Ogród orientalny

W połowie XX wieku japońskiemu ogrodnikowi Toichi Itoh udało się uzyskać hybrydę piwonii drzewiastej z piwonią bylinową. Dalsze prace ogrodników amerykańskich doprowadziły do powstania całej kategorii odmian hybrydowych nazywanej "mieszańcami międzysekcyjnymi". Odmiany piwonii Itoh odznaczają się bogactwem kolorów, długim kwitnieniem i odpornością.

Magnolia Soulange'a 'Alexandrina' jest bardzo dekoracyjną odmianą, uprawianą w ogrodach już w pierwszej połowie XIX wieku. Duże, kielichowate kwiaty, są u nasady purpuroworóżowe, a na końcach białe. Rozwijają się obficie każdego roku.

Przyostnia włosowata tworzy gęste kępy z cienkich, rurkowatych liści, a latem i jesienią zwraca na siebie w ogrodzie uwagę niezwykle efektownymi wiechami kwiatów. W okresie kwitnienia mają one charakterystyczny fioletoworóżowy kolor i tworzą nad kępami trawy zwiewną, różową mgiełkę. Nazwa rodzajowa upamiętnia niemieckiego botanika Ernsta Mühlenberg'a.

Sosna oścista jest pięcioigielną sosną z Gór Skalistych o bardzo powolnym wzroście. Krótkie, ciemnozielone igły są gęsto ułożone i mają na sobie widoczne kłaczki żywicy, przypominające mszyce wełniste. Ze względu na małe wymagania siedliskowe oraz całkowitą mrozoodporność, sosna oścista doskonale nadaje się do małych przydomowych ogrodów.

Platan wschodni jest śródziemnomorskim gatunkiem, wyrastającym w swojej ojczyźnie na bardzo okazałe, monumentalne drzewo do 40 m wysokości. W naszych warunkach sadzony jako drzewo dekoracyjne osiąga znacznie skromniejsze rozmiary. Razem z platanem zachodnim tworzy hybrydę znaną jako platan klonolistny.

Liriope szafirkowata jest kłączową byliną o wąskich, ciemnozielonych liściach, tworzącą kępy podobne do kęp trawy. Najbardziej efektownie wygląda roślina późnym latem, kiedy pojawiają się jasnofioletowe, gęste kwiatostany, które przypominają nieco grona szafirków. Nazwa rodzajowa jest imieniem nimfy z greckiej mitologii, matki Narcyza.

Brzoskwinia zwyczajna pochodzi prawdopodobnie z centralnych i północnych Chin, ale już od średniowiecza była powszechnie uprawiana na całym Wschodzie i w regionie Morza Śródziemnego. W uprawie znajdują się liczne kultywary brzoskwini, zarówno owocowe, jak i ozdobne.

Surmia żółtokwiatowa jest pochodzącym z Chin niewysokim drzewem, które do każdego ogrodu wnosi element egzotyki. Ozdobę surmii stanowią zarówno duże, sercowate liście, jak i oryginalne, pachnące kwiaty zebrane w kwiatostany przypominajcie nieco kwiatostany kasztanowca. Jesienią i zimą pozostają na drzewie owoce w formie długich, prostych strąków.

Pochodzący z Dalekiego Wschodu chmiel japoński jest jednorocznym pnączem uprawianym u nas jako roślina dekoracyjna. Główną ozdobę pnącza stanowią liście; żółtozielone kwiatostany nie są zbyt efektowne. Jesienią na egzemplarzach żeńskich (chmiel jest rośliną dwupienną) pojawiają się szyszkowate owocostany.

Żywotnik zachodni 'Mirjam' jest nową, karłową odmianą, znalezioną jako mutacja popularnej odmiany 'Danica'. Odznacza się bardzo wolnym przyrostem i kulistym pokrojem, igły zmieniają kolor w zależności od pory roku: latem są złocistozielone, aby zimą przebarwić się na kontrastujący z bielą śniegu kolor pomarańczowomiedziany.

Pochodząca z Azji Południowo-Zachodniej szachownica perska jest byliną cebulową. Dzwonkowate, zebrane w grona kwiaty mają rzadko spotykany, bardzo ciemny kolor śliwkowofioletowy, który w otoczeniu innych jasnych, jaskrawych kwiatów ogrodowych wygląda niczym czarny. Zakwita wcześnie wiosną i roztacza słodkawy zapach.

Wszyscy znają zachwycające swoją urodą wiosenne magnolie, natomiast rozwijające się latem kwiaty magnolii Siebolda wciąż stanowią ogrodową ciekawostkę. Są białe, pachnące, z wyraźnym czerwonym środkiem i pojawiają się na drzewach dopiero w lecie.

Mahonia japońska jest wolno rosnącym, zimozielonym krzewem, który w Japonii jest uprawiany od dawna, a u nas również pełni rolę dekoracyjną. Oprócz liści, atrakcyjną ozdobę mahonii japońskiej stanowią siarkowożółte, pachnące kwiaty, rozwijające się bardzo wczesną wiosną, a potem ciemnofioletowe owoce.

Gorczyca czarna jest jednoroczną rośliną, uprawianą już w starożytności i cenioną za właściwości lecznicze oraz przyprawowe. Kwiaty ma niewielkie, żółte, a nasiona mogą mieć kolor ciemnobrązowy, szary lub czarny. W ogrodzie może pełnić rolę mało wymagającej rośliny ozdobnej.

Hortensja bukietowa 'Confetti' jest wyjątkową odmianą o zwartym pokroju i malowniczych kwiatostanach o przyjemnym zapachu i oryginalnym zabarwieniu. Duże, stożkowate kwiatostany są najpierw lekko kremowe, a z czasem stają się czysto białe z delikatnym różowym odcieniem.

Żywotnik zachodni 'Aureospicata' jest popularną odmianą niemieckiego pochodzenia z początku XX wieku. Wielu dendrologów uznaje go za mieszańca żywotnika zachodniego z żywotnikiem olbrzymim. Młode przyrosty mają zabarwienie złociste, co tłumaczy nazwę odmianową. Zaletą tui ‘Aureospicata’ jest odporność na mróz, może rosnąć w całym kraju.

Tawuła brzozolistna jest karłowym krzewem dalekowschodniego pochodzenia, o zwartym pokroju. Dorosłe krzewy są rozłożyste, mają większą szerokość niż wysokość. Główną ozdobę stanowią białe kwiaty zebrane w płaskie kwiatostany.

Krzewuszka 'Bristol Ruby' jest jedną z najpiękniejszych odmian krzewuszki cudownej, a wyhodowana została w połowie XX wieku w Stanach Zjednoczonych. Odznacza się intensywnie purpurową barwą kwiatów i obfitym kwitnieniem.

Wisteria macrostachya 'Blue Moon' jest odmianą glicynii amerykańskiej o mniejszym wzroście i późniejszym kwitnieniu niż odmiany azjatyckie. Dekoracyjne są nie tylko gęste, pachnące, jasnofioletowe kwiatostany, ale również pierzaste liście, tworzące piękne tło dla kwiatów.

Pluskwica prosta jest dalekowschodnią byliną z górskich łąk i zarośli. Jej długie, białe i proste niczym świece kwiatostany rozwijają się późnym latem. Doskonale nadaje się do cienistych i wilgotnych zakątków ogrodu.

Dichondra repens rośnie w Australii, Nowej Zelandii i na wyspach Oceanu Indyjskiego jako bylina, w naszych warunkach jest jednak uprawiana jako roślina jednoroczna. Ozdobę rośliny stanowią nerkowate, zielone liście oraz gwiazdkowate, zielonkawobiałe kwiatki. Może być uzupełnieniem kompozycji kwiatowych albo jednoroczną rośliną okrywową.

Grusza wierzbolistna jest wolno rosnącym, niewielkim drzewem z Bliskiego Wschodu o liściach lancetowatych, podobnych do liści wierzby białej. W ogrodzie pełni rolę rośliny ozdobnej. Owoce są małe, twarde i nie nadają się do jedzenia - jedynie potwierdzają prawdziwość powiedzenia o "gruszkach na wierzbie".