Rośliny na glebę lekko zasadową

Rozwar wielkokwiatowy ze swoimi dużymi, niebieskimi dzwonkami kwiatów stanowi efektowną ozdobę ogrodu skalnego albo rabaty z bylinami. Ciekawe wyglądają też pąki kwiatowe, duże i rozdęte, zwykle szaroniebieskie, przypominające małe baloniki.

Jodła kalifornijska stanowi ogrodową atrakcję już choćby z powodu swoich bardzo długich, miękkich i z obu stron niebieskawych igieł. Tworzy regularną, ostrostożkowatą koronę. Dobrze rośnie nawet na suchych i piaszczystych glebach.

Szczeć pospolita jest gatunkiem rodzimym, spotykanym na skrajach lasów, w zaroślach i na brzegach rzek. Kwiaty są zebrane w główki kwiatostanów i otoczone pierścieniami kolczastych liści przysadkowych. Po zasuszeniu "szczotki" kwiatostanów były w przeszłości używane do rozczesywania wełny na przędzę (gręplowanie). Szczeć pospolita doskonale nadaje się na wysokie rabaty i do suchych bukietów.

Szachownica cesarska jest jedną z najbardziej efektownych przedstawicielek rodziny liliowatych. Rozwija duże kwiaty w kolorze żółtym, pomarańczowym i czerwonym. W odróżnieniu od innych lilii, są one skierowane pionowo w dół, jakby zawieszone na łodydze. Nazwa rodzajowa rośliny Fritillaria pochodzi od łacińskiego słowa fritillus = „kubek do gry w kości” i nawiązuje do formy kwiatu.

Grujecznik japoński jest bardzo dekoracyjnym drzewem o ciekawym pokroju i efektownym przebarwieniu liści. Oryginalną cechą grujecznika japońskiego jest roztaczany przez jego liście zapach cynamonu i karmelu, albo przyprawy do pierników. Botaniczna nazwa rodzajowa wskazuje na podobieństwo liści grujecznika do judaszowca - Cercis.

Odporna na mróz i mało wymagająca wiśnia wonna jest sadzona w ogrodach jako drzewo ozdobne. Wiosną oczarowuje bogactwem kwiatów i ich mocnym, przyjemnym zapachem. Cierpkie owoce wiśni wonnej nie nadają się wprawdzie do spożycia, ale w zachodniej Azji jej mielone nasiona są od wieków używane jako przyprawa o nazwie "mahaleb", co znalazło odbicie w botanicznej nazwie gatunkowej.

Cyklamen perski jest blisko spokrewniony z pierwiosnkami i nie ma nic wspólnego z fiołkami, chociaż czasem bywa błędnie nazywany fiołkiem alpejskim. Uprawiany od wieków jako roślina ozdobna, doczekał się wielu odmian. Uważany przez pewien czas za kwiat staromodny, wraca do popularności w szerokiej palecie form i kolorów.

Bukszpan zwyczajny jest zimozielonym, wolno rosnącym krzewem, który od dawna stanowi podstawę niskich, strzyżonych w geometryczne formy żywopłotów. Radzi sobie zarówno w cieniu, jak i na stanowiskach słonecznych. Niepozorne, o przyjemnym zapachu kwiaty bukszpanu zwyczajnego, są chętnie odwiedzane przez pszczoły.

Języczka pomarańczowa jest efektowną i łatwą w uprawie byliną ozdobną na wilgotne stanowiska. Duże liście i zebrane w wiechy pomarańczowe koszyczki kwiatów stanowią widoczne z daleka barwne akcenty kompozycji. Nadaje się szczególnie do ogrodów nadwodnych.

Cis pośredni 'Hicksii' jest odmianą hybrydy cisa pospolitego i cisa japońskiego - (Taxus baccata) i (Taxus cuspidata). Nazwa odmiany pochodzi od nazwiska hodowcy Isaaka Hicks'a (USA). Tworzy silnie rosnące krzewy o kolumnowym pokroju. Jest odporny na mróz i może rosnąć nawet w zacienionych miejscach.

Werbena cytrynowa jest rośliną ozdobną, leczniczą i przyprawową, której liści i kwiaty roztaczają cytrynowy aromat. Jej wadą jest brak odporności na mróz i konieczność zimowania w pomieszczeniu. Do Europy została przywieziona pod koniec XVII wieku przez hiszpańskich żeglarzy. Rodzajowa nazwa botaniczna odnosi się do żony króla Hiszpanii Carlosa IV.

Niecierpek gruczołowaty jest jednoroczną rośliną, sprowadzoną do Europy z Himalajów ze względu na swoją wartość dekoracyjną. Ma efektowne kwiaty bardzo lubiane przez pszczoły, ale jako uciekinier z ogrodów lubi rozprzestrzeniać się na nowym terenie, wypierając lokalne gatunki. Jest uprawiany jako roślina ozdobna i miododajna.

Duże, żółte i silnie pachnące kwiaty oraz pływające liście podobne do grzybieni białych sprawiają, że grążel żółty jest efektowną ozdobą większych ogrodowych sadzawek. Jest rodzimą byliną, którą można spotkać na stojących albo wolno płynących wodach na niżu. Wadą rośliny jest zawartość trujących alkaloidów.

Rudbekia błyskotliwa bywa czasem mylona z jeżówką purpurową. Obie rośliny nie są jednak ze sobą blisko spokrewnione i należą do odrębnych rodzajów botanicznych. Rudbekia jest niezawodną, łatwą w uprawie byliną, która przez wiele miesięcy zapewnia w ogrodzie letni nastrój. Jej kwiaty uszczęśliwiają mnóstwo owadów dostatkiem pyłku i nektaru.

Kasztanowiec czerwony jest hybrydą pochodzącego z Bałkanów kasztanowca białego i amerykańskiego kasztanowca krwistego. Powstał przez przypadek w Niemczech w XIX w. Kwiaty tego mieszańca mają kolor czerwony, a owoce są prawie zupełnie pozbawione kolców. W maju stanowi efektowną ozdobę dużego ogrodu.

Kocanki piaskowe to niewielka bylina rodzimego pochodzenia, która preferuje gleby suche i piaszczyste, a zbyt żyzne i wilgotne stanowiska wręcz jej szkodzą. Popielatoszara, pokryta srebrzystymi włoskami roślina, rozwija żółtozłociste koszyczki kwiatów zebranych w wiechę. Kocanki piaskowe są rośliną dekoracyjną oraz zielarską.

Gorczyca polna jest przykładem uprawnej rośliny, która zastąpiona innymi gatunkami o lepszych właściwościach, jest teraz uznawana przez rolników za chwast. Odkładając na bok uprzedzenia, warto zauważyć w gorczycy polnej subtelną urodę złotych kwiatów oraz przydatność w kuchni pąków kwiatowych i liści.

Jarząb mączny jest gatunkiem rosnącym dziko w Tatrach i Pieninach. Ze względu na pokrój i efektowne srebrzystoszare zabarwienie liści jest chętnie sadzonym drzewem ozdobnym. Czerwone owoce z mączystym miąższem stanowią ogrodową dekorację oraz pokarm dla ptaków.

Kocanki włoskie są śródziemnomorskim półkrzewem, który w naszych warunkach jest narażony na przemarzanie. Rośliny uprawiane na rabacie muszą być na zimę, zabezpieczone przed mrozem, a posadzonym w pojemnikach trzeba zapewnić zimowanie w pomieszczeniu. Mocny aromat kwiatów kocanek włoskich przypomina zapach przyprawy curry.

Wydmuchrzyca piaskowa jest rodzimym gatunkiem trawy, spotykanym na wydmach nadmorskich nad Bałtykiem. W ogrodach jest sadzona jako roślina ozdobna. Gęste kępy mocnych źdźbeł trawy tworzą efektowne akcenty w ogrodzie i budzą nadmorskie wspomnienia.

Tojeść kropkowana jest byliną od dawna zadomowioną u nas i spotykaną w wilgotnych zaroślach i nad brzegami wód. Jest uprawiana w ogrodach ze względu na efektowne, zebrane w górnej części łodygi żółte kwiaty. Nazwa rodzajowa odnosi się do greckiego wodza Lysimachosa (Lizymacha), diadocha Aleksandra Wielkiego, który według legendy jako pierwszy odkrył tę roślinę.

Pałka szerokolistna jest byliną z długim kłączem, rosnącą nad brzegami wód i tworzącą rozległe szuwary. Zarówno kłącza, jak i pędy, kwiatostany oraz nasiona tej rośliny są jadalne. Na dodatek może pełnić w ogrodzie funkcję dekoracyjną.