Ogród skalny

Kraspedia kulista jest uprawiana w naszych warunkach jako jednoroczna roślina kwiatowa. Jej ozdobę stanowią kuliste, jasnożółte koszyczki kwiatowe umieszczone na końcu długiej łodygi kwiatostanowej. przypominające pałeczki do bębna. Kwiaty kraspedii kulistej wabią do ogrodu pszczoły i inne owady.

Bożykwiat Meada rośnie w naturze na preriowych obszarach wschodniej części Ameryki Północnej. Tajemnicza nazwa rośliny ma związek z dawną nazwą rodzajową Dodecatheon, złożonej z greckich słów dodéka = "dwanaście" i théos = "bóg". Podobno Pliniusz Starszy nazwał tak kwiat na część 12 najważniejszych greckich bogiń i bogów. Wprawdzie Pliniuszowi chodziło zapewne o inny gatunek, jako że tego amerykańskiego nie mógł widzieć, jednak Linneusz użył takiej właśnie nazwy.

Nerina ogrodowa (Nerine bowdenii) jest południowoafrykańską byliną cebulową, gatunkiem o największej wytrzymałości na niskie temperatury, chociaż i tak nie może u nas zimować w gruncie. Nazwa rodzajowa roślin pochodzi od nereid, nimf morskich niezwykłej urody, córek boga Nereusa i okeanidy Doris. Filigranowe kwiaty neriny rozwijają się od września do listopada, kiedy większość roślin ogrodowych kończy już kwitnienie.

Jałowiec wirginijski to drzewo pochodzące z Ameryki Północnej. Na naturalnych stanowiskach dorasta do 40 metrów wysokości, jednak w naszych warunkach dorasta do kilku lub kilkunastu metrów wysokości. Nie jest wymagającą rośliną — dobrze poradzi sobie w przepuszczalnym, a nawet piaszczystym podłożu. Preferuje słoneczne stanowiska, ale poradzi sobie też w bardziej zacienionych miejscach. Nadaje się zarówno do ogrodów japońskich, jak i do ogrodów leśnych jako ciekawe urozmaicenie.

Rozchodnik biały jest sukulentową byliną, która do Polski trafiła pod koniec XIX wieku. Uprawiany w ogrodach jako roślina ozdobna, rozprzestrzenił się też w naturalnym środowisku, nie stanowiąc jednak zagrożenia dla gatunków rodzimych. Białe albo jasnoróżowe gwiazdki kwiatów stanowią ozdobę słonecznych i gorących zakątków ogrodu.

Żurawka krwista jest jednym z wielu gatunków tego rodzaju botanicznego, uprawianych w ogrodach zarówno skalnych, jak i w zacienionych miejscach pod drzewami. Jest popularną byliną, która w odróżnieniu od innych żurawek ma bardziej dekoracyjne kwiaty niż liście. Przez długi czas rozwija drobne, szkarłatne kwiaty zebrane w wiechowate kwiatostany.

Żywotnik olbrzymi 'Whipcord' jest nową odmianą o płaczącym pokroju, powolnym wzroście i oryginalnych pędach. Długie, sznurowate pędy opadają łukowato we wszystkich kierunkach, tworząc kopiastą koronę. Tuja 'Whipcord' prezentuje się bardzo efektownie również na balkonie lub tarasie.

Tulipany papuzie są grupą późno kwitnących odmian wielokrotnych mieszańców różnych gatunków i hybryd. Powstały przez przypadkowe mutacje tulipanów i zostały przez ogrodników wykorzystane. Ich osobliwie rozcięte, pofalowane lub zwinięte płatki przypominają kolorowe pióra papug - stąd nazwa grupy. Ich duże kwiaty bywają dwukolorowe i wzorzyste.

Werbena pospolita jest znaną od starożytności rośliną leczniczą. W połowie lata zaczyna rozwijać delikatne, jasnofioletowe kwiaty, które mogą być subtelną ozdobą słonecznych i żyznych rabat ogrodowych. Z powodzeniem może być uprawiana w donicach i pojemnikach na balkonie lub tarasie.

Szałwia łąkowa jest rodzimą byliną z suchych łąk, pastwisk i przydroży. Z daleka widoczne są długie kwiatostany złożone z fioletowych, charakterystycznych dla rodziny jasnotowatych, kwiatów. Wraz z przyziemną rozetą liści może tworzyć ozdobę ogrodu, do którego wnosi element natury.

Floks rozłogowy jest płożącą się byliną z południowo-wschodnich obszarów Ameryki Północnej. Ozdobę rośliny stanowią zwarte wiechy fioletowych kwiatów i dość szerokie, łopatkowate liście. Floks rozłogowy tworzy w ogrodzie niską darń.

Sosna gęstokwiatowa pochodzi z Japonii, gdzie tworzy jednogatunkowe lasy. Ma pokrój swobodnie rosnącej naszej sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris), z szeroką, parasolowatą, luźną koroną; ma też podobną korę. Może być formowana jako bonsai.

Cis pospolity 'David' jest holenderską odmianą wyhodowaną pod koniec XX wieku o wąskim, kolumnowym pokroju i złocistozielonej barwie igieł. Zgodnie z nazwą jest to męska forma cisa (cis jest gatunkiem dwupiennym), która tworzy wyłącznie kwiaty męskie i nie zawiązuje nasion. Doskonale nadaje się do małych ogrodów.

Biota wschodnia, zaliczana dawniej do żywotników, różni się od przedstawicieli rodzaju Thuja charakterystycznym, wachlarzowatym ułożeniem w jednej płaszczyźnie gęsto rozgałęzionych gałązek. Latem są jasnozielone, natomiast zimą mocno brunatnieją. Duże, jajowate szyszki mają 4-8 łusek z odgiętymi, hakowatymi wyrostkami.

Żywotnikowiec japoński jest wolno rosnącym drzewem, które w naszych warunkach osiąga niewielkie rozmiary i nadaje się doskonale do małego ogrodu albo do tworzenia kompozycji w pojemnikach. Nie jest całkowicie odporny na mróz. Ozdobę stanowią szerokie, spłaszczone pędy, pokryte łuskowatymi igłami, ciemnozielone i połyskujące.

Berberys Thunberga 'Bagatelle' jest karłową odmianą o zwartym, kulistym pokroju. Ozdobę krzewu stanowią brązowoczerwone liście, przebarwiające się jesienią na kolor szkarłatny, żółte kwiaty i podłużne, czerwone owoce, długo utrzymujące się na pędach. Dodatkową zaletą jest odporność tego berberysu na wiatr i niskie temperatury.

Berberys Thunberga 'Erecta' jest odmianą o ciekawym pokroju, a jego ozdobę stanowią soczyście zielone liście, pięknie przebarwiające się jesienią oraz koralowe owoce, długo pozostające na gałązkach. Wąski początkowo krzew z wyprostowanymi pędami, z czasem rozrasta się na boki, tworząc formę odwróconego stożka. Doskonale nadaje się do tworzenia nieformowanych żywopłotów albo ogrodowych kompozycji.

Miskant 'Flamingo' jest bylinową trawą o łukowato wygiętych liściach, które jesienią przybierają barwę złocistopomarańczową. Kwiaty tworzą atrakcyjne, różowosrebrzyste, przewieszające wiechy, które stanowią ozdobę również zimą. Kwiatostany nadają się do suchych bukietów.

Miskant 'Kleine Fontäne' tworzy gęste kępy łukowato wygiętych liści z białym unerwieniem, które jesienią przybierają złocisty kolor. Początkowo czerwone, a potem blednące kwiaty, tworzą przewieszone, efektowne wiechy. Puszyste owocostany długo stanowią ozdobę ogrodu. Pokrój kępy trawy przypomina, zgodnie z nazwą, małą fontannę.

Miskant 'Strictus' przypomina odmianę 'Zebrinus', ma liście poprzecznie żółto paskowane, ale sztywne, rynienkowato zwinięte i nie przewieszone łukowato. Żółte paski pojawiają się na źdźbłach w miarę wzrostu rośliny. Czerwonawe kwiaty, zebrane w wiechę, rozwijają się we wrześniu.

Miskant olbrzymi jest prawdopodobnie naturalną hybrydą miskanta chińskiego (Miscanthus sinensis) z miskantem cukrowym (Miscanthus sacchariflorus), do Europy został przywieziony około 1935 roku jako roślina ozdobna. Nie wytwarza nasion, rozmnażany jest na drodze wegetatywnej. Należy do najbardziej okazałych traw uprawianych w Polsce.

Goździk postrzępiony, nazywany też pierzastym, jest rodzimą byliną górską od wieków uprawianą w ogrodach jako roślina kwiatowa. Jego ozdobę stanowią delikatne, pachnące kwiaty z postrzępionymi płatkami. Zaletą goździka postrzępionego jest jego całkowita mrozoodporność w naszych warunkach.