Ogród leśny

Parzydło leśne jest bardzo efektowną byliną rodzimego pochodzenia. Duże pierzaste liście i puszyste, wiechowate kwiatostany stanowią szczególną ozdobę ogrodu w miejscach zacienionych. Parzydło leśne jest rośliną dwupienną, przy czym kwiatostany żeńskie są czysto białe, a męskie kremowobiałe.

Modrzew europejski jest osobliwością pośród rosnących u nas drzew iglastych — jesienią tworzy wspaniałe przebarwienie swoich długich i miękkich igieł, które następnie są przed zimą zrzucane. Jest drzewem długowiecznym i szybko rosnącym, dorasta nawet do 50 m wysokości. Drewno modrzewia jest bardzo trwałe.

Piękne kwiaty w dzień i czarujący aromat nocą — tak prezentuje się w ogrodzie wieczornik damski. Jasnopurpurowe kwiaty pachną szczególnie intensywnie wieczorem, przypominając zapach lewkonii albo fiołków. Przynależność wieczornika do rodziny kapustowatych sprawia, że jego kwiatostany podobne są do rzepaku albo gorczycy.

Ze swoim malowniczym pokrojem i wspaniałymi szyszkami wolno rosnąca jodła koreańska jest efektowną ozdobą każdego ogrodu. Drzewo o bardzo regularnej, stożkowej koronie osiąga w naszych warunkach 8-10 m wysokości. Fioletowe, dekoracyjne szyszki pojawiają się już na 1-1,5 metrowych jodłach.

Topola czarna jest drzewem rodzimego pochodzenia, spotykanym często nie tylko w nasadzeniach przydrożnych, ale również w ogrodach. Jest gatunkiem długowiecznym o różnych cechach pokroju — o pniach prostych albo zniekształconych i koronach rozłożystych lub wąskich i gęstych.

Olsza czarna jest rodzimym drzewem liściastym o charakterystycznym pokroju, podobnym do drzew iglastych. Tworzy prosty pień, widoczny prawie od szczytu korony i odchodzące poziomo cienkie gałęzie. Do ogrodu wnosi element natury.

Rdestówka Auberta jest zdrewniałym pnączem o bardzo dużym przyroście rocznym, jest jedną z najszybciej rosnących roślin w Polsce. Ozdobę stanowią sercowate, jasnozielone liście oraz długo utrzymujące się białe, wiechowate kwiatostany. Epitet gatunkowy upamiętnia francuskiego misjonarza Georgesa Auberta, który przesłał nasiona rośliny z Tybetu do Paryża.

Brzoza pożyteczna 'Doorenbos' jest pękną odmianą, wyselekcjonowaną w Holandii. Śnieżnobiała korowina pokrywająca pień i konary daje niezwykły efekt zwłaszcza w okresie bezlistnym. Brzoza 'Doorenbos' nadaje się doskonale do roli solitera, jak i do nasadzeń grupowych.

Głóg jednoszyjkowy jest rodzimym gatunkiem, jego pięciopłatkowe kwiaty mają słupek z pojedynczą szyjką, a owoce zawsze pojedyncze nasiona. Owoce głogu są jadalne, kwiaty i owoce mają znane od dawna działanie lecznicze. Głóg jednoszyjkowy może z powodzeniem pełnić rolę dekoracyjną albo funkcję trudnego do przebycia żywopłotu.

Jarząb pospolity jest niewielkim drzewem rodzimego pochodzenia jakby stworzonym do ogrodu. Najpierw ozdobę stanowią pachnące, białe baldachogrona kwiatów, a potem czerwone korale owoców. Liście przebarwiają się jesienią na złotożółty albo żółtoczerwony kolor. Owoce nadają się do spożycia po przemrożeniu albo blanszowaniu.

Pachnące intensywnie i przyjemnie kwiaty lipy szerokolistnej sygnalizują pełnię lata. Lecznicze działanie kwiatostanów lipy jest znane od bardzo dawna. Lipa szerokolistna należy do naszych najpiękniejszych drzew liściastych, jest długowieczna i miododajna.

Macierzanka piaskowa jest bardzo niską krzewinką rodzimego pochodzenia. W naturze spotyka się ją w widnych lasach sosnowych i na wrzosowiskach. Jest nie tylko efektowną rośliną okrywową, ale też aromatycznym ziołem i przyprawą.

Bluszczyk kurdybanek jest rodzimą byliną o różnorodnym zastosowaniu. Jest rośliną ozdobną, leczniczą, przyprawową i miododajną. Epitet gatunkowy zawdzięcza podobieństwu liści do specjalnie garbowanej skóry — kurdybanu. Może być uprawiany w gruncie albo w pojemnikach.

Ciemiernik biały to wieloletnia, zimozielona roślina z rodziny jaskrowatych. W naturze występuje na skrajach lasów i łąkach w środkowej i południowej Europie. Dorasta do 40 cm wysokości. Jego nazwa łacińska nawiązuje do czarnych korzeni, natomiast polska odnosi się do białych kwiatów. Jego ozdobą są białe, duże kwiaty, które mogą pojawić się już w grudniu, przez co jest używany jako ozdoba bożonarodzeniowych stołów. Ciemiernik biały dobrze rośnie w zacienionych miejscach, w żyznym i przepuszczalnym podłożu.

Daglezja zielona należy do wyjątkowo wysokich i długowiecznych drzew iglastych. W swojej ojczyźnie osiąga wysokość ponad 100 m i wiek do 1300 lat. W naszych ogrodach jest sadzona jako drzewo ozdobne o smukłym pokroju i miękkich, pachnących igłach. Młode drzewa długo utrzymują dolne gałęzie, tworząc regularną, szerokostożkową koronę.

Ligustr jajowatolistny pochodzi z cieplejszego klimatu Japonii i nie jest całkowicie odporny na mróz. W Polsce zachowuje zimozielone liście w zachodniej części kraju. Rośnie szybko, ma gęsty pokrój i nadaje się zarówno do roli solitera, jak i do tworzenia żywopłotu.

Leszczyna pospolita jest rodzimym krzewem, który każdemu kojarzy się ze smacznymi orzechami. Krzew zakwita bardzo wcześnie, rozwijając żółte, pylące kotki męskie i mało widoczne kwiaty żeńskie z czerwonymi znamionami. Istnieją odmiany leszczyny o zwartym pokroju, odpowiednie również do małych ogrodów.

Dwuigielna sosna bośniacka została odkryta i opisana dopiero pod koniec XIX wieku. Niewielki obszar naturalnego występowania tego gatunku znajduje się na Półwyspie Bałkańskim oraz na południu Włoch. Ma niewielkie wymagania, wolno rośnie i doskonale nadaje się do uprawy w ogrodach.

Osika jest rodzimym gatunkiem topoli o małych wymaganiach i w pełni mrozoodpornym. Prawie okrągłe liście na długich i spłaszczonych ogonkach drżą przy najlżejszym wietrze, co stało się źródłem znanego powiedzenia. Pokrój drzewa, dekoracyjna barwa kory oraz pięknie przebarwiające się jesienią liście mogą uzasadniać wprowadzenie osiki do ogrodu.

Spokrewniony blisko z naszym leśnym i rodzimym, modrzew syberyjski jest spotykany znacznie rzadziej. W naturze rośnie na terenach górzystych, w surowym i zimnym klimacie Syberii i w ciepłych warunkach traci odporność na choroby i szkodniki. Na wiosnę rozwija się zwykle dwa tygodnie wcześniej od innych gatunków, a na jesieni pierwszy zrzuca pięknie przebarwione na złoto igły.

Wiąz górski jest długowiecznym drzewem, dorastającym do 40 m wysokości. Kiedyś uważany w niektórych regionach za symbol potęgi i sprawiedliwości, dzisiaj jest ceniony za swój monumentalny wygląd. Zagrożeniem dla tego rodzimego gatunku drzewa jest choroba zwana grafiozą wiązu.

Klon polny jest mało wymagającym drzewem krajowym, odpornym na suszę, choroby i szkodniki. Mocna zieleń liści nawet w okresie suszy, ładna forma korony oraz stosunkowo niewielki i powolny wzrost czynią z tego klonu efektowne drzewo ogrodowe. Owoce klonu polnego, skrzydlaki, są ustawione po dwa w linii prostej.