Ogród orientalny

Tawuła wierzbolistna jest krzewem o małych wymaganiach glebowych, odpornym na mróz i znoszącym zacienienie. Ozdobę stanowią drobne, białe do ciemnoróżowych kwiaty zebrane w wiechy na szczytach pędów. Nadaje się na stanowiska pod koronami drzew.

Berberys Thunberga 'Golden Ring' jest bardzo dekoracyjną odmianą o purpurowoczerwonych liściach z wąskim złotym marginesem. Dodatkową ozdobę stanowią żółte kwiaty, a potem koralowe, długo utrzymujące się na krzewie owoce.

Miskant chiński 'Grosse Fontäne' jest rzadko spotykaną odmianą dekoracyjnej trawy o pięknych liściach i kwiatostanach. Długie, przewieszające się liście z białym paskiem pośrodku oraz białe kwiatostany dorastające do 2,5 m wysokości, tworzą efektowną kępę przypominającą dużą fontannę, na co wskazuje nazwa.

W połowie XX wieku amerykańscy hodowcy stworzyli hybrydę Magnolia liliiflora 'Nigra' x Magnolia stellata 'Rosea', krzyżując odmiany dwóch efektownych gatunków. Powstała magnolia niska i odporna na mróz, która dała całą serię odmian o nazwie "the Little Girls'. Jedną z nich jest znana i lubiana magnolia 'Susan'.

Różanecznik dahurski to krzew pochodzący z Mongolii i Chin. Dorasta do 2 metrów wysokości. Posiada zimozielone lub półzimozielone, skórzaste liście. Jest to wymagająca roślina, która rośnie tylko w kwaśnej, wilgotnej i przepuszczalnej glebie. Nie lubi także zbyt dużego nasłonecznienia. Jednak przy zapewnionych dobrych warunkach odwdzięczy się burzą fioletoworóżowych, okazałych kwiatów.

Różanecznik olbrzymi to dużych rozmiarów krzew dorastający do 5 metrów wysokości. Jego ozdobą są zmieniające barwę kwiaty - od różowej do białej w zależności od ich wieku. Różanecznik olbrzymi wymaga gleb przepuszczalnych, kwaśnych oraz stanowiska, na którym nie będzie wystawiony na promienie słoneczne.

Tulipan ogrodowy nie jest w rzeczywistości botanicznym gatunkiem, ale grupą mieszańców różnych gatunków, powiększoną o wielką liczbę odmian. Przykładem takiej odmiany jest tulipan 'Queen of Night'. Jego ciemne, purpurowofioletowe kwiaty wyglądają w otoczeniu innych bylin na prawie czarne.

Odmiana 'Lady Hillingdon' z 1910 roku należy do grupy róż herbacianych, a ze względu na pokrój jest różą pnącą, czyli czepną. Istnieją różne interpretacje nazwy róży herbacianej: według jednej, sadzono te róże w Chinach przeważnie w ogrodach herbacianych, a według innej - przywieźli je do Anglii kupcy razem z herbatą. Prawdopodobne wydaje się też pochodzenie nazwy od zapachu suchych płatków różanych, przypominającego zapach herbaty.

Pochodząca z Persji, dzisiejszego Iranu, parocja perska odznacza się bardzo twardym i ciężkim drewnem, tonącym w wodzie. Dekorację w ogrodzie stanowią liście, kwiaty i efektowne przebarwienie liści jesienią. Nazwa rodzajowa upamiętnia niemieckiego botanika Friedricha Parrot'a.