Topola kanadyjska (populus canadensis) - opis, występowanie, uprawa, pielęgnacja
Topola kanadyjska jest dość trudnym do zidentyfikowania gatunkiem drzewa. Wszystko przez jej pochodzenie, a dokładnie skrzyżowanie topoli czarnej z gatunkiem topoli amerykańskiej. Jednak uprawa w Polsce tego drzewa jest dość spopularyzowana, dlatego warto zainteresować się jej cechami charakterystycznymi oraz wymaganiami.
Jeśli szukasz więcej porad i inspiracji, sprawdź także te artykuły o topolach w ogrodzie.
Topola kanadyjska – opis
Topola kanadyjska (Populus canadensis) jest gatunkiem drzewa zaliczającym się do rodziny wierzbowatych. W XVIII wieku dotarła ona do Europy i od tego momentu błyskawicznie się rozpowszechniła, szczególnie w kontrolowanych uprawach. Chociaż niektórzy botanicy twierdzą, że opis tego drzewa jest praktycznie niemożliwy, to jednak w oficjalnych encyklopediach istnieje jasno określona charakterystyka tego gatunku.
Według tego opisu drzewo ma dorastać do 45 metrów wysokości. Średnica pnia ma natomiast wynieść aż do 2 metrów. Korona drzewa przybiera dość szeroki, stożkowy pokrój. Największym wyróżnikiem gatunku są oczywiście liście, które u nasady są sercowate lub nieco ścięte. Osiągają do 8 cm długości. Dodatkowo są zabarwione na ciemnozielony kolor, natomiast brzegi posiadają wyraźnie zaznaczone zazębienia. Okres kwitnienia przypada na marzec i kwiecień. W tym czasie pojawiają się kwiaty w postaci kotków, przybierają czerwony odcień. Z łatwością odróżnimy kwiaty żeńskie od męskich. Te pierwsze są o wiele okazalsze, dodatkowo wpadają w zielonkawy odcień. A może zainteresuje cię także artykuł o uprawie topoli czarnej?
Uprawa populus canadensis w Polsce
Stwarzając idealne warunki dla topoli kanadyjskiej, warto wybrać słoneczne stanowisko, a także wilgotne, dość żyzne podłoże. W naturalnych warunkach drzewa chętnie porastają doliny rzek, a także lasy łęgowe. Dobrze, by podłoże wyróżniało się odczynem kwaśnym lub lekko zasadowym. Możemy spodziewać się dość szybkim przyrostem. Dlatego możemy wybrać dla niego wyselekcjonowane miejsce na trawniku. A może zainteresują cię także te artykuły o drzewach owocowych?
Topola kanadyjska to drzewo, które jest mrozoodporne, dlatego nie trzeba stwarzać mu osłoniętego stanowiska. Jednocześnie nie możemy doprowadzić do przesuszenia topoli. Gatunek ten wyjątkowo źle znosi suszę, co może bardzo szybko odbić się na wyglądzie drzewa. Nie ma problemu, by obsadzać drzewa przy dużych aglomeracjach. Topole kanadyjskie doskonale radzą sobie z miejskimi zanieczyszczeniami. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o drzewach do ogrodu.
Populus canadensis – pielęgnacja
Tak naprawdę pielęgnacja drzewa nie wymaga od nas praktycznie żadnych skomplikowanych czynności. Najważniejsze jest oczywiście podlewanie, ponieważ drzewo doskonale czuje się na wilgotnym podłożu. Jednak nie jest potrzebne żadne dodatkowe nawożenie lub ściółkowanie. Małe sadzonki uprawiane w pojemnikach, warto jednak przenieść do cieplejszego pomieszczenia na okres zimowy.
Jeżeli stwierdzimy, że topola osiągnęła zbyt duże rozmiary, możemy ją oczywiście przyciąć u nasady. Jednak należy robić to najlepiej wczesną wiosną. Świetnie sprawdzi się raczej na samotnych ekspozycjach, w których będziemy mogli swobodnie podziwiać drzewo. Zwłaszcza jesienią topola odzwierciedla niezwykle dekoracyjny efekt, kiedy jej liście przebarwiają się na żółty kolor. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o wierzbach w ogrodzie.
Wygląd topoli kanadyjskiej
ciekawy pokrój, odporność na zanieczyszczenie powietrza, ozdobne liście, efektowne przebarwienie liści
Sadzenie i stanowisko dla topoli kanadyjskiej
Pielęgnacja topoli kanadyjskiej
Terminy
I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kiedy można sadzić? | ||||||||||||
Kiedy można przesadzać? | ||||||||||||
Kiedy kwitnie? | ||||||||||||
Nawożenie | ||||||||||||
Nawóz
kompost.
Nawozić 2 razy w roku. |
||||||||||||
Podlewanie | ||||||||||||
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 3 dni. Podlewania wymagają drzewa młode i starsze w dłuższych okresach suszy, jeśli nie rosną w pobliżu wody. |