Rośliny różowate

Wiśnia 'Kelleris 16' jest duńską odmianą znaną w Polsce od połowy lat 60. ubiegłego wieku. Owoce o ciemnoczerwonej skórce są średniej wielkości i dojrzewają pod koniec czerwca. Wysokiej jakości owoce są doskonałe zarówno do bezpośredniego spożycia, jak i do sporządzania przetworów.

Wiśnia 'Sabina' jest odmianą polskiego pochodzenia o wcześnie dojrzewających owocach. Są one kuliste, ciemnoczerwone i smaczne, o kwaskowatym smaku. Doskonale nadają się do spożycia na surowo i na przetwory.

Malina 'Polesie' jest polską odmianą, owocującą głównie na tegorocznych pędach. Ma duże, ciemnoczerwone, sercowate owoce, które dojrzewają na krzewach stopniowo od końca lipca aż do początku października. Owoce nadają się do mrożenia i przetwórstwa.

Laurowiśnia wschodnia 'Rotundifolia' jest odmianą hodowlaną zimozielonego krzewu, który w naszych warunkach wymaga okrywania przed mrozem. Ozdobę stanowią ciemnozielone, błyszczące z wierzchu liście, oraz grona białych, pachnących kwiatów.

Niemiecka odmiana laurowiśni wschodniej 'Otto Luyken' jest zimozielonym krzewem niewielkiej wysokości, o pędach wzniesionych skośnie do góry. Ozdobę stanowią ciemnozielone liście, podobne do laurowych oraz wiechy białych kwiatów.

Wolnorosnący krzew o efektownym zabarwieniu liści oraz licznych, bladoróżowych kwiatach o nazwie śliwa dziecięca jest amerykańskim mieszańcem popularnej ciemnolistnej odmiany Prunus cerasifera 'Pissardii' i wiśni drobnej Prunus pumila ssp. besseyi. Trochę dziwna nazwa krzewu pochodzi z języka Indian i oznacza "dziecko", stąd polski epitet taksonu.

Śliwa 'Stanley' jest amerykańską odmianą o corocznym i obfitym owocowaniu. Owoce są duże, ciemnogranatowe z niebieskofioletowym nalotem, soczyste. Doskonale nadają się do bezpośredniego spożycia albo na przetwory.

Śliwa 'Herman' jest szwedzką odmianą deserową. Owoce ma średniej wielkości o skórce fioletowoniebieskiej i zielonkawożółtym, soczystym miąższu. Doskonale nadaje się do bezpośredniego spożycia oraz na przetwory.

Róża parkowa 'Ballerina' jest odmianą wyhodowaną w 1937 roku w Wielkiej Brytanii. Ma drobne kwiaty, intensywnie różowe z białym oczkiem i żółtymi pręcikami, zebrane są w bujne kwiatostany przypominające hortensję bukietową. Jest mało wymagająca, kwitnie obficie przez cały sezon.

Tawuła szara nie jest botanicznym gatunkiem, ale mieszańcem Spiraea cana i Spiraea hypericifolia, a 'Grefsheim' to pochodząca z norweskiej szkółki odmiana z 1949 r. Krzew o malowniczo przewieszonych pędach wiosną całkowicie przykrywają śnieżnobiałe, drobne kwiaty zebrane w baldachogrona. Tawuła szara jest podobna do tawuły wczesnej (Spiraea x arguta), lecz jeszcze bardziej efektowna.

Tawuła wierzbolistna jest krzewem o małych wymaganiach glebowych, odpornym na mróz i znoszącym zacienienie. Ozdobę stanowią drobne, białe do ciemnoróżowych kwiaty zebrane w wiechy na szczytach pędów. Nadaje się na stanowiska pod koronami drzew.

Róża wielkokwiatowa 'Duchess of Cornwall' jest niemiecką odmianą o pięknych, pełnych kwiatach barwy łososiowej. W Wielkiej Brytanii nadano jej nazwę na cześć Camilli Parker Bowles z okazji jej ślubu z księciem Walii, po którym przyjęła tytuł księżnej Kornwalii.

Pięciornik biały jest kłączową byliną nieczęsto spotykaną w widnych lasach i zaroślach na terenie Polski. Tworzy niskie kępy srebrzystozielonych liści z dosyć dużymi, białymi kwiatami. Doskonale nadaje się do podsadzeń pod luźnymi koronami drzew albo w ogrodach skalnych i na rabatach.

Jabłoń kwiecista trafiła do Holandii w XIX wieku z Japonii i Korei, gdzie była już od dawna uprawiana i trudno ustalić jej naturalne pochodzenie. Prawdopodobnie jest hybrydą jabłoni jagodowej oraz jabłoni japońskiej. Ozdobę stanowią bujnie rozwijające się kwiaty oraz małe, ale jadalne owoce.

Prunus mume pochodzi z Chin, jednak w ramach przenikania się kultur, już w starożytności uprawiano to drzewo w Japonii i w Korei dla jego kwiatów i owoców. Morela japońska kwitnie w swojej ojczyźnie w najchłodniejszym czasie i dlatego w chińskiej kulturze jest wysoko ceniona jako symbol siły życiowej i przeciwstawienia się niesprzyjającym warunkom. W Polsce jest rzadko spotykana.

Bardzo stara niemiecka odmiana czereśni 'Hedelfinger Riesenkirsche' znana jest od dawna i popularna w Polsce jako czereśnia 'Hedelfińska' (nazwa pochodzi od miejsca znalezienia siewki w Hedelfingen). Odznacza się bardzo dużymi, ciemnoczerwonymi, bardzo smacznymi owocami, które dojrzewają późno, w drugiej połowie lipca.

Odmiana wiśni piłkowanej 'Amanogawa' jest niewielkim drzewem o zwarty, kolumnowym pokroju. Ozdobę stanowią półpełne różowe kwiaty oraz błyszczące, zielone liście, zmieniające jesienią kolor na żółtopomarańczowy.

Jabłoń 'Jonagold' jest amerykańską odmianą deserową, wyhodowaną w latach 40. XX wieku. Odznacza się dużymi owocami o zielonkawożółtej skórce z czerwonym rumieńcem, dojrzewającymi w październiku.

Pigwowiec pośredni jest ciernistym krzewem będącym mieszańcem pigwowca okazałego (Chaenomeles speciosa) i pigwowca japońskiego (Chaenomeles japonica). W ogrodach jest uprawiany w kilkudziesięciu odmianach, które różnią się barwą i formą kwiatów oraz siłą wzrostu. Owoce pigwowca nadają się na przetwory.

Cydonia oblonga f. maliformis, znana jako pigwa jabłkowa, jest formą o zaokrąglonych, podobnych do jabłek owocach. Inna forma o wydłużonych owocach nazywana jest pigwą jabłkową. W ogrodzie stanowi nie tylko źródło jadalnych owoców, ale również oryginalną dekorację. Jesienną ozdobę tworzą przebarwiające się na żółto liście.

Morela ’Early Orange’ jest amerykańską odmianą, rozpowszechnioną w Europie, uprawianą w Polsce już od 1920 r. Odznacza się owocami średniej wielkości z ciemnopomarańczowym rumieńcem. Aromatyczny, złocisty i średnio soczysty miąższ jest bardzo smaczny i łatwo odchodzi od pestki.

Morela ‘Harcot’ jest kanadyjską odmianą, chętnie uprawianą w Polsce ze względu na duże, pomarańczowo-czerwone owoce. Miąższ owoców jest ciemnopomarańczowy, soczysty i smaczny. Różowe, pachnące kwiaty moreli ‘Harcot’ stanowią wiosenną ozdobę ogrodu.