Rośliny na nasadzenia grupowe

Wiśnia 'Groniasta z Ujfehertoi' jest średniowczesną odmianą, wyhodowaną w okolicach Ujfeherto na Węgrzech, słynących od wieków z uprawy wiśni. Owoce o wielkości podobnej do wiśni 'Łutówki' są ciemnoczerwone i błyszczące o miąższu twardym, soczystym, słodko-kwaśnym, z czerwonym sokiem. Doskonale nadają się na nalewki.

Malina ponętna jest japońskim półkrzewem, którego owoce przypominają jednocześnie maliny i truskawki, a smakują jak owoce morwy. Wbrew pozorom nie jest hybrydą, ale samodzielnym gatunkiem z rodziny różowatych. Rzadko spotykana w naszych ogrodach roślina nie jest całkowicie mrozoodporna i wymaga zimowej osłony.

Świerk kłujący 'Hoopsii' jest bardzo efektowną odmianą pochodzącego z Gór Skalistych gatunku Picea pungens. Odznacza się bardzo regularnym stożkowym pokrojem oraz srebrzystoniebieskimi, kłującymi igłami. Zaletą świerka 'Hoopsii' jest długotrwałe utrzymywanie się najniżej położonych gałęzi i piękny wygląd w eksponowanym miejscu.

Świerk pospolity 'Acrocona' jest interesującą odmianą znanego gatunku, znalezioną w 1890 roku w szwedzkim lesie. Odznacza się powolnym wzrostem i gęstym, nieregularnym pokrojem. Ozdobę stanowią licznie pojawiające się wiosną na końcach pędów różowe szyszki.

Około 50 lat temu wyhodowano w Niemczech z czarciej miotły na odmianie świerku pospolitego ‘Acrocona’ karłowatą i bardzo wolno rosnącą odmianę 'Pusch'. Ozdobę stanowią różowe, a potem czerwone szyszki, które każdego roku pojawiają się w dużych ilościach na końcach pędów.

Ostrokrzew bukszpanowy jest gęsty, zimozielonym krzewem z Dalekiego Wschodu o błyszczących, drobnych liściach podobnych do liści bukszpanu zwyczajnego. Dobrze znosi zacienienie i z powodzeniem nadaje się na niskie ogrodowe żywopłoty i obwódki w zastępstwie niszczonego przez ćmę bukszpanu. Wadą tego gatunku ostrokrzewu jest słaba odporność na mróz,

Laurowiśnia wschodnia 'Etna' jest zimozielonym krzewem o dużych, ciemnozielonych liściach. Odznacza się powolnym wzrostem, osiągając wysokość 2-3 metrów, zachowuje ciągle zwarty, gęsty pokrój. Młode, miedzianoczerwone pędy tworzą efektowny kontrast ze starszymi liśćmi krzewu.

Floks kanadyjski jest niewysoką, amerykańskiego pochodzenia byliną, która dorasta do pół metra wysokości. Ozdobę stanowią umieszczone na wierzchołkach pędów po kilka sztuk niebieskie albo fioletowoniebieskie, pachnące kwiaty. W naszych warunkach ten floks jest całkowicie odporny na mróz.

Porzeczka agrest 'Czerwony Triumf' to angielska odmiana agrestu o czerwonych owocach. Krzew odznacza się silnym wzrostem i luźnym pokrojem. Owoce są duże, czerwone, omszone, soczyste, smaczne, o kwaskowatosłodkim smaku.

Oplątwa brodaczkowa reprezentuje liczną rodzinę bromeliowatych i jest spokrewniona między innymi z guzmanią i ananasem. Jako epifit nie wytwarza własnych korzeni i nie potrzebuje podłoża, a wodę i składniki pokarmowe pobiera z powietrza. Oplątwa brodaczkowa przypomina swoim wyglądem porosty z rodzaju brodaczek.

Kocimiętka Faassena nie jest botanicznym gatunkiem, tylko hybrydą Nepeta racemosa i Nepeta nepetella, a 'Walker's Low' jedną z jej hodowlanych odmian. Odznacza się bujnym wzrostem i długim okresem kwitnienia. Jest tolerancyjna, co do gleby i wilgotności.

Sosna Thunberga jest dwuigielną sosną japońskiego pochodzenia, która do Europy trafiła dopiero w połowie XIX wieku. Szeroko rozłożyste i malowniczo poskręcane gałęzie z gęstymi pęczkami igieł na końcach pędów doskonale nadają się do prowadzenia tej sosny w formie bonsai.

Sosna czarna 'Green Tower' jest rzadko spotykaną odmianą o kolumnowym, wrzecionowatym pokroju. Długie, ciemnozielone igły są zebrane po dwie i gęsto ułożone na gałęziach. Dzięki niewielkim wymiarom sosna 'Green Tower' może być również ozdobą na balkonie lub tarasie.

Narcyz trąbkowy to cebulowa bylina pochodząca z zachodu Europy. Jest jedną z pierwszych roślin kwitnących w naszych ogrodach. Jego kwiaty są żółte i wydzielają słodki zapach. Cechą charakterystyczną tych narcyzów jest wyjątkowo okazały, przypominający trąbkę, przykoronek znajdujący się w środku kwiaty. Uprawa tych roślin nie jest trudna. Wymagają jedynie przepuszczalnego i lekko wilgotnego podłoża oraz dostępu do światła słonecznego. Narcyzy świetnie wyglądają w grupowych nasadzeniach w przydomowych ogrodach, przy ścieżkach, chodnikach, a także pod drzewami, gdzie tworzą aspekt wiosenny.

Sosna Banksa jest północnoamerykańskim gatunkiem, tworzącym na północy kontynentu zwarte drzewostany na ubogich i piaszczystych glebach. Ze względu na niskie wymagania sosna Banksa była sadzona również w polskich lasach, jednak nie spełniła oczekiwań, ponieważ wzrostem i jakością drewna wyraźnie ustępuje sośnie zwyczajnej. Epitet gatunkowy upamiętnia brytyjskiego przyrodnika Josepha Banks'a.

Powojnik wielkokwiatowy 'Jan Paweł II' został wyhodowany w Polsce w 1979 roku przez jezuitę Stefana Franczaka. Odmiana wyróżnia się dużymi alabastrowobiałymi kwiatami z jasnoróżową pręgą, która pojawia się na płatkach pod koniec lata.

Powojnik alpejski jest gatunkiem występującym w górach Azji i Europy, również w Polsce. Ma dużą odporność i niewielkie wymagania, najlepiej rośnie w miejscach półcienistych. Ozdobę stanowią fioletowoniebieskie, dzwonkowate kwiaty, które rozwijają się wiosną na zeszłorocznych pędach.

Szafirek drobnokwiatowy ma swoją pierwotną ojczyznę rozciągającą się od Francji po Ukrainę, gdzie rośnie na górskich łąkach i w dąbrowach. Jego intensywnie szafirowoniebieskie kwiaty tworzą wiosną całe dywany i dostarczają owadom pierwszego pokarmu.

Diksonia antarktyczna należy do paproci drzewiastych, które pojawiły się przed milionami lat w okresie karbonu i permu, i przetrwały w lasach tropikalnych do naszych czasów. Pień paproci jest pionowo rosnącym kłączem. Nazwa gatunkowa rośliny upamiętnia szkockiego botanika Jamesa Dickson'a.

Paprotka zwyczajna jest gatunkiem zimozielonej paproci rodzimego pochodzenia. Rozrasta się za pomocą pełzających kłączy. Jest jedną z nielicznych krajowych roślin, która bywa czasem przygodnym epifitem, to znaczy potrafi wyrosnąć na drzewie pod warunkiem, że zbierze się tam pewna ilość materii organicznej.

Mirabelka jest podgatunkiem śliwy domowej, uprawianej w Chinach już w III wieku p.n.e. Przez Persję i Azję Mniejszą trafiła nad Morze Śródziemne, gdzie była ceniona już w starożytności. Złotożółte owoce śliwy mirabelki są niewielkie, ale słodkie, smaczne i łatwo oddzielają się od pestek. Mirabelka jest często mylona z ałyczą (śliwą wiśniową).

Śliwa domowa 'Opal' jest wyhodowaną w Szwecji wczesną odmianą szybko rosnącą i plenną. Niewielkie owoce są żółte z różowofioletowym rumieńcem, o miąższu smacznym, soczystym i łatwo oddzielającym się od pestki. Nadaje się do bezpośredniego spożycia oraz na przetwory.