Rośliny o przyjemnym zapachu

Philadelphus 'Snowbelle' jest piękną i cenioną odmianą wyhodowaną w 1961 roku w Kanadzie. Odznacza się wielką obfitością kwiatów, które pojawiają się dopiero pod koniec czerwca i w lipcu. Płatki zewnętrzne są owalne, a wewnętrzne podłużne, przez co kwiaty wydają się jeszcze większe niż w rzeczywistości.

Sansewieria gwinejska 'Golden Hahnii' jest odmianą, która odznacza się bardzo dekoracyjnymi, żółto-zielonymi liśćmi. Tworzy zwarte rozety, szerokich, barwnych liści. Dodatkową atrakcję rośliny stanowią mocno pachnące, kremowobiałe kwiaty.

Lawenda francuska 'Anouk' nie jest rośliną mrozoodporną i w naszych warunkach musi być uprawiana w pojemnikach, które zimę spędzą w ciepłym pomieszczeniu. Pachnące, fioletowe kwiaty pojawiają się w maju i czerwcu, i mogą ponownie rozwijać się we wrześniu. Kwiatostan tej lawendy jest zwarty, beczułkowaty, ze skrzydlatymi przysadkami.

Abeliofyllum koreańskie 'Roseum', nazywane potocznie różową forsycją, jest odmianą endemicznego gatunku spokrewnionego z wieloma ogrodowymi krzewami, jak lilak, jaśmin albo forsycja. Jest rzadko spotykaną w uprawie, bardzo dekoracyjną rośliną o podobnych do forsycji kwiatach, ale drobniejszych, jasnoróżowych i roztaczających przyjemny zapach migdałów.

Tawuła szara nie jest botanicznym gatunkiem, ale mieszańcem Spiraea cana i Spiraea hypericifolia, a 'Grefsheim' to pochodząca z norweskiej szkółki odmiana z 1949 r. Krzew o malowniczo przewieszonych pędach wiosną całkowicie przykrywają śnieżnobiałe, drobne kwiaty zebrane w baldachogrona. Tawuła szara jest podobna do tawuły wczesnej (Spiraea x arguta), lecz jeszcze bardziej efektowna.

Tawuła wierzbolistna jest krzewem o małych wymaganiach glebowych, odpornym na mróz i znoszącym zacienienie. Ozdobę stanowią drobne, białe do ciemnoróżowych kwiaty zebrane w wiechy na szczytach pędów. Nadaje się na stanowiska pod koronami drzew.

Berberys Thunberga 'Golden Ring' jest bardzo dekoracyjną odmianą o purpurowoczerwonych liściach z wąskim złotym marginesem. Dodatkową ozdobę stanowią żółte kwiaty, a potem koralowe, długo utrzymujące się na krzewie owoce.

Róża wielkokwiatowa 'Duchess of Cornwall' jest niemiecką odmianą o pięknych, pełnych kwiatach barwy łososiowej. W Wielkiej Brytanii nadano jej nazwę na cześć Camilli Parker Bowles z okazji jej ślubu z księciem Walii, po którym przyjęła tytuł księżnej Kornwalii.

W połowie XX wieku amerykańscy hodowcy stworzyli hybrydę Magnolia liliiflora 'Nigra' x Magnolia stellata 'Rosea', krzyżując odmiany dwóch efektownych gatunków. Powstała magnolia niska i odporna na mróz, która dała całą serię odmian o nazwie "the Little Girls'. Jedną z nich jest znana i lubiana magnolia 'Susan'.

Róża 'Casanova' jest popularną odmianą róży wielkokwiatowej, wyhodowanej w 1964 roku przez irlandzkiego hodowcę. Odznacza się dużymi, pełnymi kwiatami w żółtym kolorze z miodowym albo kremowobursztynowym odcieniem. Jej kwiaty najlepiej prezentują podczas suchej pogody, ponieważ słabo znoszą przemoczenie wodą.

Kłosowiec meksykański jest kępiastą byliną o przyjemnym zapachu i długim okresie kwitnienia późnym latem. Jak większość gatunków z rodziny jasnotowatych, również ten wabi na rabatę liczne gatunki owadów. Doskonale nadaje się na większe rabaty oraz jako składnik kwietnych łąk.

Tulipan Greiga nie jest odmianą hodowlaną, jak większość uprawianych w ogrodach tulipanów, ale gatunkiem botanicznym z górskich obszarów Azji Centralnej. Wiosną rozwija ogniście czerwone, dzwonkowate kwiaty. Dostępne są również jego liczne kultywary. Nazwa gatunkowa upamiętnia Samuela Greigh'a, przewodniczącego Rosyjskiego Towarzystwa Ogrodniczego.

Tulipan ogrodowy nie jest w rzeczywistości botanicznym gatunkiem, ale grupą mieszańców różnych gatunków, powiększoną o wielką liczbę odmian. Przykładem takiej odmiany jest tulipan 'Queen of Night'. Jego ciemne, purpurowofioletowe kwiaty wyglądają w otoczeniu innych bylin na prawie czarne.

Odmiana 'Black Baccara' została wyhodowana we Francji w 2003 roku. Jej kwiaty są bardzo ciemne, granatowoczerwone i robią wrażenie aksamitnych. W zależności od oświetlenia róża może wydawać się czarna. Również w pąkach kwiatowych można dostrzec czarny kolor zmieszany z aksamitnym szkarłatem.

Odmiana 'Lady Hillingdon' z 1910 roku należy do grupy róż herbacianych, a ze względu na pokrój jest różą pnącą, czyli czepną. Istnieją różne interpretacje nazwy róży herbacianej: według jednej, sadzono te róże w Chinach przeważnie w ogrodach herbacianych, a według innej - przywieźli je do Anglii kupcy razem z herbatą. Prawdopodobne wydaje się też pochodzenie nazwy od zapachu suchych płatków różanych, przypominającego zapach herbaty.