Narcyz żonkil

Żonkil (narcyz żonkil) – sadzenie, uprawa, pielęgnacja

Żonkil jest kwiatem, który zawsze kojarzony jest z nadejściem wiosny. Jego kwiaty mogą być żółte, białe lub kremowe, dzięki czemu jest niezwykle dekoracyjny. Dowiedz się, jak wygląda uprawa i pielęgnacja w ogrodzie tej wieloletniej rośliny cebulowej.

Jeśli interesują cię także inspiracje na inne kwiaty wiosenne, zebraliśmy je dla ciebie w tym miejscu.

Żonkil – jego uprawa i pielęgnacja

Sadzenie żonkili i ich uprawa

Żonkile (narcissus jonqauilla) to kwiaty bardzo łatwe w uprawie, które nie mają szczególnych wymagań glebowych. Dobrze czują się na podłożu piaszczysto-gliniastym. W czasie wzrostu w okresie wiosennym potrzebuje sporo wilgoci. Żonkil nie przepada jednak za glebami ciężkimi i jałowymi, a także terenami podmokłymi. Sadzenie żonkili powinno odbywać się na lekko zakwaszonej glebie z dobrym drenażem. Żonkil preferuje miejsca słoneczne, ale toleruje również stanowisko lekko zacienione. Żonkile za to dosyć dobrze znoszą suszę. Jednak należy pamiętać, że końcem lata koniecznie trzeba zapewnić im wilgoć, ponieważ w tym okresie świeżo posadzone cebulki zaczynają się ukorzeniać.

Żonkil (narcissus jonquilla) jest jednym z najwcześniej kwitnących kwiatów. Jego kwiaty pojawiają się na przełomie marca i kwietnia i utrzymują się aż do maja. Mogą być osadzone na pędzie w ilości od 2 do 6 sztuk. Żonkile najobficiej kwitną po dwóch, trzech latach od posadzenia. Przez około pięć do ośmiu lat mogą pozostawać w jednym miejscu, ale po tym czasie powinny być wykopane. Cebulki powinny być wykopane i zaprawione środkiem przeciwgrzybiczym. Po wykopaniu cebule przesuszamy i oczyszczamy z łusek. Można je przechorowywać w piasku lub torfie. Żonkile sadzimy do gruntu na przełomie sierpnia i września. W tym czasie cebulki ukorzeniają się. Nie można tego zrobić później, gdyż żonkil nie zdąży się ukorzenić. Dobrze ukorzeniony żonkil to również gwarancja większej odporności na mróz.

Sadzenie żonkili w ogrodzie powinno odbywać się na głębokości około 6 centymetrów, a odstępy mogą wynosić około 18 centymetrów. Cebulki w okresie zimy można ochronić przed przemarznięciem kompostem korowym lub torfem.

W czasie sadzenia żonkili możemy również wykonać rozmnażanie. Zabieg ten wykonujemy przez oddzielenie od siebie cebulek przybyszowych. Ważne jest, aby cebulki łatwo odchodziły od cebuli matecznej. Jeśli mamy problem z ich oddzieleniem oznacza to, że cebulki nie są gotowe do samodzielnego wzrostu. Żonkile możemy uprawiać na rabatach z innymi roślinami cebulowymi. Sprawdź także: Które kwiaty na taras sprawdzą się najlepiej?

Żonkil (narcyz) i jego pielęgnacja

Żonkile to kwiaty wieloletnie, ale warto je co kilka lat lata wykopać i przesuszyć, aby późnym latem z powrotem posadzić do gruntu. Przełoży się to lepszy wzrost kwiatów i większą odporność na szkodniki. 

Narcyz (narcissus jonquilla) po posadzeniu powinien być podlany. Gleba, w której znajdzie się narcyz, może być ściółkowana. Zabieg ten pozwoli zatrzymać wilgoć.

W okresie wiosenno-letnim warto wzmocnić rośliny nawozami mineralnymi, aby zapewnić im obfitsze kwitnienie i właściwy rozwój cebulek. W czasie zimy rośliny powinny przejść w stan spoczynku. Ograniczamy wtedy ich podlewanie.

Cebulki żonkili są przysmakiem nornic i myszy, często więc bywają przez nie podgryzane. Aby temu zapobiec, warto stosować chemiczne preparaty odstraszające te zwierzęta. Można również sadzić cebule w specjalnych koszyczkach, które dostaniemy w każdym centrum ogrodniczym. Żonkile narażone są również na atak chorób grzybowych, takich jak pleśń, zgniliznę cebul lub choroby wirusowe.

Jak wyglądają żonkile? – pochodzenie i charakterystyka oraz uprawa w doniczce

Żonkil – charakterystyka

Często wiele osób zastanawia się czy narcyz a żonkil to to samo. Żonkil (narcissus jonquilla) to jeden z bardzo wielu gatunków, który należy do rodzaju narcyz. Łacińska nazwa pochodzi od francuskiego słowa jonquille, co oznacza żółty narcyz. Często potocznie roślinę o białych kwiatach określa się narcyzem, natomiast te, które posiadają kolor żółty – żonkilami. Także warto zapamiętać, że narcyz a żonkil to ten sam kwiat. Narcyz jest nazwą botaniczną, natomiast żonkil używany jest często jako słowo potoczne.

Narcyz naturalnie rośnie w Hiszpanii i Portugalii. Żonkil dorasta do około 40 centymetrów wysokości i posiada jedne z najdłuższych łodyg kwiatowych. Jego liście są wąskie i przybierają średnio zielony kolor. Kwiaty żonkila uzyskują jednolity kolor żółci, a ich średnica dochodzi do 3 centymetrów. Płatki żonkila są szpiczaste. Przykoronek nie osiąga dużych rozmiarów.

Żonkile chętnie uprawiane są na rabatach. Często wykorzystywane są również jako kwiaty cięte, gdyż długo zachowują swoją świeżość. A może zainteresują cię także najpiękniejsze kwiaty wiosenne?

Żonkil (narcyz) - uprawa w doniczce

Jak uprawiać i jak pielęgnować żonkile w doniczce, np. na balkonie? Narcyzy bardzo często uprawiane są w ogrodzie z przeznaczeniem na kwiaty cięte, ale również jako wiosenna dekoracja rabat kwiatowych. Z powodzeniem mogą być hodowane także w doniczkach. Jak wyglądają żonkile doniczkowe? Doniczkowe żonkile to przeważnie niskie odmiany. Mają mało liści i sztywną łodygę. Mogą występować w odmianach o kwiatach pojedynczych lub jako rośliny wielokwiatowe w dosyć licznej gamie kolorów. 

Aby wyhodować narcyzy w domu powinniśmy zapewnić cebulkom około dwumiesięczny okres leżakowania w chłodzie i zaciemnionym miejscu. Po tym czasie powinny wytworzyć liście i pędy kwiatowe. Podłoże jakie zastosujemy do donicy powinno być przepuszczalne i żyzne. Cebulki w początkowej fazie wzrostu powinny stać w temperaturze około 10 stopni. Następnie na etapie wytwarzania pąków można je przenieść do wyższej temperatury, która nie powinna przekraczać 20 stopni. Wyższa temperatura przekłada się na szybszy wzrost i również szybką utratę kwiatów.

Narcyz powinien mieć ciągle umiarkowanie wilgotne podłoże. Duża ilość wody może powodować gnicie cebul. Raz na dwa tygodnie narcyz może być nawożony środkami wysokopotasowymi i kompostem, który zaopatrzy go w składniki odżywcze. Narcyzy doniczkowe lubią stanowisko słoneczne, ale preferują również półcień.

Kiedy kwiaty przekwitną, ucinamy ich łodygi. Liście natomiast zostawiamy, ponieważ to przez nie cebulki gromadzą siły do rozwoju w kolejnym roku. Cebulki możemy wyjąć z doniczki, kiedy wszystkie jej liście uschną. Obeschnięte cebulki mogą leżeć w suchym miejscu aż do jesieni. Wtedy możemy je ponownie wsadzić do doniczki lub do ziemi. Sprawdź także inne kwiaty doniczkowe.

Żonkil jako symbol powstania w getcie warszawskim

Żonkil stał się symbolem powstania w getcie warszawskim dzięki Markowi Edelmanowi. Otrzymywał on te kwiaty od anonimowej osoby. W każdą rocznicę powstania składał właśnie żółtą wiązankę kwiatów pod pomnikiem Bohaterów Getta.

Powstanie w getcie warszawskim rozpoczęło się w 1943 roku. Marek Edelman był jednym z ocalałych bojowników i przywódców Żydowskiej Organizacji Bojowej, któremu udało się wydostać z płonącego getta. Co roku 19 kwietnia na ulicach Warszawy pojawiają się wolontariusze, którzy rozdają przechodniom symboliczne papierowe żółte żonkile.

Płatki żonkila układają się w sześcioramienną gwiazdę, która przypomina Gwiazdę Dawida. Symbolizuje ona nadzieję i pamięć. Żółte żonkile mają łączyć i scalać narody polskie i żydowskie.

Jak widzimy żonkile nie tylko kojarzą się z nadejściem wiosny i Wielkanocy. Od wielu lat w Polsce ten kwiat, to również symbol powstania w getcie warszawskim, a międzynarodowo określany jest jako symbol nadziei. Jego piękny intensywny kolor przypomina o budzącej się do życia przyrodzie. Łatwa uprawa i pielęgnacja żonkila sprawiają, że mogą rosnąć one niemal wszędzie i cieszyć oko ciepłym, żółtym kolorem.