Rośliny na nasadzenia grupowe

Trzcinnik piaskowy jest rodzimym gatunkiem trawy o niewielkich wymaganiach siedliskowych. W uprawach leśnych stanowi uciążliwą konkurencję dla młodych drzew, natomiast w ogrodzie wysokie kępy trzcinnika z pióropuszami kwiatów nadają rabatom lekkości. Nazwa rodzajowa pochodzi od greckiego słowa kalamagrostis = "trawa trzcinowa".

Przyostnia włosowata tworzy gęste kępy z cienkich, rurkowatych liści, a latem i jesienią zwraca na siebie w ogrodzie uwagę niezwykle efektownymi wiechami kwiatów. W okresie kwitnienia mają one charakterystyczny fioletoworóżowy kolor i tworzą nad kępami trawy zwiewną, różową mgiełkę. Nazwa rodzajowa upamiętnia niemieckiego botanika Ernsta Mühlenberg'a.

Pilea Cadiera, nazwana tak na cześć francuskiego misjonarza, autora wielu prac o Wietnamie, Léopolda Michela Cadière, jest w naszych warunkach efektowną i popularną rośliną doniczkową. Jej ozdobę stanowią pięknie ubarwione, wzorzyste liście, a srebrzysty kolor ornamentu może się kojarzyć z kolorem aluminium.

Sosna oścista jest pięcioigielną sosną z Gór Skalistych o bardzo powolnym wzroście. Krótkie, ciemnozielone igły są gęsto ułożone i mają na sobie widoczne kłaczki żywicy, przypominające mszyce wełniste. Ze względu na małe wymagania siedliskowe oraz całkowitą mrozoodporność, sosna oścista doskonale nadaje się do małych przydomowych ogrodów.

Dereń 'Flaviramea' jest odmianą hodowlaną derenia rozłogowego szczególnie odpowiednią na wilgotne miejsca w ogrodzie, ponieważ lubi takie stanowiska i znosi nawet czasowe zalewanie. Pod koniec zimy i na przedwiośniu efektowną ozdobę krzewu stanowią jaskrawo zielone lub zielonożółte pędy i gałązki.

Wilec trójbarwny jest meksykańskim pnączem jednorocznym o efektownych, lejkowatych kwiatach. W porównaniu z podobnym do niego wilcem purpurowym ten gatunek ma większe kwiaty, które dłużej pozostają otwarte, a poza tym nieowłosione pędy i pąki. Nazwa gatunkowa nawiązuje do kolorów kwiatów, które rozwijając się, wyglądają na różowe, a potem przebarwiają się na piękny błękit z białym wnętrzem lejka.

Odkryty w Kaliforni dopiero w połowie XIX wieku mamutowiec olbrzymi wyrasta w swojej ojczyźnie na jedno z największych drzew iglastych na świecie, osiągając do 100 m wysokości. Posiada bardzo prosty pień, niezwykle regularną koronę w formie stożka i szarozielone, szydlaste igły. W ogrodzie może być efektownym soliterem.

Turzyca włosista jest gęstokępkową byliną pochodzącą z Nowej Zelandii. Ozdobę rośliny stanowią długie, bardzo wąskie liście, które pozostają dekoracyjne przez cały rok. Turzyca jest łatwa w uprawie i może rosnąć zarówno na rabacie, jak i w pojemniku na tarasie lub balkonie.

Modrzew polski, często uważany za odrębny gatunek, obecnie uznawany jest za podgatunek modrzewia europejskiego. Jest bardzo podobny do modrzewia europejskiego, a różni się głównie wielkością i kształtem szyszek (ma mniejsze szyszki i bardziej kuliste), mniejszymi wymaganiami siedliskowymi oraz znoszeniem bocznego ocienienia.

W cienistych lasach, na glebach kwaśnych i podmokłych, skrzyp leśny tworzy podziemne rozłogi, z których wyrastają miniaturowe choinki. Wiotkie, delikatne, jasnozielone, wielokrotnie rozgałęzione gałązki są ustawione poziomo i lekko wyginają się na końcach, tworząc wyraźne warstwy. Wiosną obok pędów asymilacyjnych wyrastają pędy zarodnikowe, które z czasem również rozwijają gałązki.

Platan wschodni jest śródziemnomorskim gatunkiem, wyrastającym w swojej ojczyźnie na bardzo okazałe, monumentalne drzewo do 40 m wysokości. W naszych warunkach sadzony jako drzewo dekoracyjne osiąga znacznie skromniejsze rozmiary. Razem z platanem zachodnim tworzy hybrydę znaną jako platan klonolistny.

Wilczomlecz wielki jest pędowym sukulentem, który mimo podobieństwa do kaktusów, nie jest jednak z nimi spokrewniony. Pochodzący z południowej Afryki Euphorbia ingens wygląda jak popularny wilczomlecz trójżebrowy w rozmiarze XXL. Jest odporny na upał i suszę, i nawet znosi krótkotrwale spadki temperatury do -2 st. C.

Santolina cyprysikowata jest zimozielonym półkrzewem pochodzącym z zachodniego i centralnego obszaru śródziemnomorskiego. Nazwa rodzajowa pochodzi od łacińskich słów santo = "święty" i line = "len" i wskazuje na uzdrawiające właściwości rośliny. Główną ozdobę stanowią drobne, szarozielone pędy gęsto pokryte drobnymi liśćmi.

Kordylina krzewiasta jest jednym z ponad 20 gatunków swojego rodzaju, jednak w uprawie doniczkowej oprócz niej spotyka się jeszcze kordylinę australijską. Jest słabo rozgałęzionym krzewem, który w swojej ojczyźnie dorasta do 3 m wysokości, a w uprawie doniczkowej zwykle 1-2 m. Ozdobę stanowią pasiaste liście, szczególnie kolorowe u odmian hodowlanych.

Polyscias krzewiasty, nazywany aralią Ming, chociaż nie należy do tego rodzaju botanicznego, jest pochodzącym z Indii wiecznie zielonym krzewem. W krajach azjatyckich jest rośliną leczniczą i przyprawową, u nas uprawiany w doniczkach ze względu na bardzo dekoracyjne liście.

Brzoza nadrzeczna jest północnoamerykańskim drzewem rosnącym na brzegach rzek i innych mokrych miejscach. Stanowi ogrodową atrakcję dzięki wielopniowej formie wzrostu i efektownej korze o zmiennej barwie od kremowej, przez rdzawą, aż do niemal czarnej i łuszczącej się płatami.

Kotewka orzech wodny jest rośliną wodną korzeniącą się na dnie zbiorników. W Europie owoce kotewki były wykorzystywane jako pokarm dla ludzi i zwierząt domowych, jednak w ciągu kilku wieków naturalne stanowiska rośliny wyginęły, a gatunek należy obecnie do rzadko spotykanych.

Klon 'Drummondii' jest starą odmianą klonu zwyczajnego wprowadzoną do handlu pod koniec XIX wieku. Szczególną ozdobę tego niedużego drzewa stanowią barwne liście, które rozwijając się są różowe, później stają się jasnozielone i mają na brzegu szeroką, nieregularną, kremową obwódkę. Wczesną wiosną wspaniały efekt dają bardzo liczne baldachogrona drobnych, żółtych kwiatów.

Nazwa rodzajowa tego południowoamerykańskiego kaktusa pochodzi od greckich słów echinos = "jeż" i opsis = "wygląd", natomiast epitet gatunkowy upamiętnia francuskiego botanika J. B. Eyriès'a. Echinopsis Eyriesa jest rośliną mało wymagającą o dużych, białych lub jasnoróżowych kwiatach.

Peruwiański kaktus o skomplikowanej nazwie Austrocylindropuntia subulata stanie się może bardziej przyjazny, jeśli wyjaśni się jej znaczenie. Nazwa rodzajowa pochodzi od łacińskiego słowa auster = "południe" i nazwy rodzajowej rośliny Cylindropuntia, do której niektóre gatunki są podobne, a epitet gatunkowy wskazuje na szydlastą formę szczątkowych liści kaktusa. Tworzy krzaczastą formę, na szczytach pędów rozwija duże, czerwone kwiaty.

Jabłoń 'Szampion' ('Šampion') jest odmianą wyhodowaną w 1970 roku w Czechach i błędnie bywa często nazywana z angielska 'Champion'. Owoce tej odmiany są duże, żółte z karminowoczerwonym rumieńcem. Miąższ jabłek 'Szampion' jest soczysty, słodki i aromatyczny.

Wyczyniec łąkowy jest rodzimego pochodzenia luźnokępową trawą, rosnącą na żyznych i wilgotnych łąkach. W ogrodzie może być dekoracyjną rośliną w pobliżu zbiorników wodnych i na wilgotnych powierzchniach. Istnieją kultywary tej trawy o liściach paskowanych.