Rosliny na glebę o odczynie obojętnym

Przypołudnik stokrotkowy jest sukulentową rośliną jednoroczną z południa Afryki. Ozdobę stanowią wielopłatkowe, podobne do stokrotki kwiaty. Rozwijają się przez całe lato aż do przymrozków.

Kokornak mandżurski jest leśnym pnączem z Dalekiego Wschodu. Ozdobę stanowią sercowate liście oraz duże. kremowobiałe kwiaty, chętnie odwiedzane przez owady. Nadaje się na obsadzenie fasady albo do uprawy w pojemniku na tarasie.

Kokornak powojnikowy jest byliną kłączową i w odróżnieniu od swoich kuzynów nie ma wspinających się pędów. W ogrodzie może być uprawiany jako roślina okrywowa. Jasnożółte kwiaty są dla owadów pułapkowe, uwalniają je dopiero po zapyleniu. Tworzy liczne odrosty korzeniowe.

Lnica purpurowa jest byliną włoskiego pochodzenia, dorastającą do ok. 70 cm wysokości. Ozdobę rośliny stanowią jasnofioletowe kwiaty zebrane w szczytowe grono. Kwiaty lnicy są podobne do kwiatów lwiej paszczy.

Grusza 'Carola' jest odmianą deserową szwedzkiego pochodzenia. Owoce są duże, o wydłużonym kształcie, z żółtozieloną skórką z rumieńcem. Mają soczysty, słodki, aromatyczny i słodki miąższ. Dojrzewają w połowie września.

Naradka odroślowa jest rozłogową byliną, tworzącą niskie darnie, pochodzącą z rejonu Himalajów. Kwiaty naradki są różowe, pachnące, zebrane w baldachy na wierzchołkach pędów i przypominają blisko spokrewnione pierwiosnki.

Ketmia zmienna jest pochodzącym z Chin krzewem kwiatowym o efektownych, dużych kwiatach. Epitet gatunkowy opisuje dokładnie charakter rośliny, która rano rozwija młode kwiaty w czystej bieli, potem zmienia je w delikatny róż, aby wieczorem stały się ciemnoróżowe.

Echinokaktus Williamsa rozwija spłaszczone, kuliste pędy i tworzy zwykle grupy. Pędy są niebieskawozielone albo czasem czerwonawozielone bez kolców, widoczne są żebra w liczbie 4-16. Delikatne, różowe kwiaty rozwijają się latem.

Disocactus ackermannii jest gatunkiem o szczególnie efektownych, dużych, jaskrawo czerwonych kwiatach. Ma spłaszczone pędy, przypominające liście. W tropikalnych lasach deszczowych rośnie jako epifit z łukowato zwieszającymi się pędami. Epitet gatunkowy upamiętnia niemieckiego hodowcę kaktusów Georga Ackermanna.

Szparag Sprengera, którego nazwa gatunkowa upamiętnia niemieckiego botanika Karla Sprengera, jest południowoafrykańską byliną o drewniejących w dolnej części pędach. W naszych warunkach jest rośliną doniczkową o przewieszających się, długich i wiotkich pędach. Kępki igiełkowatych listków są w rzeczywistości zmodyfikowanymi pędami rośliny.

Wiesiołek czworokątny jest byliną ze wschodnich regionów Ameryki Północnej, gdzie rośnie na lesnych polanach, polach i brzegach wód. W naszych ogrodach ozdobę stanowią liście wiesiołka i jego żółte kwiaty rozwijające się przez całe lato.

Ligularia x hessei jest krzyżówką L. dentata x L. wilsoniana, może osiągać wysokość do 160 cm. Okazała roślina rozwija bardzo dekoracyjne kwiatostany, w formie pośredniej między świecą i baldachem. Dzięki znacznej wysokości i dużym liściom, może być na rabacie w roli solitera.

Pęcherznica kalinolistna 'Red Baron' jest odmianą o ciemnopurpurowych liściach, dorastającą do 2 m wysokości. Najmłodsze liście mają kolor miedzi, a z czasem przybierają ciemniejszy odcień. Ozdobę stanowią również baldachogrona białoróżowych kwiatów.

Grusza 'Komisówka' jest odmianą deserową francuskiego pochodzenia. Jako bardzo stara odmiana, wyhodowana w połowie XIX wieku, znana jest pod spolszczoną nazwą. Owoce są duże, o zielonożółtej skórce z pomarańczowym rumieńcem. Miąższ ma kolor białokremowy, jest soczysty, aromatyczny i bardzo smaczny.

Grusza 'General Leclerc' jest odmianą wybitnie deserową francuskiego pochodzenia. Owoce są duże o zielonkawożółtej skórce. Miąższ jest kremowobiały, soczysty, bardzo smaczny. Nadaje się do sadu przy domu. Dzięki późnemu rozwijaniu kwiatów, rzadko cierpi od wiosennych przymrozków.

Grusza 'Lipcówka Kolorowa' jest letnią, deserową odmianą, wyhodowaną w 1857 roku we Francji. Cieszy się dużą popularnością również w Polsce, stąd spolszczona nazwa odmiany ‘Colorée de juillet’. Owoce są małe do średnich, jajowate, z zielonkawożółtą skórką. Miąższ jest mało soczysty, zielonkawokremowy. Owoce szybko przejrzewają.

Rumian żółty jest rodzimego pochodzenia byliną kłączową, uprawianą jako roślina ozdobna. Rodzaj Cota został niedawno wyodrębniony z rodzaju rumian (Anthemis). Ozdobę stanowią złotożółte koszyczki kwiatowe o średnicy do 4 cm. Kiedyś roślina była uprawiana dla żółtego barwnika. Nadaje się na kwiat cięty.

Łopian mniejszy jest dwuletnią rośliną rodzimego pochodzenia. W drugim roku z rozety liści wyrasta wysoka łodyga kwiatowa. Polska nazwa gatunkowa odnosi się nie tyle do wzrostu całej rośliny, co do wielkości koszyczków kwiatowych. Kwiatostany łopianu większego są mianowicie dwa razy większe. Roślina posiada ciekawy wygląd, a na dodatek zapewnia pokarm owadom i ptakom.

Róża jabłkowa jest dziką różą zadomowioną w Europie aż po Bliski Wschód. Duże, mięsiste owoce tej róży, podobne do jabłek, były od dawna cenione i krzew szybko trafił do ogrodów. Ozdobę stanowią pięciopłatkowe, ciemnoróżowe kwiaty. Róża jabłkowa ma charakterystyczne, owłosione z obu stron liście, stąd jej epitet gatunkowy villosa = "owłosiona, kudłata".

Niezapominajka piaskowa jest rośliną jednoroczną rodzimego pochodzenia. Drobne, niebieskie kwiaty są zebrane w sierpik. Rośnie w miejscach suchych i piaszczystych. Ma płaski, rozgałęziony pokrój, dorasta do 5-20 cm wysokości.

Irga Francheta, nazwana tak na cześć francuskiego botanika Adriena René Francheta, jest niewysokim, rozłożystym krzewem o wzniesionych i przewisajacych pędach. Ozdobę stanowią szarozielone, błyszczące liście, różowe kwiaty, a potem jajowate, pomarańczowe owoce. W naszych warunkach mało odporny na mróz.

Bodziszek popielaty jest niską byliną kłączową tworzącą kępki. Ozdobę tworzą niebieskozielone, okrągławe liście. tworzące różyczkę, oraz piękne, jasnofioletowe kwiaty z fioletowym żyłkowaniem. Nadaje się do ogrodów skalnych lub jako roślina okrywowa. Jest uprawiany w ogrodach od około 200 lat.