Ogród skalny

Ostróżka wielkokwiatowa jest rzadko spotykaną w naszych ogrodach byliną ozdobną, pochodzącą ze wschodniej Syberii i przyległych rejonów Chin i Mongolii. Ozdobę stanowią duże niebieskie kwiaty zebrane w luźne wierzchotki.

Aster alpejski jest byliną rzadko spotykaną w naszych górach. W ogrodach zachwyca dużymi, fioletowymi koszyczkami kwiatów ze złotym środkiem. Jest gatunkiem wiosennym, doskonałym do ogrodów skalnych i na małe rabaty.

Zawilec wieńcowy, bliski krewniak naszych krajowych zawilców gajowego i żółtego, występuje naturalnie w regionie śródziemnomorskim oraz na Bliskim Wschodzie. Gatunek botaniczny ma czerwone kwiaty, ogrodnicy wyhodowali jednak odmiany w wielu innych kolorach. Ze względu na ograniczoną mrozoodporność, musi być na zimę przykrywany albo wykopywany i przechowywany w pomieszczeniu.

Lepnica biała jest zadomowioną u nas od wieków rośliną zielną, przeważnie jednoroczną. Otwiera swoje pachnące kwiaty dopiero wieczorem, aby wabić nocne motyle. Nazwa rodzajowa nawiązuje do Sylena, towarzysza Bachusa, przedstawianego z wydatnym brzuchem.

Kufea hyzopolistna tworzy barwne akcenty w ogrodzie i na tarasie przez całe lato. Niezmordowanie rozwija swoje filigranowe kwiaty w ogromnej liczbie aż do pierwszych przymrozków. Jedyną wadą tej efektownej, chociaż mało jeszcze znanej rośliny, jest brak odporności na mróz i konieczność zimowania w pomieszczeniu.

Farbownik lekarski ceniony kiedyś jako zioło lecznicze oraz źródło naturalnego czerwonego barwnika pełni dzisiaj przede wszystkim rolę rośliny ozdobnej, oraz miododajnej. Nie wiadomo, kiedy przybył na nasze tereny (jest uważany za archeofit), ale doskonale dostosował się do lokalnych warunków i w Polsce występuje powszechnie.

Wawrzynek główkowy jest rzadko występującym w Polsce i chronionym zimozielonym, niskim krzewem, szczególnie dekoracyjnym w okresie wiosennego kwitnienia. Poduchowate kępy wawrzynka pokrywają się wtedy różowymi lub białymi kwiatami o intensywnym zapachu.

Irga 'Major' jest kultywarem irgi Dammera, zimozielonym krzewem o płożących się i ukorzeniających pędach. Poza ciemnozielonymi liśćmi ozdobę tej irgi stanowią białe kwiaty i bardzo liczne jasnoczerwone owoce. W roli rośliny okrywowej tworzy piękne, zimozielone kobierce.

Oliwnik srebrzysty jest północnoamerykańskim krzewem, sprowadzonym do Europy na początku XIX wieku. Jego ozdobę stanowią duże, błyszczące, srebrzyste liście. Owoce są jadalne, ale niezbyt smaczne i mączyste.

Kupidynek błękitny jest śródziemnomorską byliną o kwiatach podobnych do chabrów. Frapująca nazwa rośliny ma związek z używaniem jej przez starożytnych Greków do sporządzania miłosnego eliksiru.

Ślaz zaniedbany jest bliskim krewniakiem ślazu dzikiego, byliną albo rzadziej rośliną dwuletnią od wieków zadomowioną na naszym terenie. Rośnie dziko na nieużytkach, przydrożach i trawnikach, a w ogrodzie jego drobne, różowe kwiaty subtelnej urody na tle zieleni okrągłych liści mogą stanowić oryginalną ozdobę.

Trzcinnik piaskowy jest rodzimym gatunkiem trawy o niewielkich wymaganiach siedliskowych. W uprawach leśnych stanowi uciążliwą konkurencję dla młodych drzew, natomiast w ogrodzie wysokie kępy trzcinnika z pióropuszami kwiatów nadają rabatom lekkości. Nazwa rodzajowa pochodzi od greckiego słowa kalamagrostis = "trawa trzcinowa".

Przyostnia włosowata tworzy gęste kępy z cienkich, rurkowatych liści, a latem i jesienią zwraca na siebie w ogrodzie uwagę niezwykle efektownymi wiechami kwiatów. W okresie kwitnienia mają one charakterystyczny fioletoworóżowy kolor i tworzą nad kępami trawy zwiewną, różową mgiełkę. Nazwa rodzajowa upamiętnia niemieckiego botanika Ernsta Mühlenberg'a.

Turzyca włosista jest gęstokępkową byliną pochodzącą z Nowej Zelandii. Ozdobę rośliny stanowią długie, bardzo wąskie liście, które pozostają dekoracyjne przez cały rok. Turzyca jest łatwa w uprawie i może rosnąć zarówno na rabacie, jak i w pojemniku na tarasie lub balkonie.

Santolina cyprysikowata jest zimozielonym półkrzewem pochodzącym z zachodniego i centralnego obszaru śródziemnomorskiego. Nazwa rodzajowa pochodzi od łacińskich słów santo = "święty" i line = "len" i wskazuje na uzdrawiające właściwości rośliny. Główną ozdobę stanowią drobne, szarozielone pędy gęsto pokryte drobnymi liśćmi.

Liriope szafirkowata jest kłączową byliną o wąskich, ciemnozielonych liściach, tworzącą kępy podobne do kęp trawy. Najbardziej efektownie wygląda roślina późnym latem, kiedy pojawiają się jasnofioletowe, gęste kwiatostany, które przypominają nieco grona szafirków. Nazwa rodzajowa jest imieniem nimfy z greckiej mitologii, matki Narcyza.

Dębik ośmiopłatkowy jest krzewinką występującą w górach oraz w strefie chłodnej półkuli północnej, u nas spotykany w Tatrach. Epitet gatunkowy wskazuje na kwiaty złożone z ośmiu płatków, co jest wyjątkiem w rodzinie różowatych, rozwijających zwykle kwiaty pięciopłatkowe. Ozdobę stanowią również ciemnozielone liście oraz puszyste owocostany, podobne do sasanek.

Żywotnik zachodni 'Mirjam' jest nową, karłową odmianą, znalezioną jako mutacja popularnej odmiany 'Danica'. Odznacza się bardzo wolnym przyrostem i kulistym pokrojem, igły zmieniają kolor w zależności od pory roku: latem są złocistozielone, aby zimą przebarwić się na kontrastujący z bielą śniegu kolor pomarańczowomiedziany.

Aster gawędka jest byliną rodzimą, występującą w niektórych regionach Polski. Kwiaty zebrane w baldachogrona rozwijają się późnym latem. Koszyczki kwiatów są zbudowane z fioletowych kwiatów brzeżnych i złotożółtych kwiatów środkowych. W ogrodach spotyka się często kultywary o rozmaitych kolorach.

Pochodząca z Azji Południowo-Zachodniej szachownica perska jest byliną cebulową. Dzwonkowate, zebrane w grona kwiaty mają rzadko spotykany, bardzo ciemny kolor śliwkowofioletowy, który w otoczeniu innych jasnych, jaskrawych kwiatów ogrodowych wygląda niczym czarny. Zakwita wcześnie wiosną i roztacza słodkawy zapach.

Pochodzący z Alp i Karpat dzwonek alpejski w Polsce można spotkać tylko w Tatrach. Rośnie jako bylina albo roślina dwuletnia na bezwapiennych górskich glebach. Duże, fioletowoniebieskie, dzwonkowate kwiaty, zebrane w luźne grono stanowią efektowną ozdobę ogrodów skalnych.

Salata jadowita jest bliską krewniaczką sałaty siewnej, jej właściwości lecznicze wykorzystywano już w starożytności, mleczny sok tej sałaty ma działanie podobne do łagodnego działania opium. W ogrodzie może pełnić rolę rośliny ozdobnej z rozetami odziomkowych liści i wiechami żółtych, koszyczkowatych kwiatów.