Rośliny na słoneczne stanowisko

Starzec Rowleya jest sukulentem o bardzo oryginalnych liściach. Epitet gatunkowy upamiętnia brytyjskiego znawcę sukulentów Gordona Rowleya. Gromadzące wodę liście mają kształt ziaren grochu i są rozmieszczone gęsto na cienkim pędzie niczym sznur zielonych pereł.

Starzec popielny jest zimozielonym półkrzewem z rejonu Morza Śródziemnego. W naszych warunkach jest uprawiany najczęściej jako roślina ozdobna jednoroczna. Możliwe jest jednak przechowanie starca popielnego w chłodnym i jasnym pomieszczeniu, aby wiosną mógł nadal się rozwijać zgodnie ze swoją naturą.

Rokitnik zwyczajny przywędrował do nas prawdopodobnie z centralnej Azji po okresie zlodowacenia. Był pewnie pierwszym krzewem, który zasiedlał ogromne, puste, piaszczyste obszary. Przyzwyczaił się do nieograniczonej ilości światła i nie znosi żadnego ocienienia. Wyparty z czasem przez lasy, znalazł swoją niszę na nadmorskich wydmach oraz w naszych ogrodach.

Żółte albo pomarańczowe koszyczki kwiatów aksamitki wzniesionej rozwijają się niezmordowanie przez całe lato, aż do pierwszych przymrozków. Pochodząca z tropikalnych regionów Ameryki Południowej roślina nie jest odporna nawet na niewielki mróz. Kwiaty aksamitki wzniesionej rozjaśniają rabaty i balkony, a bywają też stosowane jako ozdoba i dodatek do sałatek.

Tamaryszek czteropręcikowy przemienia się w okresie kwitnienia w zwiewną, różową chmurę kwiatów. Chociaż pochodzi z obszarów śródziemnomorskich, wykazuje dużą odporność na mróz i dobrze regeneruje uszkodzenia. Jest bardzo odporny na zasolenie, może rosnąć w rejonach nadmorskich.

Goździk siny jest rodzimą byliną o szarozielonych pędach i różowych kwiatach, tworzącą gęste, poduszkowate kępy. Nazwa gatunkowa gratianopolitanus pochodzi od nazwy miasta Grenoble, które w czasach rzymskich nazywało się Gratianopolis. Jest uprawiany w wielu odmianach jako roślina ozdobna.

Czereśnia 'Regina' jest niemiecką odmianą, która od lat cieszy się wielką popularnością. Owoce są bardzo duże, sercowate, ciemnoczerwone. Dojrzewają dość późno, są smaczne i soczyste. Duże, pachnące kwiaty stanowią wiosenną ozdobę ogrodu.

Sosna karłowa jest wolno rosnącym krzewem iglastym z igłami zebranymi po 5 na krótkopędzie. Ma pokrój kosodrzewiny. Jest odporna na mróz i wykazuje niskie wymagania siedliskowe. Do wzrostu potrzebuje stanowiska w pełnym słońcu.

Irga Dammera jest zimozielonym krzewem pochodzącym ze środkowych Chin. Nazwa gatunkowa upamiętnia niemieckiego botanika Carla Dammera. Należy do najniższych irg, tworzy ścielące się po ziemi kobierce, które zachowują atrakcyjny wygląd przez cały rok.

Bodziszek czerwony jest kłączową byliną rodzimego pochodzenia. W naturalnym środowisku zasiedla brzegi lasów i zarośli. W ogrodach jest uprawiany jako roślina ozdobna do tworzenia barwnych grup, obwódek albo okrywy skarp.

Gryka zwyczajna ma swoją ojczyznę w Indiach, Chinach i Nepalu, gdzie była uprawiana już przed tysiącami lat. Należy do grupy tak zwanych zbóż rzekomych. Te rośliny wytwarzają nasiona podobne do ziaren zbóż, ale nie są jak one trawami. Gryka jest cenną rośliną miododajną i leczniczą.

Naturalny wdzięk i subtelna uroda krwiściągu lekarskiego sprawiają, że roślina coraz częściej znajduje miejsce na ogrodowych rabatach. Jako gatunek rodzimy wykazuje pełną mrozoodporność i przystosowanie do naszych warunków klimatycznych. Nazwa rodzajowa botaniczna pochodzi od łacińskich słów „sangus” =„krew” i „sorbere” =„wsysanie”.

Skalnica Arendsa nie jest gatunkiem botanicznym, ale mieszańcem różnych gatunków skalnic. Ta poduszkowata bylina, idealna do ogrodów skalnych i alpejskich, została po raz pierwszy wyhodowana przez niemieckiego ogrodnika Georga Arendsa. Najczęstszymi roślinami macierzystymi są Saxifraga rosacea i Saxifraga hypnoides.

Nachyłek wielkokwiatowy jest krótkowieczną byliną z prerii Ameryki Północnej. Przyzwyczajony do słonecznych i suchych stanowisk, należy do roślin ozdobnych o małych wymaganiach. Jego słonecznie żółte kwiaty rozświetlają rabaty przez całe lato.

Uprawiany w Indiach już przed tysiącami lat ogórek siewny rozprzestrzenił się we wszystkich strefach klimatycznych. Forma botaniczna ogórka jest jednopienna, to znaczy, na jednej roślinie rozwijają się kwiaty męskie i żeńskie. Nowoczesne, wydajne odmiany tworzą tylko kwiaty żeńskie, z których rozwijają się owoce bez zapylenia, partenokarpiczne.

Pochodząca z gór Ałtaju bergenia sercowata jest byliną o dużych liściach, które są odporne na mróz. Wiosenną ozdobę tworzą masywne kwiatostany z licznymi fioletoworóżowymi kwiatami. Nazwa rodzajowa rośliny upamiętnia niemieckiego botanika Karla von Bergen'a. Bergenia sercowata jest uprawiana w ogrodach od końca XVIII wieku.

Juka rostrata jest rośliną o eleganckim wyglądzie, która nie boi się ani suszy, ani mrozu (przynajmniej do -20 stopni). Przypomina wyglądem niewielką palmę, ale z tą rodziną nie ma nic wspólnego. Uprawiana na całym świecie jako roślina ozdobna, uchodzi za najbardziej dekoracyjny gatunek jukię.

Szałwia hiszpańska jest jednoroczną rośliną, która była uprawiana przez rdzennych mieszkańców dzisiejszego Meksyku już kilka tysięcy lat temu. Nazwę gatunkową nadał błędnie Linneusz, ponieważ sprowadzana z Meksyku roślina była uprawiana również w Hiszpanii. Nasiona szałwii hiszpańskiej mogą być użyte do celów spożywczych.

Pokrzywa indyjska jest tropikalną byliną, stosowaną od tysięcy lat w tradycyjnej medycynie hinduskiej. Omszone, zielone listki oraz piękne fioletowe kwiaty tej rośliny mogą stanowić ozdobę każdego ogrodu. Ze względu na wrażliwość na mróz, dobrze jest uprawiać pokrzywę indyjską w donicach i pojemnikach. w których można ją przezimować.

Aksamitka rozpierzchła jest pochodzącą z Meksyku jednoroczną rośliną kwiatową. Szczególny efekt dekoracyjny nadaje roślinie obfite i długie kwitnienie. Kwiaty w jaskrawych kolorach od żółtego i pomarańczowego do purpurowego rozwijają się od czerwca do pierwszych przymrozków.

Jodła Frasera występuje naturalnie tylko na ograniczonym obszarze gór Allegheny we wschodniej części Stanów Zjednoczonych. Jest bardzo podobna do jodły balsamicznej i podobnie jak ona pełni często rolę choinki bożonarodzeniowej. Doskonale nadaje się do tworzenia kompozycji z innymi drzewami w naszych ogrodach.

Wilczomlecz okazały bywa czasem nazywany "koroną cierniową", jednak to biblijne skojarzenie jest zupełnie bezpodstawne, ponieważ ten gatunek został sprowadzony z Madagaskaru dopiero w XIX wieku. Nazwa botaniczna rośliny upamiętnia barona Pierre-Bernarda Miliusa, który dostarczył pierwsze okazy nieznanego wówczas gatunku do Francji. Ozdobę stanowią barwne przykwiatki.