Rośliny na balkon

Suchodrzew mirtolistny jest niskim, szeroko rozłożystym, zimozielonym krzewem z zachodnich regionów Chin. Skórzaste, gęste, ciemnozielone liście przypominają mirt i są główną ozdobą krzewu, liczne, kremowobiałe kwiaty nie są zbyt efektowne. Wadą tego gatunku jest wrażliwość na większe mrozy i konieczność zimowej ochrony.

Czyściec leśny to wysoka bylina, którą można spotkać w wilgotnych lasach mieszanych albo nad brzegami rzek i strumieni. Z wyjątkiem przyjemnie pachnących kwiatów cała roślina wydziela po roztarciu mocny, ale nieprzyjemny zapach. Czerwonofioletowe kwiaty zebrane na szczycie łodygi w nibyokółki, wyglądają na tle zielonych, sercowatych liści równie efektownie, jak rośliny egzotyczne.

Krwiściąg mniejszy wraz ze swoim większym krewniakiem krwiściągiem lekarskim należą do rodzimych ziół, używanych w lecznictwie i w kuchni. Podczas gdy większy brat preferuje wilgotne łąki na terenach zalewowych, krwiściąg mniejszy woli wyraźnie suchsze i bardziej zasadowe stanowiska. Posiada ozdobne liście i kwiaty, a młode liście o smaku ogórka nadają się jako dodatek do zup i sałatek.

Gailardia oścista rośnie w naturze w jasnych lasach sosnowych i zaroślach na zachodzie Ameryki Północnej. Nazwa rodzajowa upamiętnia francuskiego botanika Maître Gaillard de Charentonneau. Ozdobę stanowią duże koszyczki kwiatów w jaskrawych kolorach, umieszczone na długich łodygach.

Pietruszka zwyczajna należy do roślin, bez których trudno dzisiaj obejść się w kuchni. Do nas dotarła 400 lat temu prawdopodobnie z Europy Południowej. Jest nie tylko popularnym warzywem, ale również cenną rośliną leczniczą. Pietruszkę zwyczajną spotyka się w ogrodach w różnych odmianach hodowlanych.

Dzielżan jesienny jest północnoamerykańską byliną, cenioną w naszych ogrodach za długie kwitnienie. Jego kwiaty kojarzą się ze słońcem, stąd nazwa gatunkowa Helenium nawiązująca do imienia greckiego boga słońca. W uprawie spotyka się często odmiany mieszańcowe, różniące się od formy botanicznej odcieniami kolorów i kształtem kwiatów.

Tygrysówka pawia jest meksykańską byliną z podobnymi do cebuli bulwami. Duże, szeroko otwarte, o egzotycznym wyglądzie kwiaty składają się z sześciu listków: trzech szerokich i trzech wąskich i małych, kontrastowo zabarwionych. Nazwa rodzajowa jest czasem myląca, ponieważ wiele gatunków tygrysówki posiada kwiaty raczej cętkowane jak lampart, niż paskowane jak futro tygrysa.

Strączyniec cewiasty należy do znanej rodziny motylkowatych i w swojej ojczyźnie wyrasta na okazałe drzewo. W naszych warunkach może być uprawiany wyłącznie w doniczkach i pojemnikach, które na zimę można przenieść do ciepłego pomieszczenia. Późną wiosną rozwija długie girlandy pachnących, żółtych kwiatów.

Szanta zwyczajna jest śródziemnomorską byliną o zapachu tymianku, która już w średniowieczu była uprawiana i rozprzestrzeniła się po całej Europie. Jako roślina lecznicza była bardzo popularna w ogrodach klasztornych. Niesłusznie zapomnianą szantę zwyczajną warto na nowo wprowadzić do naszych ogrodów, nie tylko jako zioło lecznicze, ale również ze względu na jej subtelną urodę.

Kolokazja jadalna, znana jako taro, jest byliną uprawianą od tysięcy lat ze względu na bulwiaste kłącza, stanowiące ważne źródło pożywienia w tropikalnej Azji. Kolokazja należy do rodziny obrazkowatych, jednak jadalne są zarówno jej bulwy, jak i młode liście i kwiaty. W naszych warunkach może być uprawiana jako roślina doniczkowa albo ogrodowa z zimowaniem w pomieszczeniu.

Nachyłek okółkowy jest kłączową byliną z Ameryki Północnej, gdzie rośnie w widnych i suchych lasach. W naszych warunkach jest łatwą w uprawie rośliną rabatową o długim okresie kwitnienia. W pełnym słońcu tworzy zwarte kępy, a jego duże, złote koszyczki kwiatów rozwijają się od czerwca do września.

Szczaw polny jest dwupienną byliną, powszechnie spotykaną w naszym kraju na kwaśnych pastwiskach i ugorach. w dawnych czasach wykorzystywano szczaw jako bogate w witaminę C warzywo i roślinę leczniczą. Dzisiaj wiadomo, że duża zawartość kwasu szczawiowego w liściach rośliny może być szkodliwa dla zdrowia. Niewielka ilość szczawiu może być jednak przyjemnie kwaśnym i lekko ostrym dodatkiem do sosów i sałatek.

Ułudka wiosenna jest niską byliną rozłogową o kwiatach podobnych do niezapominajek, ale większych. Pochodzi z górskich lasów południowej Europy. Doskonale nadaje się do naszych ogrodów jako roślina okrywowa w miejscach półzacienionych albo element bylinowych kompozycji na rabacie.

Arnika górska jest znaną i cenioną od wieków rośliną leczniczą, a jej duże, żółtopomarańczowe koszyczki kwiatów stanowią ozdobę ogrodowych rabat. Ze względu na zagrożenie wyginięciem, w Polsce arnika górska jest objęta ścisłą ochroną gatunkową.

Jałowiec 'Blue Star' to karłowata odmiana jałowca łuskowatego. Dorasta do ok. 0,5 m wysokości i pokrojem przypomina srebrzystoniebieską gwiazdę, której kolor nadają jego krótkie, kłujące i gęsto ułożone igły. Roślina dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych w przepuszczalnej glebie. Jest doskonałą ozdobą ogrodów skalnych oraz orientalnych, a ze względu na niewielkie odmiany świetnie sprawia się w donicach na tarasach i balkonach.

Odmiana hodowlana laurowiśni wschodniej 'Novita' jest szybko rosnącym, zimozielonym krzewem o dużej odporności na mróz, szkodniki i choroby. Doskonale nadaje się na ogrodowe żywopłoty. Szybko tworzy gęste przegrody, które zasłaniają i zdobią ogród przez cały rok. Z powodzeniem może rosnąć również w pojemnikach na tarasie i balkonie.

Malwa drzewiasta jest to półkrzew albo bylina występująca na obszarze od północno-zachodniej Europy do krajów śródziemnomorskich. Opisana przez Linneusza jako Lavatera arborea, została w 1836 roku przeniesiona do rodzaju Malva. Ozdobę stanowią duże, charakterystyczne dla tego rodzaju kwiaty oraz dłoniasto klapowane liście.

Iksja ogrodowa jest mieszańcem południowoafrykańskich gatunków tej bulwiastej byliny, wydzielającej kleisty sok. Od greckiego słowa ixios, oznaczającego klej używany kiedyś do pułapek na ptaki, wywodzi się właśnie nazwa rodzajowa rośliny. Ozdobę stanowią gwiazdkowate kwiaty na cienkich szypułkach w różnych kolorach w zależności od odmiany.

Len zwyczajny jest jedną z najdawniej uprawianych roślin, znanym już w neolicie. Jest również dzisiaj ceniony za włókna wytrzymujące konkurencję z bawełną i tworzywami sztucznymi, a także za właściwości lecznicze i dekoracyjne. Epitet gatunkowy usitatissimum znaczy po łacinie tyle, co "bardzo użyteczny" i odnosi się do różnorodności zastosowania rośliny.

Pochodzący z górskich terenów zachodniej Turcji śnieżnik lśniący jest cebulową byliną, a jego nazwa rodzajowa wywodzi się od greckich słów chion = "śnieg" i doxa = "duma, sława". Bladoliliowe, gwiaździste kwiaty śnieżnika rozwijają się bardzo wcześnie, razem z krokusami.

Roszpunka warzywna należy do rodziny kozłkowatych i nie jest spokrewniona z żadnym innym warzywem, również z sałatą. Jest znanym od wieków warzywem liściowym, popularnym zwłaszcza w krajach śródziemnomorskich. Wykazuje dużą odporność na choroby i szkodniki.

Seradela siewna albo pastewna jest gatunkiem rośliny jednorocznej uprawianym w wielu krajach świata na paszę dla zwierząt. Nieco osobliwa nazwa rodzajowa pochodzi od katalońskiego "serradella", z łacińskiego "serratula" - od "serra" = "piła" - i nawiązuje do formy drobnych liści. W ogrodzie może pełnić rolę rośliny ozdobnej.