Ogród orientalny

Żywotnik olbrzymi 'Whipcord' jest nową odmianą o płaczącym pokroju, powolnym wzroście i oryginalnych pędach. Długie, sznurowate pędy opadają łukowato we wszystkich kierunkach, tworząc kopiastą koronę. Tuja 'Whipcord' prezentuje się bardzo efektownie również na balkonie lub tarasie.

Tulipany papuzie są grupą późno kwitnących odmian wielokrotnych mieszańców różnych gatunków i hybryd. Powstały przez przypadkowe mutacje tulipanów i zostały przez ogrodników wykorzystane. Ich osobliwie rozcięte, pofalowane lub zwinięte płatki przypominają kolorowe pióra papug - stąd nazwa grupy. Ich duże kwiaty bywają dwukolorowe i wzorzyste.

Kolendra siewna jest rośliną leczniczą i przyprawową znaną i cenioną już w starożytności. Znad Morza Śródziemnego rozprzestrzeniła się na całą Europę i do dzisiaj odgrywa w wielu kuchniach ważną rolę. Delikatne, pierzaste liście oraz białe lub jasnoróżowe baldachy kwiatów, stanowią też subtelną ozdobę ogrodu.

Funkia falista uważana była dawniej za gatunek pod nazwą Hosta undulata, obecnie ma status nazwy grupy odmian mieszańcowych. Blaszka liściowa z brzegiem charakterystycznie pofalowanym może być całkowicie zielona, jasno obrzeżona albo z białym środkiem.

Funkia 'White Feather' jest odmianą z grupy funkii falistej o niewielkich rozmiarach. Odznacza się niezwykłą barwą liści, które młode są jednolicie białe lub kremowe, a z czasem zielenieją. Biała funkia stanowi oryginalną ozdobę rabaty i ogrodu.

Niecierpek drobnokwiatowy, rosnący pierwotnie w centralnej Azji od Ałtaju po Hindukusz, został w XIX wieku sprowadzony do europejskich ogrodów botanicznych, skąd rozprzestrzenił się i zadomowił również w Polsce. Ozdobę stanowią szerokie liście oraz jasnożółte kwiaty z prostą ostrogą.

Niecierpek pospolity jest jedynym przedstawicielem rodzaju Impatiens, który pierwotnie występuje na terenie naszego kraju i nie jest neofitem, jak jego krewni. Nazwa rodzajowa oraz gatunkowa nawiązują do zjawiska gwałtownego pękania owoców niecierpka przy najmniejszym dotknięciu i oznaczają po łacinie "niecierpliwy, drażliwy" oraz "nie dotykaj mnie".

Sosna gęstokwiatowa pochodzi z Japonii, gdzie tworzy jednogatunkowe lasy. Ma pokrój swobodnie rosnącej naszej sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris), z szeroką, parasolowatą, luźną koroną; ma też podobną korę. Może być formowana jako bonsai.

Hortensja dębolistna 'Burgundy' została wyhodowana w Holandii pod koniec XX wieku, stanowi ozdobę ogrodu przez cały sezon. Liście podobne do dębu czerwonego przebarwiają się jesienią na wspaniały bordowy kolor. Odmiana 'Burgundy' nie jest całkiem odporna na niskie temperatury.

Hortensja bukietowa 'Magical Candle', wyhodowana w Holandii w 2007 roku, dodaje ogrodowi swoim promiennym wyglądem szczególnego uroku. Duże, szerokostożkowate wiechy kwiatów są na początku kwitnienia białozielonkawe, a w ciągu lata coraz bardziej przechodzą w intensywny róż. Ważną zaletą tej odmiany jest łatwość pielęgnacji oraz duża odporność na mróz.

Hortensja bukietowa 'Magical Moonlight' jest bardzo ciekawą odmianą z 2001 roku o dużych kwiatostanach pojawiających się na szczytach tegorocznych pędów. Czteropłatkowe kwiaty, wyłącznie płonne, są najpierw zielonkawobiałe, a z czasem stają się śnieżnobiałe. Odmiana jest odporna na mróz i może być sadzona we wszystkich rejonach kraju.

Hortensja bukietowa 'Candlelight' to nowa odmiana o niewielkiej wysokości, odpowiednia również do uprawy w pojemnikach. Spiczaste, stożkowate wiechy kwiatów są początkowo białokremowe, potem stają się jasnoróżowe u podstawy i nadal kremowe na wierzchołkach, aby ostatecznie przyjąć odcienie ciemnoróżowe. Zaletą hortensji 'Candlelight' jest długie kwitnienie i duża odporność na mróz.

Biota wschodnia, zaliczana dawniej do żywotników, różni się od przedstawicieli rodzaju Thuja charakterystycznym, wachlarzowatym ułożeniem w jednej płaszczyźnie gęsto rozgałęzionych gałązek. Latem są jasnozielone, natomiast zimą mocno brunatnieją. Duże, jajowate szyszki mają 4-8 łusek z odgiętymi, hakowatymi wyrostkami.

Żywotnikowiec japoński jest wolno rosnącym drzewem, które w naszych warunkach osiąga niewielkie rozmiary i nadaje się doskonale do małego ogrodu albo do tworzenia kompozycji w pojemnikach. Nie jest całkowicie odporny na mróz. Ozdobę stanowią szerokie, spłaszczone pędy, pokryte łuskowatymi igłami, ciemnozielone i połyskujące.

Berberys Thunberga 'Bagatelle' jest karłową odmianą o zwartym, kulistym pokroju. Ozdobę krzewu stanowią brązowoczerwone liście, przebarwiające się jesienią na kolor szkarłatny, żółte kwiaty i podłużne, czerwone owoce, długo utrzymujące się na pędach. Dodatkową zaletą jest odporność tego berberysu na wiatr i niskie temperatury.

Berberys Thunberga 'Erecta' jest odmianą o ciekawym pokroju, a jego ozdobę stanowią soczyście zielone liście, pięknie przebarwiające się jesienią oraz koralowe owoce, długo pozostające na gałązkach. Wąski początkowo krzew z wyprostowanymi pędami, z czasem rozrasta się na boki, tworząc formę odwróconego stożka. Doskonale nadaje się do tworzenia nieformowanych żywopłotów albo ogrodowych kompozycji.

Miskant 'Flamingo' jest bylinową trawą o łukowato wygiętych liściach, które jesienią przybierają barwę złocistopomarańczową. Kwiaty tworzą atrakcyjne, różowosrebrzyste, przewieszające wiechy, które stanowią ozdobę również zimą. Kwiatostany nadają się do suchych bukietów.

Miskant 'Kleine Fontäne' tworzy gęste kępy łukowato wygiętych liści z białym unerwieniem, które jesienią przybierają złocisty kolor. Początkowo czerwone, a potem blednące kwiaty, tworzą przewieszone, efektowne wiechy. Puszyste owocostany długo stanowią ozdobę ogrodu. Pokrój kępy trawy przypomina, zgodnie z nazwą, małą fontannę.

Miskant 'Strictus' przypomina odmianę 'Zebrinus', ma liście poprzecznie żółto paskowane, ale sztywne, rynienkowato zwinięte i nie przewieszone łukowato. Żółte paski pojawiają się na źdźbłach w miarę wzrostu rośliny. Czerwonawe kwiaty, zebrane w wiechę, rozwijają się we wrześniu.

Miskant olbrzymi jest prawdopodobnie naturalną hybrydą miskanta chińskiego (Miscanthus sinensis) z miskantem cukrowym (Miscanthus sacchariflorus), do Europy został przywieziony około 1935 roku jako roślina ozdobna. Nie wytwarza nasion, rozmnażany jest na drodze wegetatywnej. Należy do najbardziej okazałych traw uprawianych w Polsce.

Lilia królewska ma swoją ojczyznę w górskich regionach zachodnich Chin. Sprowadzona do Europy na początku XX wieku szybko zyskała ogromną popularność dzięki swojej urodzie, ale też wytrzymałości na suszę i chłód. Ten gatunek lilii wyróżnia się dużymi, białymi lejkami kwiatów z żółtym gardłem oraz różowofioletowym zabarwieniem na zewnątrz. Na łodydze rozwija się zwykle do 25 kwiatów.

Kardiokrynum olbrzymie należy do najbardziej okazałych przedstawicieli rodziny liliowatych i wraz z dwoma innymi gatunkami tworzy odrębny rodzaj botaniczny Cardiocrinum. Nazwa rodzajowa pochodzi od greckich słów kardia = "serce" i krinon = "lilie" i ma związek z kształtem liści tej rośliny. Ojczyzną kardiokrynum olbrzymiego są wschodnie Himalaje.