Rośliny niejadalne

Naradka odroślowa jest rozłogową byliną, tworzącą niskie darnie, pochodzącą z rejonu Himalajów. Kwiaty naradki są różowe, pachnące, zebrane w baldachy na wierzchołkach pędów i przypominają blisko spokrewnione pierwiosnki.

Widliczka łuskolistna jest niewielką rośliną z grupy tzw. zmartwychwstanek, które są w stanie przetrwać nawet skrajną suszę. Pochodzi z pustynnych regionów od Arizony do Meksyku. Jest często błędnie nazywana "różą jerychońską", chociaż ta roślina należy do rodziny kapustowatych i występuje na Bliskim Wschodzie.

Ketmia zmienna jest pochodzącym z Chin krzewem kwiatowym o efektownych, dużych kwiatach. Epitet gatunkowy opisuje dokładnie charakter rośliny, która rano rozwija młode kwiaty w czystej bieli, potem zmienia je w delikatny róż, aby wieczorem stały się ciemnoróżowe.

Echinokaktus Williamsa rozwija spłaszczone, kuliste pędy i tworzy zwykle grupy. Pędy są niebieskawozielone albo czasem czerwonawozielone bez kolców, widoczne są żebra w liczbie 4-16. Delikatne, różowe kwiaty rozwijają się latem.

Disocactus ackermannii jest gatunkiem o szczególnie efektownych, dużych, jaskrawo czerwonych kwiatach. Ma spłaszczone pędy, przypominające liście. W tropikalnych lasach deszczowych rośnie jako epifit z łukowato zwieszającymi się pędami. Epitet gatunkowy upamiętnia niemieckiego hodowcę kaktusów Georga Ackermanna.

Wiesiołek czworokątny jest byliną ze wschodnich regionów Ameryki Północnej, gdzie rośnie na lesnych polanach, polach i brzegach wód. W naszych ogrodach ozdobę stanowią liście wiesiołka i jego żółte kwiaty rozwijające się przez całe lato.

Ligularia x hessei jest krzyżówką L. dentata x L. wilsoniana, może osiągać wysokość do 160 cm. Okazała roślina rozwija bardzo dekoracyjne kwiatostany, w formie pośredniej między świecą i baldachem. Dzięki znacznej wysokości i dużym liściom, może być na rabacie w roli solitera.

Pęcherznica kalinolistna 'Red Baron' jest odmianą o ciemnopurpurowych liściach, dorastającą do 2 m wysokości. Najmłodsze liście mają kolor miedzi, a z czasem przybierają ciemniejszy odcień. Ozdobę stanowią również baldachogrona białoróżowych kwiatów.

Rumian żółty jest rodzimego pochodzenia byliną kłączową, uprawianą jako roślina ozdobna. Rodzaj Cota został niedawno wyodrębniony z rodzaju rumian (Anthemis). Ozdobę stanowią złotożółte koszyczki kwiatowe o średnicy do 4 cm. Kiedyś roślina była uprawiana dla żółtego barwnika. Nadaje się na kwiat cięty.

Niezapominajka piaskowa jest rośliną jednoroczną rodzimego pochodzenia. Drobne, niebieskie kwiaty są zebrane w sierpik. Rośnie w miejscach suchych i piaszczystych. Ma płaski, rozgałęziony pokrój, dorasta do 5-20 cm wysokości.

Kostrzewa łąkowa jest wieloletnią trawą, tworzącą luźne kępy z krótkimi kłączami. Liście są ciemnozielone i błyszczące, długie, zwisające. Kwiaty są zebrane w luźną wiechę. Rośnie naturalnie na łąkach i pastwiskach. Lubi gleby wilgotne i żyzne.

Funkia 'Fire and Ice' jest dekoracyjną byliną liściową do półzacienionych i zacienionych zakątków ogrodu. Zwraca na siebie uwagę pięknymi, dwukolorowymi liśćmi, na których kremowobiały środek blaszki kontrastuje z ciemnozielonymi brzegami. Dodatkową ozdobę funkii stanowią lawendowe, dzwonkowate kwiaty.

Grupa funkii Tadriana została wyhodowana w Anglii i składa się z odmian mieszańców H. tardiflora i H. sieboldiana var. elegans. Najbardziej znaną odmianą z tej grupy jest 'Halcyon'. Jest byliną o efektownych, niebieskich liściach. Dodatkową ozdobę stanowią bladoliliowe kwiaty.

Irga Francheta, nazwana tak na cześć francuskiego botanika Adriena René Francheta, jest niewysokim, rozłożystym krzewem o wzniesionych i przewisajacych pędach. Ozdobę stanowią szarozielone, błyszczące liście, różowe kwiaty, a potem jajowate, pomarańczowe owoce. W naszych warunkach mało odporny na mróz.

Bodziszek popielaty jest niską byliną kłączową tworzącą kępki. Ozdobę tworzą niebieskozielone, okrągławe liście. tworzące różyczkę, oraz piękne, jasnofioletowe kwiaty z fioletowym żyłkowaniem. Nadaje się do ogrodów skalnych lub jako roślina okrywowa. Jest uprawiany w ogrodach od około 200 lat.

Cissus pasiasty jest dekoracyjną rośliną doniczkową z południowych obszarów Ameryki Południowej. Główną ozdobę stanowią stosunkowo niewielkie, dłoniaste, ciemnozielone liście. Pędy dorastają do 180 cm długości.

Przetacznik rozesłany jest rzadkim w Polsce gatunkiem, uprawianym jako roślina ozdobna okrywowa. Ozdobę stanowią jasnoniebieskie kwiatostany, kontrastujące z gęstymi, zielonymi liśćmi. Preferuje pełne słońce i przepuszczalne, piaszczyste gleby.

Tojeść bukietowa jest rodzimego pochodzenia byliną spotykaną na bagnach, mokradłach i brzegach wód. W ogrodach jest sadzona jako roślina ozdobna w pobliżu oczek wodnych. Żółte kwiaty siedmiokrotne są zebrane w charakterystyczne grona.

Polskie nazwy roślin bywają czasem mylące; wbrew pozorom kokorycz to nie jest duża kokoryczka tylko zupełnie odrębny i niespokrewniony rodzaj roślin. Kokorycz żółta jest gatunkiem z rodziny makowatych (kokoryczki należą do rodziny szparagowatych) i do Polski sprowadzono ją w celach dekoracyjnych dopiero w XIX wieku. Ozdobę stanowią filigranowe liście i żółte kwiaty na ich tle.

Aspidistra 'Milky Way' to interesująca odmiana żelaznego liścia, roślina o ciemnozielonych, lancetowatych liściach ozdobionych niewielkimi, jasnymi kropkami, niczym Droga Mleczna. Wymaga więcej światła niż forma botaniczna - wtedy jej przebarwienie liści jest bardziej wyraźne. Nadaje się do różnych stylów wnętrz.

Ligustr japoński pochodzi pierwotnie ze wschodniej Azji, gdzie od wieków jest ceniony jako roślina ozdobna. Szczególnie dekoracyjne są jego wiecznie zielone, połyskujące liście, które również zimą nie tracą formy i barwy. Latem kremowobiałe grona kwiatów przyciągają pszczoły i inne owady. Łączy w sobie odporność, elegancję i wielostronne zastosowanie.

Wrzosiec rozpierzchły jest gatunkiem kwitnącym latem i jesienią. Ma zwarty i gęsty pokrój. Źle znosi zalewanie i przesuszenie. Naturalnie występuje na atlantyckich wybrzeżach Wysp Brytyjskich, Francji i Hiszpanii - stąd w chłodniejszych regionach może wymagać ochrony przed mrozem.