tym terminie. Niezależnie od tego, kwiat najlepiej czuje się na stanowiskach nasłonecznionych z przepuszczalną, wapienną glebą. Podobnie jak wrębny nadaje się na bukiety, we florystyce stosowany jest też suszony zatrwian Suworowa.

Wieloletni zatrwian tatarski

Po gatunkach jednorocznych czas na piękne byliny ogrodowe. Jedną z nich jest zatrwian tatarski naturalnie rosnący w Azji, Północnej Afryce oraz Europie. Najlepiej rozwija się na ziemiach przepuszczalnych, żyznych i umiarkowanie suchych. Na nasłonecznionych i lekko zasadowych stanowiskach dorasta do 40 cm wysokości. Ma wzniesiony, kępiasty pokrój i zdobią go długie, lancetowate lub łopatkowate liście. Roślina kwitnie od czerwca do września. Wtedy na rozecie długich łodyg wytwarza drobne białe kwiaty. Zatrwian tatarski, w okresie kwitnienia może być też fioletowy lub różowy.

Opisywaną bylinę można wysiewać bezpośrednio do gruntu w maju. Innym rozwiązaniem jest przygotowanie sadzonki w inspekcie. Gdy wyrośnie wysadza się ją na stałe miejsce w sierpniu lub wrześniu. Wtedy zakwitnie dopiero w drugim roku uprawy. Pielęgnacja rośliny nie jest trudna. Podlewania wymagają młode okazy, pozostałe nawadnia się w zasadzie tylko podczas dużych upałów. Ważniejsze jest nawożenie, pierwsze wykonuje się jeszcze przed posadzeniem. Następne w okresie kwitnienia, podaje się niewielkie dawki nawozu mineralnego lub naturalnego. Przycinania nie należy wykonywać, ponieważ kwiaty pojawiają się tylko na pędach zeszłorocznych. Nie potrzebne jest też okrywanie na zimę.

Zatrwian szerokolistny i jego uprawa

Wieloletni zatrwian szerokolistny nie jest tak popularny jak wrębny czy tatarski. Warto jednak sprowadzić go do ogrodu. Ta roślina pochodzi z południowo-wschodniej Europy. Zatem doskonale radzi sobie z polskim klimatem. Gatunek odznacza się liśćmi zebranymi w eliptyczno-podługowate rozetki. Ponad nimi piętrzą się silnie rozgałęzione pędy, układające się w piramidalne wiechy. Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu i trwa do sierpnia. Ozdobne kwiatostany są gęste, złożone z dzwonkowatych, jasnofioletowych lub niebieskich kwiatuszków. Najobficiej kwitną okazy posadzone na nasłonecznionych stanowiskach.

Zatrwian szerokolistny uprawia się z sadzonek wyhodowanych w inspektach. Jest w stanie rozwinąć się na praktycznie każdym podłożu. Nie lubi tylko ziem ciężkich i podmokłych. Jednakże najlepiej rośnie na glebach lekkich, przepuszczalnych i zasobnych w składniki odżywcze. Stanowisko może być suche lub umiarkowanie wilgotne. Podlewanie wykonuje się w upalne dni, w innych warunkach kwiat poradzi sobie bez dodatkowego nawadniania. Nawożenie jest najważniejszym zabiegiem pielęgnacyjnym. Wykonuje się je trzy razy w sezonie wegetacyjnym. Najlepiej sprawdzają się uniwersalne środki do roślin kwitnących. I to wszystko, co warto wiedzieć o tym zatrwianie.

Zatrwian to bardzo piękny i letni kwiat, którego sadzonki i nasiona możemy zakupić w sklepach ogrodniczych. Jeśli natomiast planujemy, by uprawa tych kwiatów prowadzona była w naszym ogrodzie, powinniśmy wiedzieć, jakie wymagania odnośnie uprawy i pielęgnacji mają gatunki i odmiany zatrwianu, np. zatrwian wrębny, zatrwian tatarski, zatrwian szerokolistny czy zatrwian Suworowa. Sami zobaczmy, jak te letnie byliny powinny być uprawiane.

Kwiat zatrwian w ogrodzie - kilka podstawowych informacji na jego temat

Zatrwian - skąd pochodzi ta bylina

Zatrwian - Limonium jest rodzajem kwiatów, pochodzących z rodziny ołownicowatych, czyli zawciągowatych - Plumbaginaceae. Rodzaj ten składa się z około 120-150 gatunków roślin, z których większość występuje w pasie, który przebiega od Wysp Kanaryjskich, przez śródziemnomorską Europę i Afrykę, aż do Azji, a dokładniej Tajwanu i Japonii.

Warto wiedzieć, że nie wszystkie rośliny z tego rodzaju rosną naturalnie właśnie na tym terenie. Otóż niektóre z nich występują naturalnie w Ameryce Północnej, Ameryce Południowej, Australii oraz południowej Afryce. Jak widać, obszar występowania różnych gatunków i odmian zatrwianów jest bardzo szeroki.

Jeśli planujemy uprawę zatrwianów, powinniśmy pamiętać o tym, że są to byliny owadopylne, których uprawa nie należy do najtrudniejszych, głównie dlatego, że są one odporne na wiele czynników zewnętrznych. Dość dużo gatunków zatrwianów wykazuje odporność na zasolenie gleby i może rosnąć nawet na solniskach, a także brzegach mórz i słonych jezior. Co więcej, praktycznie wszystkie zatrwiany są tolerancyjne co do suchego klimatu i słabych gleb.

Zatrwian wieloletni - czym charakteryzują się te kwiaty w ogrodzie

Decydując się na zakup sadzonek lub nasion tego kwiatu, z reguły najważniejszym czynnikiem, który popchnie nas do zakupu, jest wygląd kwiatów. Dlatego warto dowiedzieć się, co jest charakterystyczne dla morfologii roślin tego rodzaju i w jaki sposób mogą stać się one elementem ozdobnym w naszym ogrodzie.

Zacznijmy od tego, że zatrwiany to z reguły byliny, które dorastają do 10-70 cm wysokości. Możemy jednak spotkać się również z tym, że zatrwian będzie rośliną jednoroczną lub krzewem, który dorasta do 1 m wysokości. Jest to jednak dość rzadko spotykane i dotyczy roślin szczególnie z Wysp Kanaryjskich.

Łodyga zatrwianów bardzo często jest oskrzydlona, a liście grupują się na niej w rozetę. Pojedyncze liście dorastają do 1-30 cm długości przy 0,5-10 cm szerokości. Charakterystyczne jest również to, że z reguły są one skórzaste. Z kolei jednonasienne owoce zamknięte są w papierzastym, ale trwałym kielichu.

Najważniejszym elementem u zatrwianów wieloletnich, są ich bardzo drobne, osiągające 4-10 mm pięciopłatkowe kwiaty. Mogą wybarwiać się one na różne kolory, w zależności od gatunku i odmiany zatrwianu. Zazwyczaj są one różowe, fioletowe lub purpurowe, ale niektóre gatunki mają kwiaty w barwach żółtych i białych, co jest dość rzadko spotykane. Ciekawe jest to, że zebrane są one w małych kłosach na rozgałęzieniach łodygi po kilka.

Znane gatunki i odmiany zatrwianu

Zatrwian tatarski - charakterystyka

Zatrwiany tatarskie - Goniolimon tataricum, tak jak i inne zatrwiany, należą do rodziny ołownicowatych - Plumbaginaceae. Gatunek ten jest byliną, która rośnie naturalnie w Azji, Afryce Północnej, ale i Europie. Pokrój zatrwianu tatarskiego jest kępiasty, ale wzniesiony, a jego wysokość może osiągnąć około 40 cm. Liście tej rośliny są lancetowate lub łopatkowate i długie. Kwiaty Goniolimon tataricum są białe i zebrane w atrakcyjne wiechy. Pojawiają się one na roślinie od VI do IX.

Warto wiedzieć, jak przebiega uprawa i pielęgnacja tych kwiatów. Otóż najważniejsze jest to, by zapewnić im ciepłe i słoneczne stanowisko o przepuszczalnym, bogatym w wapń i składniki pokarmowe podłożu. Warto wiedzieć, że jeśli tereny są za bardzo mokre, wtedy szybko zaatakować mogą choroby grzybowe.

Nasiona wysiewamy na rozsadnik w IV, natomiast sadzonki do gruntu wysadza się dopiero pod koniec lata. Pamiętajmy o regularnym, ale umiarkowanym nawożeniu nawozami organicznymi, dzięki którym rozwój rośliny będzie przebiegał prawidłowo, a barwa kwiatów będzie bardziej intensywna.

Zatrwian wrębny - co warto o nim wiedzieć

Kolejnym bardzo popularnym w uprawie zatrwianem, jest zatrwian wrębny - Limonium sinuatum, który jest rośliną jednoroczną z rodziny ołownicowatych - Plumbaginaceae. Zatrwian wrębny naturalnie rośnie on w obszarach południowej Europy, północnej Afryki oraz na Wyspach Kanaryjskich.

Cechami charakterystycznymi zatrwianów wrębnych jest to, że przy swoim rozetowym i wzniesionym pokroju, dorastają do około 30-60 cm wysokości. Ich liście są pierzasto-klapowe, a na ich powierzchni możemy dostrzec szorstkie owłosienie. Ta roślina ma małe kwiaty zebrane w atrakcyjne wiechy, które wybarwiają się na kolor biały, żółty, czerwony, różowy, fioletowy i niebieski. Kwiaty możemy zaobserwować w okresie VII-IX.

Jeśli chodzi o to, jak wygląda uprawa i pielęgnacja rośliny, należy pamiętać o wybraniu dla niej słonecznego stanowiska oraz umiarkowanie suchej, żyznej i przepuszczalnej gleby. Nasiona wysiewamy już w III w inspekcie, natomiast sadzonki wysadzamy do gruntu od drugiej połowy V w rozstawie 30 × 30 cm. Pamiętajmy, że ten zatrwian wrębny jest wrażliwy na przymrozki. Już na koniec wiosny i na początku lata możemy przystąpić do nawożenia zatrwianu nawozami mineralnymi. Pamiętajmy również o odchwaszczaniu.

Które kwiaty zasługują jeszcze na uwagę

Zatrwian szerokolistny - co zyskamy, kupując jego sadzonki

Następny zatrwian wieloletni to zatrwian szerokolistny - Limonium latifolium, pochodzący z południowo-wschodniej Europy i tak jak inne zatrwiany, należy do rodziny ołownicowatych - Plumbaginaceae. Jest to roślina, która nie jest aż tak często prowadzona w uprawie, jak zatrwian wrębny, natomiast ma również swój urok.

Charakterystyczne dla zatrwianów szerokolistnych jest to, że z ich krótkiego i grubego kłącza wyrastają skrócone pędy. Liście tworzą rozetki i są eliptyczno-podługowate. Nad liśćmi zauważymy silnie rozgałęzione pędy, które tworzą piramidalne wiechy o barwach niebieskich i jasnofioletowych. Kwitnienie odbywa się w VII i VIII.

Zatrwian szerokolistny wysadzany jest na miejsce stałe w rozstawie 60-70 × 25-30 cm. Może być on rozmnażany przez nasiona i sadzonki korzeniowe. Rośliny te sadzone są bardzo często w ogrodach przydomowych na rabatach, ale wykorzystywane są również do suchych bukietów. Pamiętajmy o tym, że ten gatunek wymaga słonecznego stanowiska o żyznej, wapiennej i przepuszczalnej glebie.

Zatrwian Suworowa - bardzo atrakcyjny letni kwiat

Zatrwian Suworowa - Limonium Suworowii to kolejny zatrwian, który wykorzystywany jest do uprawy w naszym kraju. Nie jest to jednak jeden z wielu wieloletnich zatrwianów, ponieważ jest to jednoroczna roślina, która również pochodzi z rodziny ołownicowatych - Plumbaginaceae.

Roślina wyrasta do 60-80 cm wysokości i charakteryzuje się bardzo dekoracyjnymi kwiatami o barwie karminowo-różowej. Kwiaty zebrane są w kłosy, osiągające 20-40 cm długości. Kwiat ten nadaje się do obsadzenia na rabaty, ale jest też doskonały do suchych bukietów i jako kwiat cięty.

Zatrwian rozmnażany jest przez wysiew nasion od III do IV do zimnego inspektu. Można też wysiewać wprost do gruntu w V. Jeśli zatrwian sadzimy na miejsce stałe, musimy zachować rozstawę 20 × 30 cm. Ważne jest, by zapewnić roślinom stanowisko słoneczne i przepuszczalną, wapienną glebę.