Rośliny do ogrodu przydomowego

Świerk pospolity 'Acrocona' jest interesującą odmianą znanego gatunku, znalezioną w 1890 roku w szwedzkim lesie. Odznacza się powolnym wzrostem i gęstym, nieregularnym pokrojem. Ozdobę stanowią licznie pojawiające się wiosną na końcach pędów różowe szyszki.

Ostrokrzew bukszpanowy jest gęsty, zimozielonym krzewem z Dalekiego Wschodu o błyszczących, drobnych liściach podobnych do liści bukszpanu zwyczajnego. Dobrze znosi zacienienie i z powodzeniem nadaje się na niskie ogrodowe żywopłoty i obwódki w zastępstwie niszczonego przez ćmę bukszpanu. Wadą tego gatunku ostrokrzewu jest słaba odporność na mróz,

Laurowiśnia wschodnia 'Etna' jest zimozielonym krzewem o dużych, ciemnozielonych liściach. Odznacza się powolnym wzrostem, osiągając wysokość 2-3 metrów, zachowuje ciągle zwarty, gęsty pokrój. Młode, miedzianoczerwone pędy tworzą efektowny kontrast ze starszymi liśćmi krzewu.

Floks kanadyjski jest niewysoką, amerykańskiego pochodzenia byliną, która dorasta do pół metra wysokości. Ozdobę stanowią umieszczone na wierzchołkach pędów po kilka sztuk niebieskie albo fioletowoniebieskie, pachnące kwiaty. W naszych warunkach ten floks jest całkowicie odporny na mróz.

Porzeczka agrest 'Czerwony Triumf' to angielska odmiana agrestu o czerwonych owocach. Krzew odznacza się silnym wzrostem i luźnym pokrojem. Owoce są duże, czerwone, omszone, soczyste, smaczne, o kwaskowatosłodkim smaku.

Kocimiętka Faassena nie jest botanicznym gatunkiem, tylko hybrydą Nepeta racemosa i Nepeta nepetella, a 'Walker's Low' jedną z jej hodowlanych odmian. Odznacza się bujnym wzrostem i długim okresem kwitnienia. Jest tolerancyjna, co do gleby i wilgotności.

Sosna Banksa jest północnoamerykańskim gatunkiem, tworzącym na północy kontynentu zwarte drzewostany na ubogich i piaszczystych glebach. Ze względu na niskie wymagania sosna Banksa była sadzona również w polskich lasach, jednak nie spełniła oczekiwań, ponieważ wzrostem i jakością drewna wyraźnie ustępuje sośnie zwyczajnej. Epitet gatunkowy upamiętnia brytyjskiego przyrodnika Josepha Banks'a.

Powojnik wielkokwiatowy 'Jan Paweł II' został wyhodowany w Polsce w 1979 roku przez jezuitę Stefana Franczaka. Odmiana wyróżnia się dużymi alabastrowobiałymi kwiatami z jasnoróżową pręgą, która pojawia się na płatkach pod koniec lata.

Szafirek drobnokwiatowy ma swoją pierwotną ojczyznę rozciągającą się od Francji po Ukrainę, gdzie rośnie na górskich łąkach i w dąbrowach. Jego intensywnie szafirowoniebieskie kwiaty tworzą wiosną całe dywany i dostarczają owadom pierwszego pokarmu.

Mirabelka jest podgatunkiem śliwy domowej, uprawianej w Chinach już w III wieku p.n.e. Przez Persję i Azję Mniejszą trafiła nad Morze Śródziemne, gdzie była ceniona już w starożytności. Złotożółte owoce śliwy mirabelki są niewielkie, ale słodkie, smaczne i łatwo oddzielają się od pestek. Mirabelka jest często mylona z ałyczą (śliwą wiśniową).

Śliwa 'Renkloda Ulena' jest francuską odmianą, która pojawiła się w sadach już w połowie XIX wieku i do dzisiaj cieszy się dużą popularnością. Owoce tej śliwy są duże, zielonożółte, a u dojrzałych jasnopomarańczowe, z aromatycznym, galaretowatym, żółtym miąższem. Są doskonałe do bezpośredniego spożycia oraz na przetwory.

Śliwa kolumnowa 'Imperial' jest odmianą o szczególnym pokroju; wszystkie rodzaje pędów są skierowane równolegle do góry tworząc wąską, zwartą, kolumnową koronę. Dzięki temu ta śliwa może być z powodzeniem uprawiana nie tylko w ogrodzie, ale również na balkonie albo tarasie.

Ostróżka wielkokwiatowa jest rzadko spotykaną w naszych ogrodach byliną ozdobną, pochodzącą ze wschodniej Syberii i przyległych rejonów Chin i Mongolii. Ozdobę stanowią duże niebieskie kwiaty zebrane w luźne wierzchotki.

Dereń ‘Milky Way’ jest odmianą derenia kouza, którego epitet gatunkowy pochodzi od japońskiej potocznej nazwy tego gatunku "ko-zai" oznaczającej (podobnie jak nazwa rodzaju) twardy materiał. Jest to bardzo dekoracyjna odmiana rozwijająca liczne kwiatostany z dużymi, białymi płatkami podsadkowymi. Jesienią dojrzewają czerwone, podobne do malin, jadalne owoce derenia kouza.

Dereń biały 'Elegantissima' jest jedną z najpopularniejszych odmian tego gatunku o dekoracyjnych liściach i pędach. Liście ma dwubarwne, szarozielona blaszka liściowa posiada szeroką, białą, nieregularną obwódkę. W okresie bezlistnym ozdobą krzewu są pędy pokryte czerwoną korą.

Leszczyna południowa 'Purpurea', rozłożysty krzew o ciemnoczerwonych liściach przez okres wegetacji, jest czasem brany za kultywar leszczyny pospolitej. Czerwone są nie tylko liście i pędy, ale również okrywa owoców - "orzechów laskowych". Doskonale nadaje się do roli solitera albo jako element ogrodowej kompozycji.

Czyściec błotny jest byliną kłączową rodzimego pochodzenia, która najlepiej rośnie na glebie mokrej lub wilgotnej. Jadalne są bulwy pędowe i młode pędy, a ziele wykazuje właściwości lecznicze. Obecnie czyściec błotny pełni często rolę ozdoby ogrodu, zwłaszcza przy oczku wodnym, jest źródłem pokarmu dla wielu owadów.

Paulownia 'Shan Tong' jest hybrydą, która łączy prosty wzrost, jakość drewna i wąską koronę paulowni Fortunego z odpornością na mróz paulowni omszonej. Wąska korona umożliwia sadzenie drzew w większym zagęszczeniu, co zapewnia produkcję na plantacji większej masy drewna dobrej jakości. W ogrodzie może stanowić efektowną dekorację.

Aster alpejski jest byliną rzadko spotykaną w naszych górach. W ogrodach zachwyca dużymi, fioletowymi koszyczkami kwiatów ze złotym środkiem. Jest gatunkiem wiosennym, doskonałym do ogrodów skalnych i na małe rabaty.

Zawilec wieńcowy, bliski krewniak naszych krajowych zawilców gajowego i żółtego, występuje naturalnie w regionie śródziemnomorskim oraz na Bliskim Wschodzie. Gatunek botaniczny ma czerwone kwiaty, ogrodnicy wyhodowali jednak odmiany w wielu innych kolorach. Ze względu na ograniczoną mrozoodporność, musi być na zimę przykrywany albo wykopywany i przechowywany w pomieszczeniu.

Lepnica biała jest zadomowioną u nas od wieków rośliną zielną, przeważnie jednoroczną. Otwiera swoje pachnące kwiaty dopiero wieczorem, aby wabić nocne motyle. Nazwa rodzajowa nawiązuje do Sylena, towarzysza Bachusa, przedstawianego z wydatnym brzuchem.

Kufea hyzopolistna tworzy barwne akcenty w ogrodzie i na tarasie przez całe lato. Niezmordowanie rozwija swoje filigranowe kwiaty w ogromnej liczbie aż do pierwszych przymrozków. Jedyną wadą tej efektownej, chociaż mało jeszcze znanej rośliny, jest brak odporności na mróz i konieczność zimowania w pomieszczeniu.