Rośliny na żywopłot

'Ani' jest węgierską odmianą laurowiśni wschodniej wyhodowanej przez dr J. Miklos'a na potrzeby klimatu Europy Środkowo-Wschodniej. Dobrze znosi mróz i jest odporna na upały i susze. Bywa nazywana "czerwoną", ponieważ jej nowe liście rozwijają się wiosną w kolorze czerwonobrązowym. W maju i czerwcu rozwija kremowobiałe kwiaty zebrane w grona.

Berberys 'Orange Ice' jest polską odmianą berberysu Thunberga o zwartym, kolumnowym pokroju i powolnym wzroście. Pomarańczowomiedziane liście krzewu jesienią przebarwiają się w intensywnych odcieniach czerwieni i pomarańczu. Ozdobę stanowią też drobne, czerwone owoce dojrzewające we wrześniu.

Ostrokrzew Meservy jest hybrydą japońskiego ostrokrzewu pomarszczonego z europejskim ostrokrzewem kolczatym, którą udało się wyhodować ogrodniczce-amatorce Kathleen Kellogg Meserve z Long Island. Jest zimozielony i dobrze znosi warunki zimowe w Polsce. Występuje w licznych odmianach.

Sprowadzona z Ameryki Północnej porzeczka krwistoczerwona jest już od dwóch wieków uprawiana w Europie jako roślina ozdobna. Główną jej atrakcję stanowią ciemnoczerwone kwiaty, rozwijające się wiosną. Niebieskoczarne owoce porzeczki krwistej są kwaśne i niesmaczne.

Oliwnik baldaszkowaty jest rozłożystym krzewem Dalekiego Wschodu, mało wymagającym i odpornym na mróz. Jego ozdobę stanowią szarozielone liście, przyjemnie pachnące kwiaty, jak również dojrzewające we wrześniu czerwone owoce. Kuliste pestkowce oliwnika są soczyste, bardzo smaczne i nadają się zarówno na przetwory, jak i do spożycia na surowo.

Tawlina jarzębolistna to silnie rozrastający się krzew pochodzący z północno-wschodniej Azji, u nas sadzony jako roślina ogrodowa już od połowy XVIII wieku. Główną ozdobą tawliny jarzębolistnej są białe kwiaty zebrane w wydłużone wiechy na końcach pędów. Zmienność kolorów wykazują liście krzewu: rozwijające się są różowopomarańczowe, później jasnozielone, a jesienią przebarwiają się na odcienie żółci.

Świerk biały tworzy regularną, stożkową koronę i pokrojem przypomina świerk kłujący. Igły ma sinozielone z woskowym nalotem. Poza formą botaniczną występuje wiele odmian hodowlanych, które są rozmnażane przez szczepienie. Jest odporny na mróz, suszę i wiatry. W swojej ojczyźnie tworzy lasy, u nas natomiast nadaje się doskonale do kompozycji ogrodowych.

Żylistek wysmukły jest niewielkim krzewem dalekowschodniego pochodzenia, który w okresie kwitnienia stanowi atrakcję każdego ogrodu. W maju rozwija kwiatostany białych, pachnących kwiatów. Nadaje się szczególnie do małych ogrodów.

Złotokap pospolity oczarowuje wiosną bogactwem długich gron złocistożółtych kwiatów. Rośnie jako duży krzew, a czasem jako niewysokie drzewo. Jedyną wadą jest zawartość silnie trujących alkaloidów we wszystkich częściach rośliny.

Buk pospolity 'Purpurea Tricolor' jest odmianą o efektownym zabarwieniu liści. W ciągu sezonu zmieniają wielokrotnie kolor od różowego wiosną przez brunatnozielony do żółtego i brązowego jesienią. Po opadnięciu liści ozdobę stanowi gładki, szary pień drzewa. Doskonale nadaj się do tworzenia kompozycji kolorystycznych w dużym ogrodzie.

Pęcherznica kalinolistna 'Diabolo', nazywana też czerwoną pęcherznicą, jest bardzo dekoracyjną odmianą o fascynujących kolorach liści. Są one ciemnoczerwone z metalicznym połyskiem, jesienią czerwonobrązowe, a starsze liście, szczególnie w cieniu, mają kolor zielonobrązowy. Z liśćmi efektownie kontrastują kremowobiałe, półkuliste kwiatostany.

Kalina hordowina jest dekoracyjnym krzewem, zadomowionym u nas od dawna. Jej ozdobę stanowią najpierw ciemnozielone, pomarszczone liście, potem duże, białe kwiatostany i wreszcie czerwone, zmieniające barwę na czarne, owoce. Jesienią atrakcyjne bywa czerwonobrązowe zabarwienie liści.

Wiąz polny jest nizinnym gatunkiem występującym na całym terenie Polski. Wyrasta na okazałe drzewo, tworząc liczne odrosty od korzeni i pnia. Ozdobę stanowią asymetryczne w nasadzie liście, które długo pozostają zielone i późno opadają.

Odmianę hortensji bukietowej 'Little Lime' można byłoby nazwać mniejszą siostrą hortensji 'Limelight'. Przez całe lato prezentuje swoje piękne kwiatostany w orzeźwiającej limonkowej zieleni i bieli, które jesienią przebarwią się w delikatny róż. Ze względu na swoje niewielkie rozmiary doskonale nadaje się do uprawy w małych ogrodach oraz w pojemnikach.

Odmiana 'Admiration' popularnego berberysu Thunbrga odznacza się niewielkim wzrostem i zwartym półkulistym pokrojem. Liście krzewu są intensywnie bordowoczerwone, żółtozielono obrzeżone. Dzięki czerwonym liściom doskonale nadaje się do tworzenia w ogrodzie barwnych akcentów albo kompozycji z innymi krzewami. Odmianę wyhodowano w Litomyślu w Czechach.

Lilia tygrysia należy do roślin cebulowych uprawianych w Chinach od wieków, a uroda jej oryginalnych kwiatów jest ponadczasowa. W Azji cebule lilii tygrysiej są używane co celów spożywczych i leczniczych. Ze względu na znaczną wysokość pędów kwiatowych, lilie tygrysie doskonale nadają się na tło dla niższych bylin oraz do tworzenia ogrodowych kompozycji.

Oczar pośredni jest hybrydą dwóch wschodnioazjatyckich gatunków Hamamelis mollis (oczar chiński) oraz Hamamelis japonica (oczar japoński). Żółte kwiaty o frędzelkowatych płatkach rozwijają się bardzo wcześnie, przed rozwojem liści. Krzew o zwartym pokroju dorasta do wysokości 3-4 m.

Porzeczka alpejska jest krzewem występującym naturalnie nie tylko w Alpach, ale również w innych regionach Europy. Jest ceniona w ogrodach za swój gęsty, zaokrąglony pokrój, zielonożółte grona kwiatów rozwijające się w maju i czerwone, kuliste owoce. Porzeczka alpejska jest odporna na mróz, suszę i zacienienie.

Dereń rozłogowy jest północnoamerykańskim kuzynem derenia białego, do którego jest bardzo podobny. Rozłogi sugerowane przez epitet gatunkowy są w rzeczywistości płożącymi się i ukorzeniającymi pędami krzewu. W uprawie ogrodowej spotyka się odmiany derenia płożącego różniące się barwą liści i młodych pędów.

Pochodząca z Chin pięknotka Bodiniera posiada oryginalną ozdobę w postaci niezliczonej liczby kulistych owoców czerwonofioletowej barwy. Zebrane w grona pozostają długo po opadnięciu liści. Epitet gatunkowy upamiętnia francuskiego botanika Émile-Marie Bodinier'a, który w XIX wieku badał roślinność Chin.

Orszelina olcholistna pochodzi z wilgotnych lasów Ameryki Północnej, gdzie rośnie od Maine do Florydy. Ozdobę krzewu stanowią okazałe grona białych kwiatów, słodki zapach, zwarty pokrój oraz jaskrawe kolory jesiennych liści. Nazwa rodzajowa i gatunkowa rośliny nawiązuje do olchy, z którą łączy orszelinę tylko podobieństwo liści. Poza formą botaniczną istnieją odmiany o kwiatach różowych i czerwonych.

Wończa różnolistna jest zimozielonym krzewem o wonnych kwiatach, a jej ojczyzną są centralne i południowe wyspy Japonii oraz Tajwan. Przypomina ostrokrzew kolczasty i była nawet początkowo opisana jako Ilex heterophylla, zanim trafiła do rodzaju Osmanthus. Oba krzewy bez kwiatów można łatwo rozróżnić po układzie liści: naprzeciwległym u osmantusa i naprzemianległym u ostrokrzewu.