Byliny ozdobne

Funkia 'White Feather' jest odmianą z grupy funkii falistej o niewielkich rozmiarach. Odznacza się niezwykłą barwą liści, które młode są jednolicie białe lub kremowe, a z czasem zielenieją. Biała funkia stanowi oryginalną ozdobę rabaty i ogrodu.

Irezyna Herbsta jest krótkowieczną byliną z tropów Brazylii, która w naszych warunkach zimuje w pomieszczeniu albo jest uprawiana jako kwiat sezonowy. Oryginalną ozdobę rośliny stanowią ciemnopurpurowe liście wybarwione pięknie w pełnym słońcu.

Malwa 'Nigra' jest odmianą malwy różowej (malwy ogrodowej) o rzadko spotykanym korze kwiatów. Są one ciemnofioletowe, prawie czarne i efektownie kontrastują z innymi kwitnącymi bylinami. Malwa jest uprawiana od kilku wieków, szczególną popularnością cieszyła się zawsze w ogrodach w stylu wiejskim.

Dzwonek Poszarskiego jest endemicznym gatunkiem występującym w bałkańskiej krainie Dalmacji. Po raz pierwszy został opisany na Początku XX wieku i nazwany na cześć niemieckiego botanika Gustava Adolfa Poscharsky'ego. Ozdobę stanowią gwiazdkowate, fioletowoniebieskie kwiaty.

Akant miękki jest byliną z rejonu śródziemnomorskiego, której bardzo dekoracyjne, głęboko wcinane liście już w starożytności zwracały uwagę swoim pięknem - ich motyw wykorzystano w kolumnie korynckiej. Oryginalną ozdobę stanowią białe kwiaty z purpuroworóżowymi przykwiatkami zebrane w długie, kłosowate kwiatostany, a potem torebki nasion.

Pachnąca cytryną północnoamerykańska pysznogłówka szkarłatna jest uprawiana w europejskich ogrodach od połowy XVIII wieku. Purpurowe kwiaty, ustawione w piętrowe kwiatostany, są jeszcze otoczone czerwonymi podsadkami. Oprócz formy botanicznej spotyka się w ogrodach kultywary i hybrydy pysznogłówki.

Przypominający mocno wyrośniętą stokrotkę w rozmiarze XXL jastrun właściwy, nazywany margerytką, jest byliną rodzimego pochodzenia. Rośnie dziko na suchych łąkach i skrajach lasów, jest też sadzony w ogrodach jako roślina ozdobna. Jastrun właściwy nie ma specjalnych wymagań, jest odporny na mróz i suszę. Doskonale czuje się na rabacie w towarzystwie ostróżek, maków i krwawników.

Przetacznik leśny jest rodzimego pochodzenia byliną spotykaną często w suchych lasach i na pastwiskach. Epitet gatunkowy officinalis wskazuje na stosowanie rośliny do celów leczniczych w medycynie ludowej. W ogrodzie ozdobę stanowią fioletowoniebieskie, gęste grona kwiatów.

Skrzyp błotny jest rodzimym gatunkiem występującym często na mokrych łąkach i w olszynach. Kłosy zarodnionośne, których nie należy mylić z kwiatami innych roślin, pojawiają się w czerwcu i lipcu. Skrzyp błotny nadaje się doskonale na bagniste rabaty albo błotniste brzegi ogrodowych akwenów.

Skrzyp olbrzymi jest najbardziej okazałym skrzypem w naszej strefie klimatycznej, jego pędy dorastają do 150-200 cm. Lubi podmokłe siedliska, wilgotne zarośla, łęgi i źródliska, na co wskazuje epitet gatunkowy pochodzący od greckiego telmatos = "bagno, woda stojąca". Może być dekoracją brzegu ogrodowej sadzawki albo oryginalną ozdobą mieszkania. W przeciwieństwie do trującego skrzypu błotnego jest rośliną leczniczą i jadalną.

Chaber górski jest byliną rozłogową, która z łąk, lasów i zarośli w górach Europy trafia do ogrodów już w XVI wieku. Tworzy kępy z efektownymi, dosyć dużymi koszyczkami kwiatowymi w kolorze fioletowoniebieskim z czerwonopurpurowym centrum. Istnieją odmiany ogrodowe różniące się kolorem kwiatów lub liści.

Żurawka amerykańska jest północnoamerykańską byliną o dekoracyjnych liściach. Dzięki odporności na mróz stanowi efektowną ozdobę ogrodu przez cały sezon. W maju i czerwcu rozwija drobne, białe kwiaty zebrane w zwiewne, wiechowate kwiatostany. Żurawka amerykańska jest też jednym z gatunków rodzicielskich licznych mieszańców i kultywarów.

Żurawkę drobnokwiatową przywiózł do Europy na początku XIX wieku szkocki botanik David Douglas. Czysty gatunek botaniczny rzadko bywa spotykany w ogrodach, ale jest za to rośliną macierzystą wielu hybryd i kultywarów. Czasem niezwykły okaz powstaje przez przypadek, jak sadzonka żurawki drobnokwiatowej z ciemnymi, czerwonobrązowymi liśćmi w słynnych Królewskich Ogrodach Botanicznych w Kew. Nazwano ją Heuchera micrantha ‘Palace Purple’.

Sasanka alpejska jest gatunkiem typowo górskim, występującym również w Polsce. Z każdej jedwabiście owłosionej łodygi wyrasta na szczycie jeden kwiat śnieżnobiałego koloru. Ozdobne są również charakterystyczne puszyste kulki owocostanów sasanki.

Trzykrotka Andersona (Tradescantia ×andersoniana) jest mieszańcem międzygatunkowym T. ohiensis, T. subaspera i T. virginiana. Główną ozdobę rośliny stanowią oryginalne, trzypłatkowe kwiaty, które w zależności od odmiany mogą być koloru niebieskiego, różowego, czerwonego albo białego. Zaletą trzykrotki Andersona jest jej dobra mrozoodporność.

Niezapominajka błotna jest krajową byliną, rosnącą nad brzegami wód i na mokrych łąkach. Jej subtelne kwiatki w kolorze pogodnego nieba mogą stanowić ozdobę sadzawki albo oczka wodnego w każdym ogrodzie. Nadaje się do obsadzenia strefy brzegowej akwenu albo podmokłej, bagnistej rabaty.

Funkia sina ze swoimi liśćmi w niebieskozielonym kolorze należy do najbardziej dekoracyjnych roślin. Z wdziękiem i elegancją wypełnia zacienione miejsca w ogrodzie i na tarasie. Jej ojczyzną są skaliste lasy górskie na japońskiej wyspie Honsiu.

Pierwiosnek ząbkowany jest byliną zadomowioną w Himalajach i zachodnich Chinach, gdzie rośnie na wilgotnych, górskich łąkach. W ogrodzie tworzy bardzo dekoracyjne różyczki ząbkowanych liści, a już w marcu rozwija piękne główki kwiatów w różowopurpurowym kolorze. Odmiany hodowlane pierwiosnka ząbkowanego mają kwiaty w różnych kolorach i odcieniach.

Floks kanadyjski jest niewysoką, amerykańskiego pochodzenia byliną, która dorasta do pół metra wysokości. Ozdobę stanowią umieszczone na wierzchołkach pędów po kilka sztuk niebieskie albo fioletowoniebieskie, pachnące kwiaty. W naszych warunkach ten floks jest całkowicie odporny na mróz.

Kocimiętka Faassena nie jest botanicznym gatunkiem, tylko hybrydą Nepeta racemosa i Nepeta nepetella, a 'Walker's Low' jedną z jej hodowlanych odmian. Odznacza się bujnym wzrostem i długim okresem kwitnienia. Jest tolerancyjna, co do gleby i wilgotności.

Ostróżka wielkokwiatowa jest rzadko spotykaną w naszych ogrodach byliną ozdobną, pochodzącą ze wschodniej Syberii i przyległych rejonów Chin i Mongolii. Ozdobę stanowią duże niebieskie kwiaty zebrane w luźne wierzchotki.

Wilczomlecz mirtowaty jest byliną, której gęsto ulistnione, walcowate pędy ścielą się i unoszą, tworzą egzotyczny wygląd. Jako roślina sukulentowa jest w stanie gromadzić zapasy w wody w niezliczonych, małych liściach. Niepozorne kwiaty są otoczone charakterystycznymi podkwiatkami.